Tommaso Orsini
| Kardynał diakon | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | 10 lipca 1390 |
| Protodiakon | |
| Okres sprawowania | 1387–1390 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska | 1381/1383 |
| Kościół tytularny | Santa Maria in Dominica |
Tommaso Orsini (zm. 10 lipca 1390) – włoski kardynał okresu wielkiej schizmy zachodniej, reprezentujący "rzymską" obediencję.
Życiorys
Był synem Napoleone Orsiniego, wielkiego protonotariusza królestwa Sycylii, i Małgorzaty Palearia z rodziny hrabiów Manoppello. Otrzymał nominację kardynalską od papieża Urbana VI na początku lat 80. XIV wieku[1]. Był jednym z najbliższych współpracowników Urbana VI. W 1385 ostrzegł papieża przed spiskiem sześciu kardynałów przeciwko niemu (pięciu z nich zostało straconych, szósty, Adam Easton, ocalał dzięki wstawiennictwu angielskiego króla, ale został pozbawiony godności i zesłany do klasztoru). Służył jako wikariusz papieski w Rzymie (1384) oraz legat w prowincjach Umbria i Patrymonium św. Piotra (1386-1387). Uczestniczył w konklawe 1389 i koronował nowego papieża Bonifacego IX w dniu 9 listopada 1389. Zmarł na zamku Montenero Sabino koło Rieti i został pochowany w bazylice watykańskiej.
Przypisy
- ↑ Dokładna data nie jest znana. The Catholic Encyclopedia podaje rok 1381, Salvador Miranda ok. 1383. Souchon, vol. 2, s. 274-275 i 308 podaje, że większość źródeł datuje jego promocję na rok 1381 ale najwcześniejszy dokument tytułujący go kardynałem, jaki udało mu się znaleźć, pochodzi z 16 marca 1383.
Bibliografia
- The Cardinals of the Holy Roman Church
- The Catholic Encyclopedia – Orsini
- Martin Souchon: Die Papstwahlen in der Zeit des grossen Schismas, Vol. 1-2, Verlag von Benno Goeritz, 1898-1899