Tomasz Komornicki (gleboznawca)
| ||
| Państwo działania |  Polska | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 lipca 1916 Kraków | |
| Data i miejsce śmierci | 25 stycznia 1994 Kraków | |
| Profesor nauk rolniczych | ||
| Specjalność: Gleboznawstwo | ||
| Alma Mater | Wydział Rolniczy Uniwersytetu Jagiellońskiego | |
| Doktorat | 1950 – Gleboznawstwo Wydział Rolniczy Uniwersytetu Jagiellońskiego | |
| Profesura | 1967 – profesor nadzwyczajny 1974 – profesor zwyczajny | |
| nauczyciel akademicki | ||
| Uniwersytet | Wydział Rolniczy Uniwersytetu Jagiellońskiego | |
| Okres zatrudn. | 1959–1985 | |
| Odznaczenia | ||
  | ||
Tomasz Komornicki (ur. 21 lipca 1916 w Krakowie; zm. 25 stycznia 1994 w Krakowie) – polski gleboznawca i nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Życiorys
Studiował od 1934 do 1938 na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ) (obecnie Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie). Po ukończeniu studiów odbył roczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, a następnie otrzymał skierowanie na trzymiesięczną praktykę do 7 Dywizjonu Wielkopolskiej Artylerii Konnej. We wrześniu 1939 brał udział w bitwie nad Bzurą i w obronie Warszawy.
Po zakończeniu działań frontowych powrócił do Krakowa i w październiku 1939 rozpoczął pracę w Zakładzie Uprawy Roślin UJ jako asystent-wolontariusz. W 1944 roku przyjął propozycję profesora Franciszka Górskiego pracy w tajnym uniwersytecie. Po opuszczeniu Krakowa przez Wehrmacht zgłosił się na Wydziale Rolniczym UJ i wkrótce po otwarciu Uniwersytetu podjął od stycznia 1945 pracę w Katedrze Gleboznawstwa UJ, kierowanej przez profesora Juliana Tokarskiego. Promocję doktora rolnictwa otrzymał w 1950 roku na podstawie rozprawy Cztery profile gleb na podłożu wapiennym i krystalicznym w Tatrach na Wydziale Rolniczym UJ. W 1953 roku odbył roczny staż naukowy w Instytucie Rolniczo-Chemicznym Politechniki (ETH) w Zurychu, gdzie zajmował się glebowymi minerałami ilastymi. Na podstawie dorobku naukowego i dysertacji Studia nad frakcją ilastą kilku gleb podkrakowskich został w 1959 roku docentem. W 1967 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1974 profesora zwyczajnego.
Od 1960 do 1986 był kierownikiem Katedry Gleboznawstwa UJ, w okresie 1972–1980 wicedyrektorem Instytutu Gleboznawstwa, Chemii Rolnej i Mikrobiologii, następnie od 1960 do 1962 prodziekanem Wydziału Rolniczego oraz od 1981 do 1983 dziekanem tego Wydziału. W okresie 1985/86 był także przedstawicielem krakowskiej Akademii Rolniczej w Radzie Głównej przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Był wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego (PTG).
Opublikował ponad sto oryginalnych prac naukowych, pięć opracowań książkowych oraz kilkadziesiąt artykułów i recenzji. Na szczególną uwagę zasługuje pięciojęzyczny słownik gleboznawczy oraz francusko-polski słownik rolniczy. Władał językami: francuskim, angielskim i niemieckim. Był również tłumaczem prac naukowych o różnorodnej tematyce, członkiem kolegiów redakcyjnych wielu czasopism i wydawnictw książkowych. Tomasz Komornicki był opiekunem kilkudziesięciu prac magisterskich i promotorem ośmiu prac doktorskich.
Był synem Stefana Komornickiego (1887–1942)[1] oraz ojcem Jana, Stanisława i Piotra Komornickiego.
Wybór publikacji
- (pod ps. Didymus Camerarius): Dwa nowe podgatunki cepra w Tatrach oraz wiadomość o wyróżnieniu trzeciego. Kraków 1950.
- Cztery profile gleb na podłożu wapiennym i krystalicznym w Tatrach. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1952.
- z Haliną Jurkowską, Tadeuszem Lityńskim: Dzieje studiów rolniczych w Krakowie 1890–1962. Wyższa Szkoła Rolnicza w Krakowie, Kraków 1965.
- Pięciojęzyczny słownik gleboznawczy. Polskie Towarzystwo Gleboznawcze. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1976.
- Bibliografia zawartości Roczników Gleboznawczych za lata 1971–1980.
- Dzieje Katedry Gleboznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Wyższej Szkoły Rolniczej w latach 1924–1960. [w:] Zeszyty Naukowe AR w Krakowie 217. Historia Rolnictwa 8 (1987), s. 163–187.
- Mapa gleb. Atlas województwa tarnowskiego. Polska Akademia Nauk, Kraków 1988.
Nagrody i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego
- Złota Odznaka Akademii Rolniczej w Krakowie
- Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
- Medal im. Michała Oczapowskiego
Przypisy
- ↑ Komornicki Stefan Saturnin (1887–1942). Wielka Encyklopedia Tatrzańska. [dostęp 2017-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
Bibliografia
- Prof. zw. dr Tomasz Komornicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-02-01].
- Tomasz Komornicki – profesor doktor nauk rolniczych
