Toporzysko (gmina)
gmina wiejska | |||
1940–1948[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1945–48: pomorskie | ||
Powiat | |||
Data powstania | 24 października 1940 | ||
Data likwidacji | 1 stycznia 1949 | ||
Siedziba | |||
Populacja (1946) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1948) | |||
| |||
Portal Polska |
Toporzysko – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1940–1948 w woj. pomorskim z siedzibą w Bydgoszczy (dzisiejsze woj. kujawsko-pomorskie). Siedzibą władz gminy było Toporzysko.
Gmina Toporzysko (Amtsbezirk Amthal) została utworzona przez hitlerowców 24 października 1940 w powiecie Thorn w Danzig-Westpreußen przez wydzielenie pięciu gromad z dotychczasowej gminy Rzęczkowo, należącej przed wojną do powiatu toruńskiego w woj. pomorskim[2]. W skład gminy wchodziły:
- Amthal (Toporzysko)
- Groß Bösendorf (Zławieś Wielka)
- Hohenhausen (Stanisławka)
- Klein Bösendorf (Zławieś Mała)
- Scharnau (Czarnowo)
Po wojnie w PRL, jako jedna z 12 gmin wiejskich powiatu toruńskiego w woj. pomorskim; 14 lutego 1946 liczyła 1594 mieszkańców i była obok gminy Popioły najmnieszą jednostką powiatu[3]. Gmina Toporzysko figuruje w powojennych spisach gmin do 1949 roku[4][5][6]. 1 stycznia 1949 zlikwidowano, powracając tym samym do granic gminy Rzęczkowo sprzed 1 września 1939[7].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Amtsbezirk Amtal, Kr. Thorn
- ↑ Spis sumaryczny w 1946
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948, s. 128
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 56, poz. 753
- ↑ Pomorski Dziennik Wojewódzki. 1948, nr 42, poz. 436
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).