Tomasz Blecharczyk
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie | nauczyciel |
| Miejsce zamieszkania | Sanok |
| Narodowość | polska |
| Tytuł naukowy | |
| Małżeństwo | Anna |
| Dzieci | Grzegorz, Wojciech |
| Odznaczenia | |
  .jpg){kind=small} | |
Tomasz Blecharczyk (ur. 1935, zm. 6 sierpnia 2017) – polski nauczyciel i pedagog.
Życiorys
Pochodził z Dubiecka[1]. Ukończył Liceum Pedagogiczne w Przemyślu w 1953[1]. Został nauczycielem w szkole podstawowej, a po dwóch latach został powołany do oficerskiej szkoły rezerwy, którą ukończył w 1957 w stopniu podporucznika ludowego Wojska Polskiego[1]. Następnie podjął studia wyższe w zakresie geografii na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku[1]. Od 1961 do 1965 był nauczycielem w szkole podstawowej w Horyńcu-Zdroju[1]. Po zawarciu małżeństwa przeniósł się wraz z żoną w jej rodzinne strony i został nauczycielem w szkole podstawowej w Olchowcach pod Sanokiem[1]. Po roku, w 1966 został dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 2 im. Stanisława Łańcuckiego w Sanoku[1][2]. Szkoła była placówką numer 100 w województwie rzeszowskim w ogólnokrajowym planie 1000 szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego[1]. Ukończył podyplomowe Studium Organizacji i Zarządzania Oświatą przy Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Sulejówku w wymiarze trzech semestrów[1]. W 1971 został nauczycielem geografii i dyrektorem I Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku. Od czasu inauguracji roku szkolnego 3 września 1973 na dyrektorze Blecharczyku wywierano presję, ażeby usunął tablice upamiętniające uczniów szkoły zmarłych podczas II wojny światowej m.in. ZSRR, w tym w ramach zbrodni katyńskiej (czyniła to m.in. działaczka PZPR Helena Grabowska)[3]. Ostatecznie, w obawie o swoje stanowisko dyr. Blecharczyk zlecił zdjęcie tablic pod koniec sierpnia 1976, na których dokonano zmian, aczkolwiek nie otrzymał on rekomendacji na kolejną kadencję dyrektora, po upływie dotychczasowej w dniu 30 września 1976 (od 1 września 1976 dyrektorem I LO była wspomniana H. Grabowska)[3]. Następnie, przez rok pracował jako pedagog szkolny w I LO[3]. Od 1977 był dyrektorem Liceum Medycznego w Sanoku, a po połączeniu obu placówek był dyrektorem Medycznego Studium Zawodowego i (ponownie) I LO im. KEN w Sanoku w latach 1980–1986[3][1][4][5][6][7][8][9].
Podjął studia doktoranckie zorganizowane przez Instytut Doskonalenia Nauczycieli przy Uniwersytecie Warszawskim i uzyskał tytuł naukowy doktora na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Ocena pracy nauczyciela w teorii i praktyce pedagogicznej[1][10]. Został działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego, członkiem Zarządu Głównego ZNP, przewodniczącym komisji pedagogicznej ZG ZNP[1]. Był członkiem społecznej rady programowej czasopisma „Głos Nauczycielski”[1]. Pod koniec lat 80. pełnił stanowisko kuratora wojewódzkiego Kuratorium Oświaty i Wychowania[11][12][13]. 15 października 1977 jako delegat uczestniczył w Ogólnopolskim Kongresie Pedagogicznym w Warszawie[14].
Był członkiem Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku[15]. Został wybrany radnym Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Sanoku w 1984 i zasiadł w Komisji Oświaty, Kultury i Sportu[16]. Od 1986 do 1993 był prezesem Szkolnego Związku Sportowego (SZS) w województwie krośnieńskim[17]. Kandydował do Senatu RP w wyborach parlamentarnych w 1991 w okręgu wyborczym województwo krośnieńskie[18][19].
Jego żoną została Anna, nauczycielka języka rosyjskiego[1]. Ich synami są Grzegorz (ur. 1960, prawnik, sędzia Sądu Rejonowego i Okręgowego w Krośnie)[1][20][21] i Wojciech (ur. 1962, nauczyciel, polityk, burmistrz Sanoka)[1][22].
Zmarł 6 sierpnia 2017 w wieku 82 lat, a jego prochy zostały pochowane na Cmentarzu Centralnym w Sanoku 9 sierpnia 2017[23].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985)[24].
- Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”[25].
- Dyplom „za wybitne osiągnięcia i zaangażowanie w pracy ideowo-wychowawczej” przyznany przez władze PZPR (1982)[26].
- Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania I stopnia – dwukrotnie (1977[27], 1982[28]).
- Odznaka honorowa „Za zasługi dla województwa krośnieńskiego” (1983)[29].
- „Jubileuszowy Adres” (1984)[30].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Zbigniew Wawszczak. Nauczyciel i administrator. „Nowiny”, s. 5, Nr 132 (11523) z 7–8 czerwca 1986.
- ↑ Krystyna Chowaniec: W latach powojennych, Szkoły podstawowe. Szkoła Podstawowa nr 2. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 867. ISBN 83-86077-57-3.
- ↑ a b c d Czesław Skrobała. Cień Katynia. „Podkarpacie”. Nr 29 (967), s. 8, 20 lipca 1989.
- ↑ Wacław Drwięga: Liceum w latach 1958–1980. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 16, 20.
- ↑ Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 159, 160.
- ↑ Liceum lat siedemdziesiątych. W: Małgorzata Szybiak: Księga pamiątkowa. 125 lat Gimnazjum Męskiego im. Królowej Zofii – I Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku (1880–2005). Sanok: 2005, s. 84, 87, 88, 292. ISBN 83-922492-0-8.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Jubileusz XXV lat Liceum Medyczne 1962–1987. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 31 (430) z 1–10 listopada 1987.
- ↑ Krystyna Chowaniec: W latach powojennych, Szkoły ponadpodstawowe. I Liceum Ogólnokształcące. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 867. ISBN 83-86077-57-3.
- ↑ Krystyna Chowaniec: W latach powojennych, Szkoły ponadpodstawowe. I Liceum Medyczne. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 891. ISBN 83-86077-57-3.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Na odsiecz szkole. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 12 (339) z 20–30 kwietnia 1985.
- ↑ Wiesław Koszela. Z plenarnych obrad KM PZPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 21 (420) z 20–31 lipca 1987.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. W 70 rocznicę Wielkiego Października. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 33 (432) z 20–30 listopada 1987.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Dar miasta dla harcerzy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 13 (484) z 1–10 maja 1989.
- ↑ Spotkanie Edwarda Gierka z delegatami na Ogólnopolski Kongres Pedagogiczny. „Nowiny”, s. 1, Nr 236 z 17 października 1977.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 271, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 289, 290, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Rys historyczny sportu szkolnego oraz geneza powstania Wojewódzkiego Szkolnego Związku Sportowego w Rzeszowie. szs.rzeszow.pl/. s. 7. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Kto z kim. Wyborcze vademecum. „Kurier Podkarpacki”, s. 3, Nr 1 z 25 września 1991.
- ↑ M.P. z 1991 r. nr 41, poz. 287
- ↑ Komitet Wyborczy Forum Gospodarcze. Kandydat: Grzegorz Blecharczyk. „Echo Sanoka”, s. 6, Nr 21 z 6 czerwca 1994.
- ↑ Sanok: Hejt w internecie. Sanoccy sędziowie nie będą orzekać w bulwersującej sprawie. 2016-06-24. [dostęp 2016-06-24].
- ↑ Wojciech Aleksander Blecharczyk. ipn.gov.pl. [dostęp 2016-01-03].
- ↑ Klepsydra zawiadamiająca o śmierci Tomasza Blecharczyka.
- ↑ Marian Struś. Dzień Edukacji Narodowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 30 (357) z 20-31 października 1985.
- ↑ Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 564, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Bogumiła Koszela. Zakończył się rok szkolenia partyjnego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 5 (239) z 1-10 lipca 1982.
- ↑ Dzień Nauczyciela. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 6, Nr 20 (89) z 1-15 listopada 1977.
- ↑ Wspólne plenum KZ PZPR i ZZ ZSMP. Marian Żołnierczyk – sekretarzem KZ. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 17 (51) z 1-10 listopada 1982.
- ↑ Nauczycielskie święto. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 30 (286) z 1-10 listopada 1983.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” przyznana Aleksandrowi Rybickiemu (1978). Źródło: Archiwum Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. "Odznaczenia Aleksandra Rybickiego z okresu międzywojennego i PRL i legitymacje" (zespół 11, sygn. 83).
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nagrobek Tomasza Blecharczyka na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.