Tommaso Riario Sforza

Tommaso Riario Sforza

Kardynał diakon
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1782 Neapol
Data i miejsce śmierci	14 marca 1857 Rzym
Miejsce pochówku	Bazylika świętych Dwunastu Apostołów w Rzymie
Kamerling
Okres sprawowania	3 kwietnia 1843–14 marca 1857
Protodiakon
Okres sprawowania	7 listopada 1842–14 marca 1857
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	28 sierpnia 1823
Kreacja kardynalska	10 marca 1823 Pius VII
Kościół tytularny	Santa Maria in Via Lata

Tommaso Riario Sforza (ur. 8 stycznia 1782 w Neapolu, zm. 14 marca 1857 w Rzymie^[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

Pochodził z arystokratycznej, rzymskiej rodziny; był synem Nicoli Riaro Sforzy i Giovanny Di Somma^[1]. Od kwietnia 1803 był referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a od 1806 – protonotariuszem apostolskim^[1]. 10 marca 1823 został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię San Giorgio in Velabro^[2]. Kilka miesięcy później, 28 sierpnia 1823, przyjął święcenia kapłańskie^[2]. Następnie zaczął pracować w Kurii Rzymskiej, na kilku stanowiskach^[1]. Od stycznia 1828 do maja 1830 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów^[1]. Kilkukrotnie pełnił także rolę legata m.in. w Forlì, Urbino i Pesaro, a także uczestniczył w konklawe w 1823, 1829, 1830-1831 i 1846^[1]. Od 13 maja 1837 do śmierci był kardynałem protodiakonem i z racji tego, w 1846, ogłaszał elekcję Piusa IX^[1]. 3 kwietnia 1843 został kamerlingiem Kościoła Rzymskiego i pełnił ten urząd do śmierci^[2]. Zmarł jako ostatni żyjący kardynał z nominacji Piusa VII^[1].

Przypisy