Tommaso Morlino

Tommaso Morlino
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1925
Irsina

Data i miejsce śmierci

6 maja 1983
Rzym

Przewodniczący Senatu
Okres

od grudnia 1982
do maja 1983

Przynależność polityczna

Chrześcijańska Demokracja

Poprzednik

Amintore Fanfani

Następca

Vittorino Colombo

Tommaso Morlino (ur. 26 sierpnia 1925 w Irsinie, zm. 6 maja 1983[1] w Mediolanie[2]) – włoski polityk i prawnik, minister, w latach 1982–1983 przewodniczący Senatu.

Życiorys

Uczył się w szkole średniej w Neapolu, następnie w tym samym mieście do 1946 studiował prawo. Praktykował jako prawnik w ramach instytucji państwowej Avvocatura dello Stato, później był m.in. dyrektorem biura legislacji w resorcie rolnictwa. Działacz Chrześcijańskiej Demokracji, był członkiem rady krajowej DC i zastępcą sekretarza krajowego partii[2]. W 1968 został wybrany do Senatu V kadencji. W wyborach w 1972, 1976 i 1979 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[1].

Obejmował różne stanowiska rządowe. Był podsekretarzem stanu w resorcie budżetu i planowania gospodarczego w IV i V rządzie Mariana Rumora. Od listopada 1974 do lipca 1976 pełnił funkcję ministra bez teki, odpowiadając głównie za sprawy regionów. Od lipca 1976 do marca 1979 zajmował stanowisko ministra budżetu i planowania gospodarczego, a następnie do października 1980 sprawował urząd ministra sprawiedliwości[3]. W grudniu 1982 powołany na przewodniczącego Senatu VIII kadencji, zmarł w trakcie pełnienia tej funkcji w maju następnego roku[1].

Przypisy

  1. a b c VIII Legislatura 1979–1983: Tommaso Morlino, senato.it [dostęp 2021-02-06] (wł.).
  2. a b Morlino, Tommaso, treccani.it [dostęp 2021-02-06] (wł.).
  3. Tommaso Morlino, camera.it [dostęp 2021-02-06] (wł.).

Media użyte na tej stronie

Giulio Andreotti, ca 1979.jpg
(c) dati.camera.it, CC BY 4.0
Italian Prime Minister Giulio Andreotti
Tommaso Morlino.jpg
Tommaso Morlino
Aldo Moro.jpg
(c) dati.camera.it, CC BY 4.0
Italian Prime Minister Aldo Moro (c.1963-1968, definitely not later than 1972)
Cossiga Francesco.jpg

Former Italian president Francesco Cossiga.