Tomasz Karwacki
| Data i miejsce urodzenia | 14 września 1708 Unieszewo |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1779 Wilno |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Inkardynacja | jezuici |
| Śluby zakonne | 22 sierpnia 1726 |
| Prezbiterat | 11 października 1737 |
Tomasz Karwacki (ur. 14 września 1708 w Unieszewie, zm. 1779 w Wilnie) – polski duchowny rzymskokatolicki, jezuita i misjonarz, profesor retoryki i teologii moralnej.
Życiorys
Urodził się w Szafałdzie (obecnie Unieszewo) na Warmii jako syn Tomasza i Elżbiety. Brat Macieja i Ludwika Karwackich[1] - zakonników chrześcijańskich i profesorów. Prawdopodobnie był spokrewniony ze Stanisławem Karwackim, również jezuitą i profesorem[2]. 22 sierpnia 1726 w Wilnie wstąpił do zakonu. 11 października 1737 przyjął w Łahiszynie święcenia kapłańskie.
W latach 1739-1740 był profesorem retoryki w Grodnie. W latach 1743-1758 działał jako misjonarz łotewski z fundacji Jana Augusta Hylzena w Dyneburgu. Następnie sprawował funkcję superiora w Iłłukszcie (1760-1761). W latach 1761-1765 był rektorem w Kownie, po czym powrócił do Dyneburga, gdzie wykładał teologię moralną (1767-1768). Po przybyciu do Wilna został instruktorem III probacji (1768-1762), a następnie prowincjałem (1772-1773).
Po kasacie zakonu na stałe zamieszkał w Wilnie, gdzie zmarł[1].
Przypisy
- ↑ a b karwacki.org |, karwacki.org [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Generacje. [dostęp 2009-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-03)].