Tomasz Malicki
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Wojewoda tarnopolski | |
Okres | od 16 kwietnia 1937 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Tomasz Malicki (ur. 24 grudnia 1885 w Łukawcu, zm. 18 kwietnia 1951 we Wrocławiu) – urzędnik państwowy okresu międzywojennego, wojewoda tarnopolski w latach 1937–1939.
Życiorys
Ukończył C. K. gimnazjum w Rzeszowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra prawa i administracji. Od 1903 do 1908 był zaangażowany w działalność niepodległościową. Od 1913 do 31 października 1918 pracował w Głównej Krajowej Radzie Szkolnej, a następnie w administracji byłego zaboru austriackiego. Podczas I wojny światowej od 1915 do 1918 działał w Polskiej Organizacji Wojskowej, w tym w ramach werbunku do II Brygady Legionów Polskich
W służbie Rzeczypospolitej przeszedł wszystkie stopnie awansu służby państwowej – powiatowej i wojewódzkiej. Pracę urzędniczą rozpoczął jako koncypient w Mościskach, następnie komisarz powiatowy w Kosowie i Tarnowie, skąd w 1921 został oddelegowany do Starostwa w Krakowie. W 1922 przeniósł się do Kuratorium Okręgu Szkolnego w Toruniu, następnie do Tarnopola, a w 1925 został komisarzem miasta Trembowla. W 1926 został starostą powiatu tarnopolskiego. W kwietniu 1936 w Tarnopolu odbyły się obchody 10-lecia urzędowania Malickiego na stanowisku starosty[1]. 14 kwietnia 1937 otrzymał mianowanie na stanowisko wicewojewody i p.o. wojewody tarnopolskiego[2][3][4], a 16 stycznia 1938 – wojewody tarnopolskiego. Urząd ten pełnił do agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939.
Za jego urzędowania wybudowano na terenie województwa 22 Domów Ludowych, 3 kościołów, 9 kaplic, 5 szkół publicznych, ufundowano 3 probostwa i wiele orkiestr dla związków strzeleckich.
W 1936 otrzymał od papieża Piusa XI godność szambelana papieskiego za wybitną działalność na polu budowy kościołów i kaplic w powiecie tarnopolskim[5].
W roku 1940 zgłosił się ochotniczo do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Walczył na Bliskim Wschodzie w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich i jako szeregowy (nr ew. 7947) odbył kampanię afrykańską 1941-1943. W czerwcu 1947 wrócił z rodziną do Polski i osiadł we Wrocławiu. Jego żoną była Małgorzata[6].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1938)[7][8]
- Złoty Krzyż Zasługi (1929)[9]
- Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[10]
Przypisy
- ↑ Jubileusz starosty Tomasza Malickiego. „Wschód”, s. 11, nr 8 z 10 kwietnia 1936.
- ↑ Nowy wojewoda tarnopolski. „Gazeta Lwowska”, s. 1, nr 86 z 17 kwietnia 1937.
- ↑ Tomasz Malicki p. o. woj. tarnopolskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 89 z 21 kwietnia 1937.
- ↑ Nowy wojewoda tarnopolski Tomasz Malicki objął urzędowanie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 88 z 20 kwietnia 1937.
- ↑ Wręczenie dyplomu szambelana papieskiego dla wojewody Malickiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 105 z 13 maja 1937.
- ↑ Lista odznaczeń z terenu województwa tarnopolskiego. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 2, nr 725 z 12 listopada 1934.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592.
- ↑ Odznaczenia. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 260 z 16 listopada 1938.
- ↑ 261. Ogłoszenia o nadaniu Złotego i Srebrnego Krzyża Zasługi. „Tarnopolski Dziennik Wojewódzki”, s. 179, nr 15 z 1 lipca 1929.
- ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 286.
Bibliografia
- Tomasz Malicki p. o. woj. tarnopolskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 89 z 21 kwietnia 1937.
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 171
Media użyte na tej stronie
Herb województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej
Uwaga ta grafika jest wzorowana na projektowanym herbie województwa z 1928 r. Ostateczne projekty autorstwa Zygmunta Lorenca zostały opracowane w 1929 r. Jeśli masz do nich dostęp bardzo proszę o kontakt Poznaniak
Tomasz Malicki (1885-1951) Polish lawyer and politician, voivode of Tarnopol 1937-1939