Topologia gwiazdy
Topologia gwiazdy (ang. star topology) – sposób połączenia urządzeń w sieci komputerowej charakteryzujący się tym, że kable sieciowe od wszystkich urządzeń końcowych zbiegają się w jednym wspólnym punkcie, zwanym punktem dostępu (ang. access point), w którym znajduje się koncentrator lub przełącznik sieciowy.
W najprostszej odmianie sieć o topologii gwiazdy zawiera przełącznik (ang. switch) lub koncentrator (ang. hub) łączący pozostałe elementy sieci. Zwykle większość zasobów w takiej sieci znajduje się na serwerze dedykowanym, którego zadaniem jest przetwarzanie danych i zarządzanie siecią. Pozostałe elementy tej sieci nazywa się terminalami – korzystają one z zasobów zgromadzonych na serwerze, a same zazwyczaj mają niewielką moc obliczeniową.
Zadaniem huba jest nie tylko łączyć elementy sieci, ale także rozsyłać pakiety oraz wykrywać kolizje tych pakietów w sieci. Takie funkcjonowanie powoduje często duże obciążenie sieci dlatego aktualnie najczęściej wykorzystuje się switche do łączenia elementów sieci, które ograniczają do minimum domeny kolizyjne.
Zalety
- wysoka przepustowość
- łatwa lokalizacja uszkodzeń ze względu na centralne sterowanie
- wydajność
- łatwa rozbudowa
- awaria komputera peryferyjnego (terminala) nie blokuje sieci
- przejrzystość sieci
Wady
- ograniczona ilość komputerów
- duża liczba połączeń (duże zużycie kabli)
- gdy awarii ulegnie punkt centralny (koncentrator lub przełącznik), to cała sieć przestaje funkcjonować
Media użyte na tej stronie
© Marcin Łukasz Kiejzik / https://kiejzik.eu, CC BY 4.0
Przykładowy schemat topologii gwiazdy.