Tosiwo Nakayama

Tosiwo Nakayama

Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1931 Piserach, Truk, Mandat Południowego Pacyfiku
Data i miejsce śmierci	29 marca 2007 Ewa Beach, Hawaje, Stany Zjednoczone
Prezydent Mikronezji
Okres	od 11 maja 1979 do 11 maja 1987
Przynależność polityczna	niezależny
Następca	John Haglelgam

Tosiwo Nakayama (ur. 23 listopada 1931 w Piserach, zm. 29 marca 2007 w Ewa Beach)^[1] – mikronezyjski polityk pochodzenia japońskiego, pierwszy prezydent tego kraju (1979–1987). Sprawował swój urząd przez dwie kadencje.

Życiorys

Urodził się w 1931 roku jako syn Japończyka (związanego z japońską firmą South Seas Development Co.)^[2][3] i Mikronezyjki z Onoun. Jego młodszym bratem był Masao Nakayama, dyplomata, który był m.in. ambasadorem Mikronezji w Japonii^[4][5].

W latach 1948–1949 uczęszczał do Truk Intermediate School a następnie do Pacific Islands Central School (w latach 1951–1953). W 1955 (albo 1954) otrzymał stypendium, dzięki któremu był w stanie studiować na Uniwersytecie Hawajskim, na którym kształcił się do 1958 (według różnych źródeł od 1955 lub 1956 roku)^[6].

Po powrocie z Hawajów został jednym z głównych urzędników na Truk (obecnie Chuuk). Był kierownikiem do spraw edukacji dla dorosłych, zaś potem wybrano go doradcą administratora Truku do spraw politycznych i ekonomicznych. W 1964 został doradcą administratora w sprawach publicznych^[6]. Karierę polityczną rozpoczął w 1959 roku, kiedy to w wyborach został wybrany do Legislatury Dystryktu Truk jako reprezentant Onoun (w 1963 wybrany ponownie). Był też przewodniczącym tegoż organu (1960–1961)^[7][6].

W czerwcu 1961 roku został mikronezyjskim doradcą przy amerykańskiej delegacji przy Radzie Powierniczej ONZ (ponownie pełnił tę funkcję w 1972 roku oraz w latach 1979–1986). Ponadto był wybierany do Rady Mikronezji w latach 1962 i 1963^[6].

W styczniu 1965 został wybrany do Izby Delegatów Kongresu Mikronezji, której został następnie przewodniczącym. Uzyskał reelekcję w roku 1968, (wówczas dokształcał się na Uniwersytecie Hawajskim). W kongresie zasiadał nieprzerwanie do 1978 i przez większość tego czasu piastował funkcje jego przewodniczącego. W 1975 został przewodniczącym konstytuanty a w maju 1979 roku członkowie kongresu wybrali go jednogłośnie na prezydenta Mikronezji. Ponownie został wybrany na czteroletnią kadencję w 1983 i w 1987 roku zastąpił go John Haglelgam^[6].

W latach 90. był doradcą finansowym Pacific Islands Development Bank, równocześnie pełnił też funkcję wicedyrektora oddziału finansów rządowych w Banku Guamskim (którym był aż do 2003). W 1982 roku Uniwersytet Hawajski uhonorował go najważniejszą nagrodą uczelni, czyli Rainbow Award, zaś w 1984 nagrodzono go East-West Center's Distinguished Alumnus Award. W 1987 roku Uniwersytet Guamski przyznał mu honorowy stopień doktora prawa^[8]. Był członkiem Komitetu Stypendialnego Dystryktu Truk czy lokalnego „kuratorium oświaty”. Sprawował również wiele innych lokalnych stanowisk^[6]. Zmarł w wieku 75 lat w Hawaii Medical Center West w Ewa Beach na Hawajach^[6].

10 września 1963 poślubił Miter Haruo z Weno. Pozostawił 10 dzieci i wielu wnuków. Jednym z jego zainteresowań było wędkarstwo. Uważany przez kolegów za osobę pracowitą i z dużym poczuciem humoru^[6].

Ze względu za swoje zasługi na rzecz niepodległości kraju, Nakayama uznawany jest za jednego z ojców założycieli niepodległej Mikronezji^[6].

Przypisy