Tomasz Kępiński

Tomasz Kępiński
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1965
Łódź

Tomasz Kępiński (ur. 9 czerwca 1965 w Łodzi)[1] – magister sztuki, aktor, reżyser, artysta konceptualny, dziennikarz, analityk rynku mediowego, menedżer, lobbysta, doradca public affairs.

Życiorys

Jest absolwentem (1987) Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (dyplom – 1989)[1].

Występował m.in. w filmach i spektaklach: M. Dejczera Dzieci śmieci[1] (opieka artystyczna K. Kieślowski, 1986), Pogrzeb lwa[1] (reż. J. Rutkiewicz, 1986), Jak wam się podoba[2] (reż. P. Cieślak, 1986), Pantarej[1] (reż. K. Sowiński, 1987), Wesele[3] (reż. A. Hanuszkiewicz, 1987), Sen nocy letniej[4] (reż. J. Machulski, 1988), Trzy dni bez wyroku[1] (reż. W. Wójcik, 1991). Był asystentem A. Hanuszkiewicza przy Weselu[3] S. Wyspiańskiego (1987). Reżyserował dramaty Samuela Becketta: Katastrofa (1989), Przychodzić i odchodzić (1989), Impromptu „Ohio” (1991), Końcówka (1994).

Współzałożyciel Teatru Becketta (1989–1994), Radia Emaus w Łodzi (1994–1998). Współpracownik TVP (1996–1998). Członek Komisji ds. Apostolstwa Świeckich III Synodu Archidiecezji łódzkiej (1996–1998).

Doradca biskupa Jana Chrapka ds. powołania w Toruniu radia diecezjalnego (1998–1999), dyrektor artystyczny Międzynarodowego Ekumenicznego Festiwalu Muzyki ChrześcijańskiejSong of Songs Festival” w Toruniu (1999–2003). W tym czasie był również konsultantem projektu artystycznego „sandwich”. W latach 2003–2004 doradca Stowarzyszenia Ekologicznego „Tilia” przy projekcie zagospodarowania toruńskiej Barbarki. W 2004 roku doradzał polskim firmom zaangażowanym w odbudowę Iraku.

Był ponadto: dyrektorem Radia Plus w Łodzi (2004–2005); szefem działu public relations tygodnika „Ozon” (2005–2006); koordynatorem podkomisji ds. mediów Międzyresortowego Zespołu ds. Polonii przy Premierze RP (2006–2007). Prowadził również zawodową działalność lobbingową (2007–2009), był wiceprezesem Fundacji Nowe Media (2008–2009) i doradcą public affairs (do 2019).

Od roku 2020 pod pseudonimem artystycznym Thomas Kempinski uprawia sztukę konceptualną, a od lipca 2022 roku jest również członkiem zarządu Fundacji Kultury i Dialogu DANTE[5].

Filmografia

  • 1991: Trzy dni bez wyroku (porucznik Rzepecki „Ministrant”), reż. W. Wójcik;
  • 1989: Dała życie, reż. M. Warsińska;
  • 1987: Wesele (Pan Młody), asystent reżysera, reż. A. Hanuszkiewicz;
  • 1987: Pantarej (Zito), reż. K. Sowiński;
  • 1987: Karuzela, karuzela, reż. Ł. Karwowski;
  • 1986: Pogrzeb lwa (Józuś Potapczuk), reż. J. Rutkiewicz;
  • 1986: Dzieci śmieci (Cygan), reż. M. Dejczer;
  • 1985: Pogo, reż. J. Wdowicki;
  • 1985: Ryszard i Anioł (Ryszard), reż. M. Szelachowski;
  • 1985: Dziadek i wnuk (Wnuk), reż. R. Mierzejewski;
  • 1985: O Starym, reż. W. Molski;
  • 1985: Cosi Fan Tutte, reż. M. Trznadel;
  • 1984: Ćwiczenie operatorskie, reż. J. Wdowicki;
  • 1983: Werter (Werter), reż. B. Pawica.

Źródło: Filmpolski.pl[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie