Tony Abrahams

Tony Abrahams

Pełne imię i nazwisko	Anthony Morris Frederick Abrahams
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1944 Sydney, Australia
Rugby union
Pozycja	wspieracz
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) –1969 Sydney Uni Football Club 120 (?) 1964–1968 Nowa Południowa Walia 10 (3) Racing Club de France
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 1967–1969  Australia 3 (0)

Tony Abrahams (ur. 28 marca 1944 w Sydney) – australijski rugbysta grający na pozycji wspieracza, reprezentant kraju, prawnik, działacz antyapartheidowy.

Studiował prawo w St Paul’s College uniwersytetu w Sydney^[1].

Został wybrany do stanowej drużyny Nowej Południowej Walii, w której rozegrał dziesięć spotkań^[2][3]. W barwach Sydney Uni Football Club wystąpił zaś 120 razy^[4] i to z tego klubu został po raz pierwszy powołany do australijskiej kadry^[5]. Wziął udział w dwóch testmeczach Bledisloe Cup z Nową Zelandią w latach 1967 i 1968, zagrał również przeciw Walijczykom w czerwcu 1969 roku^[6].

Miesiąc później został powołany na tournée Wallabies do RPA, rozważał jednak udział w nim ze względu na panujący w tym kraju apartheid. Za namową prawników i działaczy praw człowieka, w tym Charlesa Perkinsa, udał się zatem do Republiki Południowej Afryki, aby samemu przekonać się o warunkach panujących w tym kraju^[7][8]. Spotykał się wówczas z miejscowymi przeciwnikami apartheidu, wśród których byli m.in. Laurence Gandar, Helen Suzman oraz działaczki ruchu Black Sash^[7][9]. Gdy australijska reprezentacja opuściła RPA, Abrahams za zgodą kierownictwa zespołu pozostał w południowej Afryce przemieszczając się autostopem, będąc wówczas pod nadzorem miejscowej policji^{[7][8][9][10]}. Wyjechawszy z Afryki zaangażował się w ruch antyapartheidowy, zarówno we Francji^[11], jak i Australii^[9]. Pod koniec 1969 roku wystosował do The Sydney Morning Herald list wzywający do zerwania sportowych kontaktów z RPA do czasu zlikwidowania w tym kraju segregacji rasowej, popierając następnie rodzący się ruch antyapartheidowy w Australii kolejnymi otwartymi listami do prasy^[8]. Gdy dwa lata później Springboks zaplanowali tournée po Australii, zawodnik oznajmił, iż nawet w przypadku powołania nie wystąpi w meczach przeciwko wybranej ze względu na rasę reprezentacji RPA, a taki sam protest wraz z nim ogłosiło sześciu innych ówczesnych reprezentantów Australii – Barry McDonald, Jim Roxburgh, Bruce Taafe, Terry Forman, Paul Darveniza i Jim Boyce^[7][12], przez co uznani zostali wówczas za hańbę narodu^[13]. Wizyta południowoafrykańskich rugbystów wywołała masowe demonstracje, strajki związków zawodowych oraz wprowadzenie stanu wyjątkowego w Queensland. W roku następnym nowo wybrany premier Australii, Gough Whitlam, wprowadził zatem zakaz kontaktów sportowych z RPA^[7]. Wydarzenia te opisano w filmie dokumentalnym Political Football wyemitowanym po raz pierwszy przez Australian Broadcasting Corporation w 2005 roku^[13][14].

Po wyjeździe z Afryki pracował w londyńskiej kancelarii Clifford Turner, we Francji spędził zaś 24 lata, prócz pracy zawodowej grając w rugby w klubie Racing Club de France. Przebywał następnie w Arabii Saudyjskiej i Singapurze, po powrocie do Australii założył natomiast firmę prawniczą^[9][10][15].

Przypisy