Torpedowce typu Laks

Torpedowce typu Laks
Ilustracja
Torpedowiec „Sæl
Kraj budowy

 Norwegia

Użytkownicy

 Norweska KMW

Stocznia

Horten Verft, Horten

Wejście do służby

1900–1901

Wycofanie

?–1945

Zbudowane okręty

4

Okręty w służbie

0

Dane taktyczno-techniczne[1][2]
Wyporność

normalna: 83 tony
pełna: 107 ton

Długość

38,5 metra

Szerokość

4,8 metra

Zanurzenie

1,1–2,15 metra

Napęd

1 maszyna parowa o mocy 1150 KM
2 kotły, 1 śruba

Prędkość

21 węzłów

Załoga

23

Uzbrojenie

2 działka kal. 37 mm (2 x I)
2 wt kal. 450 mm (2 x I)

Torpedowce typu Laksnorweskie torpedowce z przełomu XIX i XX wieku. W latach 1900–1901 w stoczni Horten Verft w Horten zbudowano cztery okręty tego typu. Jednostki weszły w skład norweskiej marynarki w latach 1900–1901. Podczas kampanii norweskiej w 1940 roku trzy okręty zostały zatopione i później podniesione przez Niemców, zaś jeden zdobyty: wszystkie wcielono do Kriegsmarine. Los dwóch jest nieznany, natomiast pozostałe zostały po wojnie zwrócone i następnie złomowane.

Projekt i budowa

Torpedowce 1. klasy typu Laks zostały zaprojektowane w niemieckiej stoczni Schichau na bazie torpedowców typu S 66[1].

Wszystkie cztery okręty zbudowane zostały w stoczni Horten Verft[1][2]. Nieznane są daty położenia ich stępek, a zwodowane zostały w latach 1900–1901[1][3].

OkrętStoczniaWodowanieWejście do służbyLos
LaksHorten12 lipca 19001900zdobyty przez Niemców w 1940,
złomowany w 1945
Sild30 lipca 1900samozatopiony 5 maja 1940,
podniesiony przez Niemców w 1940
Sæl25 września 19011901zatopiony 18 kwietnia 1940,
podniesiony przez Niemców w 1940
Skrei31 października 1901samozatopiony 8 maja 1940,
podniesiony przez Niemców w 1940,
złomowany w 1945

Dane taktyczno-techniczne

Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 38,5 metra, szerokości 4,8 metra i zanurzeniu od 1,1 metra na dziobie do 2,15 metra na rufie[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 83 tony, zaś pełna 107 ton[1][3]. Jednostki napędzane były przez pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 1150 KM, do których parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanych jedną śrubą okrętów wynosiła 21 węzłów[1][2][a]. Jednostki zabierały zapas 17 ton węgla[1].

Na uzbrojenie artyleryjskie torpedowców składały się dwa pojedyncze działka kalibru 37 mm QF L/45 Hotchkiss[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][2].

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 23 oficerów, podoficerów i marynarzy[1].

Służba

Wszystkie cztery torpedowce typu Laks zostały wcielone w skład Królewskiej Marynarki Wojennej w latach 1900–1901[1]. W trakcie kampanii norweskiej w 9 kwietnia 1940 roku „Laks” zostały zdobyty przez Niemców, po czym przyjęty w skład Kriegsmarine pod nazwą „Admiral Deinhard”[1][4]. „Sæl” został 18 kwietnia 1940 roku zatopiony przez niemieckie kutry torpedowe, zaś „Sild” i „Skrei” zostały samozatopione w maju 1940 roku[1]. Wszystkie zostały podniesione przez Niemców i wcielone do służby odpowiednio jako NH-03, „Balte” i NH-01[1][4]. Los NH-03 i „Balte” nie jest znany, natomiast pozostałe dwa okręty zostały w maju 1945 roku zwrócone Norwegii i następnie złomowane[1][4].

Uwagi

  1. Brassey 1903 ↓, s. 340 podaje, że okręty osiągały prędkość 23 węzły.

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Norway, state.svg

The state flag of Norway. (See also the image of the national flag of Norway.)

The proportions of the state flag are 27:16, or 6:1:2:1:6:11 horizontally and 6:1:2:1:6 vertically.