Tom Waits
Imię i nazwisko | Thomas Alan Waits |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 grudnia 1949 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | piosenkarz, kompozytor, aktor, autor tekstów |
Strona internetowa |
Thomas Alan Waits (ur. 7 grudnia 1949 w Pomona[2]) – amerykański wokalista, kompozytor, instrumentalista, autor tekstów, poeta i aktor.
Życiorys
Choć twórczość Waitsa zaliczana jest przede wszystkim do rocka, to w jego muzyce krzyżują się wpływy jazzu, bluesa, folku, rock and rolla i tradycyjnego popu.
Tom Waits gra na instrumentach klawiszowych, gitarze, akordeonie oraz wielu niekonwencjonalnych instrumentach jak np. przypominający ksylofon chamberlin. Na początku kariery (głównie przed wydaniem albumu Swordfishtrombones w 1983 roku) śpiewał najczęściej przy akompaniamencie sekcji jazzowych. Później, wraz z rozwojem ogólnej koncepcji muzycznej, brzmienie jego utworów zaczęło być bardziej rockowo-eksperymentalne. O jego albumie Rain Dogs jeden z krytyków napisał, że „był on tym punktem ostatecznej przemiany Waitsa z ekscentrycznego piosenkarza w prawdziwie dziwnego piosenkarza”[3].
Bardzo charakterystyczną cechą muzyki Waitsa jest jego niski głos. Śpiewa on swoje własne bardzo osobiste, melancholijne, gorzkie w wymowie, cyniczne, przesycone czarnym humorem poezje. Często są inspirowane literackimi dokonaniami przedstawicieli amerykańskiej literatury beat, zwłaszcza Jacka Kerouaca i Charlesa Bukowskiego. Sukcesy występów artysty charakteryzujące się kameralną teatralnością skłoniły Waitsa do spróbowania szczęścia w zawodzie aktora. Zagrał najczęściej epizodyczne, charakterystyczne role w kilku filmach, zyskując dobre recenzje krytyków. Tom Waits komponuje również muzykę filmową. Także niektóre z jego piosenek zostały wykorzystane w filmowych produkcjach. Współpracował m.in. z takimi reżyserami jak: Francis Ford Coppola, Jim Jarmusch, Robert Altman, Hector Babenco, Terry Gilliam.
Waits jest od 1980 roku żonaty z Kathleen Brennan (wcześniej był związany z Rickie Lee Jones). Ma troje dzieci: córkę Kellesimone i synów Caseya Xaviera i Sullivana.
Zawsze wolał nagrywać dla małych wytwórni. Gdy jakaś stawała się „zbyt duża”, przenosił się do innej. Nigdy nie wystąpił w reklamie, uważając że byłoby to poniżające dla artysty. Nie zgodził się też na wielokrotne próby użycia jego muzyki w jakiejkolwiek z nich. Ma za to na koncie kilka wygranych pozwów o nielegalne użycie jego muzyki w celach komercyjnych, m.in. z Frito Lay, Audi, Oplem.
W Polsce dotychczas wydano dwie biografie tego artysty (na rynku angielskim i amerykańskim jest ich kilka). Są to, wydana w Krakowie w 1995 roku, książka Patricka Huphiersa To fortepian jest pijany, nie ja... i pozycja Dzikie lata. Muzyka i mit Toma Waitsa napisana przez Jaya S. Jacobsa (Wydawnictwo Dolnośląskie 2007 r.).
Wiosną 2000 roku Tom Waits wystąpił w Polsce, w Sali Kongresowej.
Waits jest członkiem tajnego stowarzyszenia znanego jako Sons of Lee Marvin.
Dyskografia
Albumy
Rok | Tytuł | Uwagi |
---|---|---|
1973 | Closing Time | |
1974 | The Heart of Saturday Night | |
1975 | Nighthawks at the Diner | nagrany na żywo przy małej widowni |
1976 | Small Change | |
1977 | Foreign Affairs | |
1978 | Blue Valentine | |
1980 | Heartattack and Vine | |
1982 | One From the Heart | Ścieżka dźwiękowa do filmu Francisa Forda Coppolli |
1983 | Swordfishtrombones | |
1985 | Rain Dogs | |
1987 | Franks Wild Years | Muzyka teatralna |
1988 | Big Time | Koncertowe CD, film i wideo |
1991 | Night on Earth | Ścieżka dźwiękowa do filmu Jima Jarmuscha |
1992 | Bone Machine | Nagroda Grammy Best Alternative Music Album |
1993 | The Black Rider | we współpracy z W.S. Burroughsem. Muzyka do sztuki teatralnej |
1999 | Mule Variations | Nagroda Grammy Best Contemporary Folk Album |
2002 | Blood Money | |
2002 | Alice | Opera |
2004 | Real Gone | |
2006 | Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards | 3 CD |
2009 | Glitter and Doom Live | 2 CD, Nagranie koncertowe z trasy „Glitter and Doom” |
2011 | Bad as Me |
Kompilacje
- 1983 Anthology of Tom Waits (Elektra)
- 1986 Asylum Years
- 1991 The Early Years, Volume One
- 1993 The Early Years, Volume Two
- 1998 Beautiful Maladies: The Island Years
- 2001 Used Songs 1973-1980
Jako producent
- 1999 Extremely Cool Chucka E. Weissa
- 2001 Wicked Grin Johna Hammonda
Współpraca i jako sideman
- 1991 Sailing the Seas of Cheese, Primus: Waits śpiewa w utworze Tommy the Cat
- 1993 Jesus Blood Never Failed Me Yet, Gavin Bryars: Waits występuje gościnnie jako wokalista
- 1999 Antipop, Primus: Waits śpiewa i gra na melotronie w utworach Intro i Coattails of a Dead Man
- 2000 Helium, Tin Hat Trio: Waits występuje gościnnie w utworze Helium Reprise
- 2001 It's A Wonderful Life, Sparklehorse: Waits śpiewa w utworze „Dog Door”
- 2004 The Ride Los Lobos: Waits śpiewa w utworze „Kitate”
- 2004 The Late Great Daniel Johnston różni artyści: Waits śpiewa utwór Johnstona „King Kong”
- 2008? Such Unlikely Covers – Elvis Costello z Tomem Waitsem wykonują wspólnie 4 października 1986 w Los Angeles I Forgot More Than You'll Ever Know
Tribute albumy
- 1995 Temptation, Holly Cole
- 1995 Step Right Up, różni artyści
- 2000 New Coat of Paint, różni artyści
- 2001 Wicked Grin, John Hammond
- 2003 Piosenki Toma Waitsa, Kazik Staszewski
- 2004 Step Right Up: The Songs of Tom Waits, różni artyści
- 2008 Anywhere I Lay My Head, Scarlett Johansson
- 2008 Female Tribute to Tom Waits, różni artyści
Filmografia
- 1978 debiut filmowy jako 'Mumbles' w filmie Paradise Alley.
- 1982 ścieżka dźwiękowa do filmu Ten od serca (One from the Heart) Francisa Forda Coppoli. Nominacja do Oskara za najlepszy temat muzyczny.
- 1983
- Buck Merrill w filmie Outsiderzy (The Outsiders).
- Bennie w Rumble Fish.
- 1984
- rola spetryfikowanego człowieka na karnawale w Chłopcu z marmuru (The Stone Boy).
- Irving Stark w Cotton Club.
- 1986 główna rola Zacka w Poza prawem (Down by Law).
- 1987
- Rudy The Kraut w Chwastach (Ironweed).
- Al Silk w Candy Mountain.
- 1989
- 'Punch & Judy Man' w Niedźwiedź: Miejska bajka (Bearskin: An Urban Fairytale).
- główna rola Kenny’ego w Strach ma wielkie oczy (Cold Feet).
- głos DJ-a radiowego w Mystery Train
- kompozytor muzyki do filmu Morze miłości (Sea of Love)
- 1990 rola w filmie Dwóch Jake’ów (The Two Jakes).
- 1991
- Wolf w Zabawa w Boga (At Play in the Fields of the Lord).
- żebrak – weteran wojenny w filmie Fisher King.
- napisał temat do filmu Noc na Ziemi (z Kathleen Brennan).
- Monte w Przyjaciele w Queens (Queens Logic).
- 1992
- kompozytor (z Kathleen Brennan) piosenek do filmu Serce Ameryki (American Heart).
- R.M. Renfield w Drakuli.
- 1993
- pojawił się w rozmowie z Iggy Popem w Coffee and Cigarettes: Somewhere In America.
- Earl Piggott w Na skróty (Short Cuts).
- 1996
- dwa utwory („The Fall of Troy” i „Walk Away” autorstwa Toma Waitsa i Kathleen Brennan) na ścieżce dźwiękowej do filmu Przed egzekucją (Dead Men Walking)[4].
- piosenka „Little Drop of Poison” (autorzy: Tom Waits i Kathleen Brennan) na w ścieżce dźwiękowej Koniec przemocy (The End of Violence)[5].
- 1999 Superbohaterowie (Mystery Men) rola drugoplanowa
- 2004 kompozytor (z Kathleen Brennan) na ścieżce dźwiękowej do Shrek 2
- 2005 ksiądz-tułacz w filmie Domino
- 2005 utwór (” All The World is Green” autorstwa Toma Waitsa i Kathleen Brennan) na ścieżce dźwiękowej do filmu Życie ukryte w słowach (Vida secreta de las palabras, La)
- 2006 Kneller w filmie Tamten świat samobójców (Wristcutters: A Love Story)
- 2009 Mr. Nick (Szatan) w filmie Parnassus: Człowiek, który oszukał diabła (The Imaginarium of Doctor Parnassus)
- 2010 inżynier w filmie Księga ocalenia (The Book of Eli)
- 2012 Zachariah – seryjny morderca w filmie 7 psychopatów (7 Psychopaths)
- 2018 Waller w filmie Gentleman z rewolwerem (The Old Man & the Gun)
- 2018 – poszukiwacz złota w filmie Ballada o Busterze Scruggsie
- 2019 Truposze nie umierają jako Pustelnik Bob
Trasy koncertowe
- 1973 Closing Time
- 1974–1975 The Heart Of Saturday Night
- 1975–1976 Small Change
- 1977 Foreign Affairs
- 1978–1979 Blue Valentine
- 1980–1982 Heartattack and Vine
- 1985 Rain Dogs
- 1987 Big Time
- 1999 Get Behind The Mule Tour
- 2004 Real Gone Tour
- 2008 Glitter and Doom Tour
Przypisy
- ↑ allmusic Tom Waits – Biography
- ↑ Gene Santoro: Highway 61 revisited: the tangled roots of American jazz, blues, rock, & country music. Oxford University Press US, 2004, s. 235. ISBN 978-0-19-515481-8.
- ↑ Robert Christgau: Marc Ribot Isn't Trying to Comfort Anyone. NPR Music, 2013-04-30. [dostęp 2013-05-01]. (ang.).
- ↑ Dead Man Walking Original Soundtrack 1996 – Original Score. AllMusic (ang.)
- ↑ Ścieżka dźwiękowa do filmu Koniec przemocy w bazie IMDb (ang.)
Linki zewnętrzne
- TomWaits.com – Oficjalna strona Toma Waitsa
- Tom Waits w bazie IMDb (ang.)
- Tom Waits w bazie Notable Names Database (ang.)
- Tom Waits w bazie Filmweb
- ISNI: 0000 0001 1475 1153
- VIAF: 74039179
- LCCN: n90611983
- GND: 11897792X
- NDL: 00621624
- LIBRIS: qn25cbj847qt0jc
- BnF: 139009478
- SUDOC: 059398744
- NKC: xx0023041
- BNE: XX1133959
- NTA: 072407212
- BIBSYS: 98004033
- CiNii: DA12622675
- PLWABN: 9810605778205606
- NUKAT: n98037346
- J9U: 987007442092005171
- NSK: 000044887
- CONOR: 12977763
- KRNLK: KAC2019E1580
- LIH: LNB:c8U;=BW
- WorldCat: lccn-n90611983
Media użyte na tej stronie
Publicity photo of American musician Tom Waits circa 1974–75, around the time Asylum Records was promoting his second album, The Heart of Saturday Night.