Tomasz Burzyński
Tomasz Burzyński (ur. 6 grudnia 1834 w Radomiu, zm. 24 maja 1904 w Warszawie) – powstaniec styczniowy, zesłaniec syberyjski.
W 1856 rozpoczął studia prawnicze na uniwersytecie w Kijowie. Wraz z Leonem Głowackim i Grzegorzem Wasilewskim przyjechał do Warszawy jako emisariusz tajnych organizacji spiskowych. Jesienią 1861 aresztowany w Kijowie i odstawiony do Cytadeli Warszawskiej. Po uwolnieniu, od końca grudnia 1863 do końca marca 1864 był referentem Wydziału Spraw Wewnętrznych Rządu Narodowego. Aresztowany w wyniku obciążających zeznań Rafała Krajewskiego, skazany na karę śmierci. 30 lipca 1864 karę zamieniono na 10 lat katorgi w Usolu na Syberii. Po pewnym czasie otworzył tam sklep spożywczy, z czego się utrzymywał wraz z żoną. Po powrocie do Warszawy w 1883 został adwokatem przysięgłym.
Był autorem książki Wspomnienia z czasów młodości, wydanej w 1892.
Bibliografia
- Maria Danilewiczowa: Burzyński Tomasz. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 143–144. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0