Torben Ulrich

Torben Ulrich
Ilustracja
Rok 1957
Państwo

 Dania

Data i miejsce urodzenia

4 października 1928
Kopenhaga

Wzrost

180 cm

Gra

leworęczna

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

96 (15 października 1973)

Australian Open

2R (1971)

Roland Garros

4R (1959)

Wimbledon

4R (1959)

US Open

4R (1952, 1956, 1964, 1968)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Australian Open

2R (1971)

Roland Garros

QF (1968)

Wimbledon

2R (1968)

US Open

2R (1968, 1972, 1973, 1975)

Torben Ulrich (ur. 4 października 1928 w Kopenhadze) – duński tenisista, malarz i muzyk.

Jako tenisista kontynuował tradycje rodzinne – jego ojciec Einar reprezentował Danię w Pucharze Davisa 64 razy. Torben debiutował w tych rozgrywkach w 1948, a ostatni mecz rozegrał w 1978, licząc 48 lat i 11 miesięcy, co czyniło go najstarszym graczem w historii Pucharu. W grze pojedynczej w reprezentacji daviscupowej wystąpił 66 razy (31 wygranych), w deblu 36 razy (15 wygranych). Sześciokrotnie jego partnerem deblowym był młodszy brat Jorgen, a liderem kadry duńskiej w tym okresie był dwukrotny finalista Wimbledonu Kurt Nielsen. Ulrich jest jednym z nielicznych zawodników w historii Pucharu Davisa, którzy zaliczyli ponad 100 występów[1].

Leworęczny, z charakterystyczną brodą, wyróżniał się mocnym serwisem i dużym czuciem piłki przy zagraniach technicznych[2]. Brał udział w Wimbledonie od późnych lat 40. do 70. W roku 1976 zajął pierwsze miejsce na świecie w rankingu tenisistów seniorów. Jeden z jego rywali na korcie Gordon Forbes przytaczał we wspomnieniach szereg anegdot z nim związanych: koncerty jazzowe, techniczne eksperymenty na korcie z nietypowymi rotacjami i trudnymi zagraniami, głośne filozoficzne i niby-filozoficzne medytacje, w które wciągał innych graczy[3].

W 1943 roku, mając 15 lat, podjął wraz z młodszym bratem Jurgenem oraz matką, Ullą, pochodzenia żydowskiego, próbę opuszczenia Danii i dostania się do Szwecji przez cieśninę Sund. Kuter rybacki, którym płynęli został zauważony przez wojska niemieckie jeszcze na duńskich wodach terytorialnych i ostrzelany. Po dwóch tygodniach spędzonych w duńskim obozie koncentracyjnym, rodzinę Ulrichów wypuszczono na wolność. Torben powrócił do kopenhaskiej szkoły średniej, do której uczęszczał, lecz gdy próbował wytłumaczyć swoją nieobecność przebywaniem w niewoli, nauczyciel uderzył go, uznając wytłumaczenie za żart. Ulrich po tym incydencie opuścił szkołę[4].

Wraz z żoną Lone mieszkał w kopenhaskiej dzielnicy Hellerup. Jako malarz miał swoje wystawy m.in. w Kopenhadze, Paryżu i Nowym Jorku. Torben pisywał dla dzienników Politiken i BT, był współredaktorem periodyku literackiego, spikerem radiowym oraz współzałożycielem kopenhaskiego klubu jazzowego; grał na klarnecie i saksofonie tenorowym[4]. W latach 50. otworzył klub jazzowy w Kopenhadze.

Obecnie mieszka w Seattle, w stanie Waszyngton, w Stanach Zjednoczonych. Jest ojcem Larsa Ulricha, perkusisty i jednego z założycieli zespołu Metallica. Można ich zobaczyć w filmie Some Kind of Monster.

Przypisy

  1. Bud Collins, Zander Hollander, Bud Collins' Tennis encyclopedia, [wydanie 3], 1997, s. 545.
  2. Collins, Hollander, Tennis encyclopedia, dz. cyt., s. 545.
  3. Gordon Forbes, A Handful of Summers, 1997, s. 87–89, 111–117.
  4. a b Paul Brannigan, Ian Winwood: Birth School Metallica Death. Boston, MA: Da Capo Press, 2013. ISBN 978-0-306-82187-5.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Torben Ulrich 1957.jpg
Autor: Noske, J.D. / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Tennis. Wimbledonsterren in Noordwijk. Torben Ulrich