Tomasz Maracewicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Stopień harcerski | |
| Stopień instruktorski | |
| Data przyrzeczenia harcerskiego | maj 1973 |
| Organizacja harcerska | |
| Naczelnik Harcerzy ZHR | |
| Okres sprawowania | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Tomasz Maracewicz (ur. 23 kwietnia 1963 w Gdyni) – harcmistrz, członek KIHAM, jeden z założycieli Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.
Życiorys
W 1985 roku ukończył studia na Uniwersytecie Gdańskim na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi. Nauczyciel w warszawskich liceach: w latach 1987-1988 w Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława IV oraz 1987-1989 w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Reja, potem adiunkt w Muzeum Leśnictwa w Gołuchowie. Od 1992 roku pracował jako broker ubezpieczeniowy. Twórca idei i organizator pierwszego Kongresu Brokerów Ubezpieczeniowych. Członek zarządów Stowarzyszenia Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych oraz Polskiej Izby Brokerów Ubezpieczeniowych.
W 2016 ukończył Akademię Morską w Gdyni, w latach 2018-19 uczestniczył w rejsie dookoła świata (Rejs Niepodległości) jako drugi oficer na "Darze Młodzieży"[1].
Harcerstwo
Przyrzeczenie harcerskie złożył w maju 1973 w 30 Gdańskiej Drużynie Harcerzy, a w latach 1978-1986 pełnił funkcję drużynowego 1 Wodnej Drużyny Harcerzy w Gdańsku. W 1981 wiceprzewodniczący KIHAM w Gdańsku, później działacz Ruchu Harcerskiego, redaktor „Bratniego Słowa” i „Wielkiej Gry”.
Jeden z założycieli i pierwszy Sekretarz Generalny ZHR. W latach 1990-1993 jako naczelnik harcerzy tworzył Organizację Harcerzy ZHR, 2003-2004 ponownie sekretarz generalny.
Obecnie członek zespołu redakcyjnego Portalu Instruktorskiego ZHR – „Pobudka”. W latach 2008-2010 był członkiem Rady Naczelnej Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej z wyboru[2] oraz członkiem Naczelnictwa Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. W latach 2011-2014 był Komendantem Centrum Wychowania Morskiego ZHP w Gdyni[3].
Fundator Fundacji Harcerstwa "Jakobstaf!"[4]
Pozostała działalność społeczna
W 1981 jeden z organizatorów strajku na Uniwersytecie Gdańskim, w latach 1985-1987 współpracownik „Zespołu Oświaty Niezależnej”. W latach 80. osadzany w areszcie kilkakrotnie, najdłużej (przez 5 miesięcy) w 1985. W latach 1993-1994 przewodniczący Rady Regionalnej Unii Demokratycznej w Kaliszu, członek rad Fundacji „Edukacja dla Demokracji”, Fundacji „Prawo Ubezpieczeniowe” i Fundacji TEO (Towarzystwa Edukacyjnego „Ogród”).
Książki autorstwa Tomasza Maracewicza[5]
Harcerskie:
- „Obóz harcerzy”, Wydawnictwo ZHR, Warszawa 1998 r. ISBN 83-87896-00-4
- „Harc na kolejne stulecie czyli o rozumieniu metody harcerskiej” Wydawnictwo ZHR, Warszawa 2010 r.,
- Tomasz Maracewicz, Małgorzata Witczak „Mokre Stopy. Harce wodne na obozie”, NWH, Warszawa 2019 r. ISBN 978-83-949711-4-4
- „Harcerstwo to gra. Podręcznik dla zastępowych”, Wyd. Jakobstaf!, Warszawa 2019 r. ISBN 978-83-955329-0-0
- Tomasz Maracewicz, Wiktor Maracewicz "Wielka Gra Wodzów. Podręcznik dla drużynowych", Wyd. Jakobstaf!, Warszawa 2021 r. ISBN 978-83-955329-8-6
Pozostałe:
- „Międzynarodowe Prawo Drogi Morskiej w praktyce”, Almapress, Warszawa 2015 r. ISBN 978-83-7020-579-9
- „Na skrzydłach wiatru. Żaglowce bez tajemnic”, Wyd. STS Fryderyk Chopin, Warszawa 2019 r. ISBN 978-83-937936-1-7
- "Symbole naszych marzeń. Stulecie polskich żaglowców", Wyd. Jakobstaf!, Warszawa 2022 r. ISBN 978-83-964371-0-5
Przypisy
- ↑ Tomasz Maracewicz, Jakobstaf [dostęp 2021-09-15] (pol.).
- ↑ Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej: Rada Naczelna. [dostęp 2010-04-25].
- ↑ Historia CWM ZHP, cwm.edu.pl [dostęp 2021-09-15].
- ↑ Fundatorzy i Zarząd, Jakobstaf [dostęp 2021-09-14] (pol.).
- ↑ Tomasz Maracewicz, Jakobstaf [dostęp 2021-09-14] (pol.).