Tongeren

Tongeren
(c) Jumperlower, CC-BY-SA-3.0
Herb Flaga
Państwo	Belgia
Prowincja	Limburgia
Burmistrz	Patrick Dewael (od 1995)
Powierzchnia	87,56 km²
Populacja (2006) • liczba ludności • gęstość	29 687 339 os./km²
Nr kierunkowy	012
Kod pocztowy	3700
Położenie na mapie Limburgii Tongeren
Położenie na mapie Belgii Tongeren
50°46′N 5°27′E/50,766667 5,450000
Strona internetowa

(c) I, ArtMechanic, CC-BY-SA-3.0

Bazylika w Tongeren

Rzymskie mury obronne

Tongeren (fr. Tongres) – miasto w północno-wschodniej Belgii, w prowincji Limburgia, nad rzeką Jeker (dopływ Mozy). Tongeren jest najstarszym miastem Belgii. Istniało już w 15 r. p.n.e.

Historia

Atuatuca Tungrorum

Przed podbojem przez Rzymian, teren ten był zamieszkany przez belgijskie plemię Eburonów. W czasie kampanii Juliusza Cezara w I wieku p.n.e. Ambiorix, przywódca plemienia, był dowódcą powstania przeciwko Cezarowi i pokonał cały legion Rzymian w pobliżu miejsca zwanego Atuatuca. Zwycięstwo było krótkotrwałe i całe plemię zostało wymordowane, a inne plemię, Tungri, zachowujące się przyjaźnie wobec Cezara, zajęło jego miejsce. Obóz rzymski przekształcił się w osadę zwaną Atuatuca Tungrorum, która była stolicą dystryktu Tungri. Osada położona przy drodze łączącej Kolonię z Bavay i otoczona żyznymi ziemiami, szybko stała się jednym z największych rzymskich centrów administracyjnych i militarnych w I wieku. W roku 70 Atuatuca Tungrorum została spalona podczas oblężenia. W II wieku wzniesiono pierwsze, liczące 4,5 km mury obronne, których części przetrwały do dziś. W IV wieku miasto stało się centrum chrześcijańskiej diecezji – jednej z pierwszych w Niderlandach – której przewodził Święty Serwacy, biskup Tongeren, a potem Maastricht.

Średniowiecze

Okres merowiński (V – VII wiek) nie jest dobrze udokumentowany. Budowa nowego kościoła i ufundowanie kapituły kanoników miało miejsce w czasach Karolingów – bazylika stoi w miejscu, w którym znajdował się dawny dom biskupi. Budowa istniejącej do dziś Bazyliki Naszej Pani rozpoczęła się na początku XIII wieku. W tym samym czasie wzniesiono też nowe mury obronne, ratusz, kilka kościołów i klasztorów, w tym także klasztor beginek. Miasto stało się najważniejszym miastem diecezji Liège. Od tego czasu miasto zaczęło się rozwijać i przyciągać kupców i rzemieślników.

Od XVII wieku do dnia dzisiejszego

Tongeren zostało praktycznie zrównane z ziemią w 1677 roku przez żołnierzy Ludwika XIV i zostało całkowicie odbudowane dopiero po 1830 roku.

Zabytki

(c) I, ArtMechanic, CC-BY-SA-3.0

Pomnik Ambiorixa

Brązowy hełm typu Coolus-Manheim z regionu Tongeren – Musée du Cinquantenaire, Bruksela

XVIII-wieczna mapa Tongeren

• Bazylika Naszej Pani (Onze-Lieve-Vrouwe) z 64 metrową wieżą. Zgodnie z legendą Święty Serwacy zbudował w tym miejscu pierwszy kościół już w IV wieku – archeologowie odkryli, iż faktycznie z tym miejscu znajdowały się kamienne konstrukcje, a w IX wieku istniał w tym miejscu karoliński kościół. Najsławniejszym skarbem bazyliki jest figura Naszej Pani z Tongeren wykonana w 1475 roku. W kościele znajdują się różne relikwie religijne z różnych epok – od czasów Merowingów aż do XIX-wiecznych.
• kościół św. Katarzyny, znany także jako kościół beginek, jest jednym z najstarszych kościołów w Tongeren. Zbudowany został w stylu gotyckim w 1294 roku, ale wiele razy był modernizowany.
• pomnik Ambiorixa – belgijskiego bohatera narodowego, do złudzenia przypominającego komiksowego Asteriksa.
• beginaż, który jest najstarszym tego typu zabytkiem w prowincji Limburgia. Zostały one ufundowane w 1257 roku. Miasto w mieście, jak nazywano ten obszar, aż do XIX wieku było odgrodzone od pozostałej części miasta murem. W XVII wieku zakon liczył nie mniej niż 300 kobiet. Kompleks ten znajduje się na liście światowego dziedzictwa kulturalnego UNESCO.
• beffroi, która również znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
• romański mur obronny z II wieku.

Miasta partnerskie

• Kalisz

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa (tylko po flamandzku)
• Roman Tongeren (po angielsku)
• Muzeum Gallo-Romańskie (dostępne po flamandzku, francusku, niemiecku i angielsku)