Tomasz Drwal
 | |
| Pełne imię i nazwisko | Tomasz Witold Drwal |
|---|---|
| Pseudonim | Goryl (Gorilla) |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 179 cm |
| Masa ciała | 84 kg |
| Styl walki | |
| Debiut | 2004 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | Szkoła Walki Drwala |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 29 |
| Zwycięstwa | 22 |
| Przez nokauty | 13 |
| Przez poddania | 6 |
| Przez decyzje | 3 |
| Porażki | 6 |
| Remisy | 1 |
| Nieodbyte | 0 |
| |
Tomasz Witold Drwal[1] (ur. 22 stycznia 1982 w Nowym Sączu[2]) – polski zawodnik mieszanych sztuk walki, występujący w wadze średniej i wadze półciężkiej[3]. Walczył dla takich organizacji jak Ultimate Fighting Championship, MMA Attack czy KSW.
Przeszłość sportowa
Zanim zaczął profesjonalną karierę w MMA był ochroniarzem oraz instruktorem samoobrony i pływania. Trenował karate, kick-boxing i brazylijskie jiu-jitsu[4].
Kariera MMA
Debiut i wygrana w turnieju
W mieszanych sztukach walki zadebiutował w 2004 roku. We wrześniu tego samego roku wygrał turniej Colosseum 3 w Bielsku-Białej.
UFC
Będąc niepokonanym w 13 walkach z rzędu, w 2007 roku podpisał kontrakt z UFC – największą organizacją MMA na świecie. 8 września 2007 roku został pierwszym Polakiem, który stoczył walkę dla tej organizacji. W swoim amerykańskim debiucie na gali UFC 75 przegrał z ówcześnie niepokonanym Brazylijczykiem Thiago Silvą przez techniczny nokaut[4]. Kontuzja kolana wyeliminowała go na ponad rok z kolejnych występów. Do oktagonu powrócił w styczniu 2009 roku, kiedy podczas UFC 93 znokautował Włocha Ivana Serati[5]. W czerwcu na gali The Ultimate Fighter 9 Finale w Las Vegas pokonał Amerykanina Mike'a Ciesnolevicza przez TKO w pierwszej rundzie. Po gali został nagrodzony bonusem za nokaut wieczoru gali[6].
19 września 2009 roku po raz pierwszy walczył w UFC w wadze średniej (do 84 kg). Na gali UFC 103 pokonał przez poddanie (duszenie zza pleców) Drew McFedriesa. Pół roku później, na gali UFC 111 zmierzył się z brazylijskim grapplerem, Rousimarem Palharesem. Polak przegrał przez poddanie na skutek dźwigni skrętowej na staw skokowy. Palhares kontynuował zaciskanie tego niebezpiecznego chwytu (oddziaływającego również na staw kolanowy) mimo odklepania Drwala i komend sędziego do przerwania walki, za co został zawieszony na okres 90 dni[7].
We wrześniu 2010 roku Drwal doznał drugiej porażki z rzędu, tym razem z Davidem Branchem, i w konsekwencji został zwolniony z UFC[8].
Po UFC
W 2011 roku stoczył dwie walki w Polsce. W marcu na gali Fighters Arena Łódź 2 znokautował w 2. rundzie Brazylijczyka Leonardo Nascimento, a w listopadzie na gali MMA Attack 1 wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów ze swoim byłym kolegą klubowym, Amerykaninem Garym Padillą. Po ponad rocznej przerwie spowodowanej głównie rozwijaniem projektu „Szkoła Tomasza Drwala” (mającym na celu wyłonić najlepszych zawodników MMA w programie) pokonał na MMA Attack 3 przez poddanie Amerykanina Wesa Swofforda już 1. rundzie.
KSW
W październiku 2014 podpisał kontrakt z KSW na walkę z Mamedem Chalidowem[9] lecz ostatecznie nie doszło do ich pojedynku z powodu kontuzji Drwala[10]. Po wyleczeniu kontuzji został zestawiony z mistrzem w wadze średniej Michałem Materlą z którym zmierzył się 23 maja 2015. Drwal przegrał pojedynek przez TKO na cztery sekundy przed końcowym gongiem.
23 stycznia 2020 dodał post na Facebooku w sprawie swojego powrotu do MMA[11]. Dzień później, podczas gali rozdania nagród Heraklesów polskiego MMA z 2019, potwierdził swój powrót do startów[12]. Podczas gali „KSW 53: Reborn” (11 lipca 2020)[13] powrócił po ponad 5-letniej przerwie do klatki KSW, znokautował ciosami w parterze Łukasza Bieńkowskiego w drugiej rundzie[14].
19 grudnia 2020 na gali „KSW 57” przegrał w pierwszej rundzie przez ciężki nokaut z rąk Patrika Kincla[15].
Osiągnięcia
- 2020: Herakles w kategorii Hall of Fame 2019[16]
Lista zawodowych walk w MMA
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 22-6-1 |  Patrik Kincl (22-9) | KO (cios prawy prosty) | 1 | 4:23 | KSW 57: De Fries vs. Kita | 19.12.2020 |  Łódź | |
| Wygrana | 22-5-1 | Łukasz Bieńkowski (5-3) | TKO (ciosy pięściami w parterze) | 2 | 2:34 | KSW 53: Reborn | 11.07.2020 | Warszawa | |
| Przegrana | 21-5-1 | Michał Materla (21-4) | TKO (ciosy pięściami w parterze) | 3 | 4:56 | KSW 31: Materla vs. Drwal | 23.05.2015 | Gdańsk/Sopot | Debiut w KSW, Walka o pas międzynarodowego mistrza KSW wagi średniej, Main Event |
| Wygrana | 21-4-1 |  Delson Heleno (25-7) | KO (cios pięścią) | 1 | 4:03 | Pro MMA Challenge 1 | 01.03.2014 | Wrocław | |
| Wygrana | 20-4-1 |  Wes Swofford (8-3) | Poddanie (balacha) | 1 | 3:00 | MMA Attack 3 | 27.04.2013 | Katowice | |
| Wygrana | 19-4-1 | Gary Padilla (12-5) | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | MMA Attack 1 | 05.11.2011 | Warszawa | Debiut w MMA Attack |
| Wygrana | 18-4-1 | Leonardo Nascimento (9-7-2) | KO (ciosy pięściami) | 2 | 3:30 | Fighters Arena Łódź 2 | 26.03.2011 | Łódź | |
| Przegrana | 17-4-1 | David Branch (6-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night 22: Marquardt vs. Palhares | 15.09.2010 | Austin | |
| Przegrana | 17-3-1 | Rousimar Palhares (10-3) | Poddanie (dźwignia skrętowa na staw skokowy) | 1 | 0:45 | UFC 111: St.-Pierre vs. Hardy | 27.03.2010 | Newark | |
| Wygrana | 17-2-1 | Drew McFedries (8-5) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 1:03 | UFC 103: Franklin vs. Belfort | 19.09.2009 | Dallas | |
| Wygrana | 16-2-1 | Mike Ciesnolevicz (17-3) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:48 | The Ultimate Fighter 9 Finale | 20.06.2009 | Las Vegas | Bonus za nokaut wieczoru |
| Wygrana | 15-2-1 |  Ivan Serati (10-2) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 2:02 | UFC 93: Franklin vs. Handerson | 17.01.2009 |  Dublin | |
| Przegrana | 14-2-1 | Thiago Silva (10-0) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:23 | UFC 75: Champion vs. Champion | 08.09.2007 |  Londyn | |
| Wygrana | 14-1-1 |  Andre Fyeet (2-7) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:22 | Fight Club Berlin 9 | 22.04.2007 |  Berlin | |
| Wygrana | 13-1-1 |  Valdas Pocevičius (29-14-3) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | ? | WFCA: Grand Prix 2007 | 27.01.2007 |  Ryga | |
| Wygrana | 12-1-1 | Lucio Linhares (3-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:32 | The Cage Volume 4 | 03.12.2005 |  Helsinki | |
| Wygrana | 11-1-1 | Pavel Nohynek (0-0) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 2:03 | Fight Club Berlin 6 | 25.11.2005 | Berlin | |
| Wygrana | 10-1-1 | Nordin Asrih (4-0) | KO (wysokie kopnięcie na głowe) | 1 | ? | BFS: Mix Fight Gala 5 | 02.10.2005 | Düsseldorf | |
| Wygrana | 9-1-1 | Denis Juskevic (0-0) | KO (kopnięcie na wątrobe) | 1 | ? | OC: Freefight Romania | 11.06.2005 |  Rumunia | |
| Wygrana | 8-1-1 | Martin Kubeš (0-0) | TKO (kolano i ciosy pięściami) | ? | ? | Fight Club Berlin 5 | 24.04.2005 | Berlin | |
| Wygrana | 7-1-1 | Przemysław Tomczyk (0-0) | Poddanie (duszenie trójkątne) | 1 | 1:24 | MMA Sport 1 | 18.03.2005 | Warszawa | |
| Wygrana | 6-1-1 | Michael Knaap (11-6-3) | Poddanie (duszenie) | 2 | 3:22 | BFS: Mix Fight Gala 4 | 03.06.2005 | Düsseldorf | |
| Wygrana | 5-1-1 | Ulf Fritzmann (4-2) | Poddanie (ciosy pięściami) | 1 | ? | Fight Club Berlin 4 | 14.11.2004 | Berlin | |
| Wygrana | 4-1-1 | Jacek Buczko (4-0) | Decyzja | 2 | 5:00 | Colosseum 3 | 19.09.2004 | Bielsko-Biała | |
| Wygrana | 3-1-1 | Krzysztof Gołaszewski (2-0) | Decyzja | 2 | 5:00 | Colosseum 3 | 19.09.2004 | Bielsko-Biała | |
| Wygrana | 2-1-1 | Sławomir Zakrzewski | KO (ciosy pięściami) | 1 | 1:36 | Colosseum 3 | 19.09.2004 | Bielsko-Biała | |
| Przegrana | 1-1-1 | Ulf Fritzmann (1-1) | Poddanie | 1 | ? | Fight Club Berlin 3 | 28.03.2004 | Berlin | |
| Wygrana | 1-0-1 | Daniel Leś (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:15 | Colosseum 1 | 21.03.2004 | Bielsko-Biała | |
| Remis | 0-0-1 | Piotr Bagiński (0-0) | Remis | 1 | 30:00 | Berserkers Arena 2 | 11.01.2004 | Szczecin | Debiut w MMA |
Boks
4 listopada 2017 roku w Krakowie stoczył swoją pierwszą zawodową walkę bokserską, a jego rywalem był pochodzący z Brazylii Luiz Destri Abdalla którego znokautował w 3 rundzie[17].
- Bilans walk w boksie
| Statystyka stoczonych walk zawodowych | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięstw: 1 (KO – nokautów: 1, walk zakończonych na punkty: 0) Przegranych: 0 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 0) Remisów: 0 | |||||||
| 1. | 4 listopada 2017 | Kraków | Polska | wygrana z Luizem Destri Abdallą | TKO w 3. rundzie | ||
Przypisy
- ↑ TOMASZ WITOLD DRWAL. krs.serwisprawa.pl. [dostęp 2013-04-27]. (pol.).
- ↑ Sherdog.com, Tomasz, Sherdog [dostęp 2020-08-29].
- ↑ Sherdog.com, Tomasz, Sherdog [dostęp 2019-11-11].
- ↑ a b Tomasz Drwal: wywiad dla Fight24.pl. [dostęp 2009-05-12].
- ↑ UFC 93 Play-by-Play. sherdog.com. [dostęp 2009-05-12].
- ↑ Ultimate Fighter 9 Finale – wyniki + bonusy | FIGHT24.PL - MMA i K-1, UFC [dostęp 2020-01-24].
- ↑ UFC 111 suspensions: Palhares receives disciplinary action, Riddle out indefinitely. mmajunkie.com, 28 marca 2010. [dostęp 2010-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
- ↑ Tomasz Drwal zwolniony z UFC!. sports.pl, 21 września 2010. [dostęp 2010-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-24)].
- ↑ Walka wszech czasów polskiego MMA potwierdzona. Mamed Khalidov zawalczy z Tomaszem Drwalem! - WP SportoweFakty, www.sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ KSW potwierdza. Tomasz Drwal kontuzjowany, Mamed Khalidov czeka na nowego rywala - WP SportoweFakty, www.sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. Tomasz Drwal kusi powrotem do klatki - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 24 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-24] (pol.).
- ↑ Cloud, Tomasz Drwal ogłosił powrót z emerytury. Legenda wraca do zawodowych startów | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 24 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-24] (pol.).
- ↑ Tomasz Drwal zapowiedział powrót do KSW na gali planowanej na 11 lipca, myMMA.pl, 15 maja 2020 [dostęp 2020-06-01] (pol.).
- ↑ KSW 53 - wyniki na żywo, MMA PL, 11 lipca 2020 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, KSW 57: Patrik Kincl ciężko znokautował Tomasza Drwala w pierwszej rundzie! (WIDEO) | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 19 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-19] (pol.).
- ↑ Cloud, Heraklesy polskiego MMA 2019 rozdane! Zobacz kto zdobył statuetki | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 24 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-24] (pol.).
- ↑ R8: Luiz Destri Abdalla nowym rywalem Tomasza Drwala w walce wieczoru. mmanews.pl. [dostęp 2017-11-01]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona organizacji SWD Gym (Szkoła Walki Drwala) Tomasza "Gorilli" Drwala
- Oficjalna strona Tomasza "Gorilli" Drwala. tomaszdrwal.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-07)].
- Statystyki i lista walk na sherdog.com
- Wywiad dla eurosport.pl
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Finlandii
