Toma Crnić

Toma Crnić
ilustracja
Kraj działania

Republika Wenecka

Data i miejsce urodzenia

ok. 1450
Split

Data i miejsce śmierci

ok. 1532
Split

Legat papieski w Królestwie Polskim
Okres sprawowania

1522–1523[1]

Biskup skardoneński
Okres sprawowania

1520–1524

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Nominacja biskupia

11 stycznia 1520

Sakra biskupia

17 stycznia 1520

Toma Crnić (ur. ok. 1450 w Splicie, zm. ok. 1532 tamże) – biskup skardoneński, legat papieski w Królestwie Polskim za Zygmunta Starego.

Biografia

Toma Crnić urodził się w Splicie w Dalmacji ok. 1450 roku. Prawdopodobnie zdobył edukację w Splicie oraz w Italii. W tym okresie Split należał do Republiki Weneckiej. Od 1487 roku był profesorem gramatyki w Hvarze i Splicie. Około 1499 został archidiakonem i wikariuszem arcybiskupa Splitu. Będąc sekretarzem arcybiskupa Bernarda Zanne, wziął udział w obradach soboru laterańskiego V w 1512 roku. Po powrocie do Dalmacji wsparł rebelię przeciwko Republice Weneckiej zorganizowaną przez Matija Ivanića. Po zdekonspirowaniu trafił do niewoli, przebywał w Wenecji. Do Splitu powrócił w 1514 roku. Jako sekretarz i wikariusz generalny biskupa veszprémskiego Petara Berislavića wielokrotnie był wysyłany w latach 1516–1521 z poselstwem do Wenecji i Rzymu by organizować pomoc wobec nawały tureckiej. Papiez Leon X mianował Crnića biskupem skardoneńskim 11 stycznia 1520 roku. Sakrę biskupią przyjął 17 stycznia 1520 roku. W 1521 został wysłany jako legat papieski do Królestwa Polskiego. Misja zakończona została w 1523 roku. W 1524 roku papież Klemens VII wyniósł go na stolicę biskupią w Trogirze w środkowej Dalmacji. Biskup Crnić zrezygnował z pełnienia urzędu ze względu na swój wiek w 1525 roku. Zmarł w klasztorze franciszkanów w Splicie (Poljud) ok. 1532 roku. Został pochowany w klasztorze w Splicie, gdzie zachowała się jego rzeźbiona tablica nagrobna[2][3][4][5].

Przypisy

  1. Katalog nuncjuszy apostolskich w Polsce (pol.). nuncjatura.pl. [dostęp 2022-04-22].
  2. Henryk Damian Wojtyska: Acta Nuntiaturae Polonae. T. I. Rzym: 1990, s. 136–145. (łac.)
  3. Henryk Damian Wojtyska: Acta Nuntiaturae Polonae. T. II. Rzym: 1992, s. XI-XII. (łac.)
  4. Stanko Josip Škunca. Toma Niger Mrčić – diplomat i humanist. „Radovi Zavoda Za Povijesne Znanosti Hazu U Zadru”. 43, s. 255–273, 2001 (chorw.). 
  5. David M. Cheney, Bishop Tommaso de Nigris †, catholic-hierarchy.org, 18 listopada 2020 [dostęp 2022-04-22] (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Toma Crnić w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2022-04-22]

Media użyte na tej stronie