Tomasz (biskup płocki)

Tomasz zwany Thomka
Data śmierci

po 6 maja 1294

Biskup płocki
Okres sprawowania

1271–1294

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Tomasz zwany Thomka (zm. po 6 maja 1294) – biskup płocki w latach 1271–1294[1], być może pochodził z rodu Prusów[2]. Jan Długosz dodatkowo zaznaczył, że był on narodowości polskiej (polonus canonicus[3]).

Ukończył przynajmniej szkołę katedralną, chociaż nie można wykluczyć, że otrzymał staranniejsze wykształcenie[4] – przez Jana Długosza uznawany był za człowieka uczonego, co miało mu pomóc otrzymać godność biskupa[5]. Przed objęciem biskupstwa płockiego był kanclerzem księcia mazowieckiego Siemowita I, który to urząd objął przed 21 kwietnia 1256[6]. Z kolei w dokumencie z 19 listopada 1257 świadkuje jako kanonik płocki na dokumencie biskupa płockiego Andrzeja Ciołka[7]. W 1282 odbył podróż na Pomorze Gdańskie.

Przypisy

  1. ↑ T. Żebrowski, Zarys dziejów diecezji płockiej, Płock 1976, s. 34; P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce: w latach 965–1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 450: ostrożniej datuje pontyfikat Tomasza na lata ok. 1271-ok. 1294, jednak w załączonym indeksie terytorialno-chronologicznym podaje już ramy pontyfikatu 1271-1294: P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce: w latach 965–1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 22*.
  2. ↑ M. Maciejowski, Orientacje polityczne biskupów metropolii gnieźnieńskiej: 1283-1320, Kraków 2007, s. 41: taką przynależność rodową podał Jan Długosz, jednak autor uważa, że do wiadomości tej wobec niedostatecznych badań nad rodem Prusów przed XIV wiekiem należy podejść z rezerwą.
  3. ↑ Ioannis Dlugossii Vitae episcoporum Plocensium abbreviatae cum continuatione Laurentii de Wszerecz, wyd. W. Kętrzyński, [w: Monumenta Poloniae Historica, t. VI, Kraków 1893], s. 606.
  4. ↑ M. Maciejowski, Orientacje polityczne biskupów metropolii gnieźnieńskiej: 1283-1320, Kraków 2007, s. 61–62; dodatkowo kierowanie przez Tomasza kancelarią książęcą uprawdopodabniało ukończenie przez niego studiów uniwersyteckich: M. Maciejowski, Orientacje polityczne biskupów metropolii gnieźnieńskiej: 1283-1320, Kraków 2007, s. 93.
  5. ↑ Ioannis Dlugossii Vitae episcoporum Plocensium abbreviatae cum continuatione Laurentii de Wszerecz, wyd. W. Kętrzyński, [w: Monumenta Poloniae Historica, t. VI, Kraków 1893], s. 606; M. Maciejowski, Orientacje polityczne biskupów metropolii gnieźnieńskiej: 1283-1320, Kraków 2007, s. 62.
  6. ↑ Codex diplomaticus Poloniae. t. 1, wyd. L. Rzyszewski, A. Muczkowski, Warszawa 1847, nr 45.
  7. ↑ Urkundenbuch des Bisthums Culm, T. 1, Das Bisthum Culm unter dem deutschen Orden 1243–1466, wyd. C.P. Woelky, Danzig 1885, nr 52.

Bibliografia

  • Maciejowski M., Orientacje polityczne biskupów metropolii gnieźnieńskiej: 1283-1320, Kraków 2007, ISBN 978-83-60448-32-8, s. 41, 61–62, 79, 83.
  • Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce: w latach 965–1999. Słownik biograficzny, wyd. 2, Warszawa 2000, ISBN 83-211-1311-7, s. 345–346.
  • Żebrowski T., Zarys dziejów diecezji płockiej, Płock 1976, s. 34.
Biskupi płoccy
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy