Toto Wolff

Toto Wolff

Toto Wolff (2014)
Imię i nazwisko

Torger Christian Wolff

Państwo

 Austria

Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1972
Wiedeń

Sezon 2013–2022
Seria

Formuła 1

Zespół

Mercedes AMG Petronas Motorsport Formula One Team

Stanowisko

szef zespołu, dyrektor generalny

Toto Wolff, właśc. Torger Christian Wolff (ur. 12 stycznia 1972 w Wiedniu) – austriacki kierowca wyścigowy, inwestor, od 2013 dyrektor generalny i szef zespołu Formuły 1 Mercedes AMG Petronas Motorsport Formula One Team Jako zawodnik występował w austriackiej i niemieckiej Formule Ford oraz serii FIA GT Championship.

Życiorys

Młodość

Urodził się w rodzinie Polki i Rumuna, którzy poznali się i osiedlili w Wiedniu. Rodzina jego matki wyemigrowała do Austrii w latach 60. XX w. uciekając przed komunizmem. Otrzymał norweskie imię „Torger” oznaczające włócznia Thora[1]. Jego ojciec zmarł na guza mózgu, gdy Toto Wolff był nastolatkiem[2].

Uczęszczał do francuskojęzycznej szkoły, gdzie zainteresował się nauką języków obcych i ekonomią. Jego rodzina nie była zamożna, zaś w finansowaniu edukacji pomagał mu dziadek[3]. Wolff mówi biegle w sześciu językach: niemieckim, angielskim, polskim, włoskim, francuskim i hiszpańskim[1].

Pierwsze starty w wyścigach

Kariera Wolffa jako kierowcy wyścigowego przebiegała w dwóch częściach, zaś pierwsza z nich trwała około trzech lat. W 1989 roku, 17-letni Wolff zainteresował się wyścigami po obejrzeniu występu swojego przyjaciela Philippa Petera[4] w wyścigu Niemieckiej Formuły 3 na torze Nürburgring, na który trafił wraz z innymi przyjaciółmi podczas podróży do Wiednia z Amsterdamu. Jak sam później przyznał, przed tym wydarzeniem nie miał żadnej wiedzy o motosporcie i „pójście do padoku w [przyp. tamtą] niedzielę zmieniło jego życie”. Niedługo później za zaoszczędzone pieniądze dołączył do szkoły wyścigowej Waltera Lechnera na Österreichring (obecnie Red Bull Ring), gdzie dostrzeżono jego talent[5]. Występował w serii wyścigów Austriackiej i Niemieckiej Formuły Ford w latach 1992–1994, zwyciężył w Nürburgring 24 Hours w 1994 roku. Po tej wygranej, w maju 1994 roku, otrzymał zapytanie od swojego sponsora, czy byłby zainteresowany startem w Formule 1, zastępując w zespole Sauber innego sponsorowanego przez nich kierowcę, Karla Wendlingera, który doznał kontuzji po wypadku w Monako. Wolff przyznał, że wiedział, że jego kariera w Formule 1 nie byłaby udana ze względu na jego wysoki wzrost i wagę, dlatego odmówił tłumacząc im, że byłaby to „strata pieniędzy”[6]. Wolff pomimo swojej dużej determinacji był świadomy, że nie ma odpowiednich warunków[6], aby zostać kierowcą wyścigowym, więc po wycofaniu się jednego z jego głównych sponsorów, który odciął się od sportów motorowych po tragicznych wypadkach Senny i Ratzenbergera[5], także zakończył karierę sportową. Następnie skupił się na swojej edukacji i rozpoczęciu kariery w biznesie[7].

Edukacja i działalność biznesowa

Ukończył Uniwersytet Ekonomiczny w Wiedniu i przez kilka miesięcy pracował we wiedeńskim banku[3][5], zaś „jako stażysta trafił nawet do polskiego oddziału Raiffeisen w Warszawie”[4]. 15 marca 1998 roku założył pierwszą własną firmę, Marchfifteen (w 2004 roku założył drugą firmę, Marchsixteen)[4]. Jego przedsiębiorstwo zajmowało się inwestycjami w średnie firmy przemysłowe i spółki giełdowe powstałe w latach 90. XX i działające w zakresie nowych technologii i Internetu. Na początku działalność ta polegała głównie na pośrednictwie Marchfifteen w znalezieniu inwestorów dla nowo powstałych spółek, gdyż Wolff nie miał własnego kapitału. W miarę rozwoju firmy okazało się, że inwestycje na rynku nowych technologii przynosiły wysoki zwrot, zaś lata później, spieniężenie jednego z pierwszych przedsięwzięć inwestycyjnych na rzecz Deutsche Telekom miało wynosić aż 30 mln euro[4]. Jedną z jego inwestycji był także zakup udziałów w HWA AG, które zajmowało się rozwojem i budową samochodów Mercedes-Benz na potrzeby serii wyścigowej DTM oraz programem budowy silników Mercedesa dla Formuły 3. Wolff sprzedał te udziały w 2015 roku[7].

Powrót do motorsportu

W 2002 roku Wolff został współwłaścicielem agencji kierowców wyścigowych wraz z dwukrotnym mistrzem świata Formuły 1 Miką Häkkinenem[8]. W tym samym roku powrócił do czynnego udziału w wyścigach już jako uznany biznesmen, dla którego brak sponsora nie stanowił bariery. W 2002 roku wygrał jeden z wyścigów FIA GT Championship i zajął szóstą lokatę w klasyfikacji generalnej[7]. W 2006 roku wraz z Philippem Peterem, czyli przyjacielem dzięki któremu zainteresował się wyścigami oraz Hansem-Joachimem Stuckiem i Dieterem Questerem wygrał 24-godzinny wyścig w Dubaju. W 2005 roku startował w jednej z rund mistrzostw świata, Rajdzie Niemiec, a także w Porsche Supercup, zajmując lokaty w środku stawki. W 2006 roku zdobył rajdowe wicemistrzostwo Austrii[4].

Ostatnim aktem jego zmagań za kierownicą samochodu wyścigowego był 2009 rok, kiedy to chciał pobić rekord toru Nürburgring w kategorii samochodów GT. Przed podjęciem wyzwania przestrzegał go sam Niki Lauda. Wolff pobił rekord, ale przy kolejnej próbie poprawienia go w jego aucie Porsche wybuchła opona i pomimo opuszczenia rozbitego auta o własnych siłach stracił przytomność i trafił do szpitala. Występ Wolffa spowodował wtedy nie tylko spełnienie celu jakim było pobicie rekordu toru, ale także dzięki niemu poznał swoją przyszłą żonę, Susie Stoddart, która w imieniu kierowców Mercedesa ścigających się w serii DTM wykonała do Wolffa telefon z zapytaniem o jego stan zdrowia po wypadku[4].

Formuła 1

Wolff rozpoczął karierę w Formule 1 w 2009 roku, kiedy to został udziałowcem zespołu Williams F1. Trzy lata później, w lipcu 2012 roku został dyrektorem wykonawczym zespołu, jednocześnie posiadając 15% udziałów w Williamsie. Rok później odsprzedał część udziałów, zachowując 10%. 21 stycznia 2013 roku zmienił zespół i został dyrektorem wykonawczym w zespole Formuły 1 Mercedesa[9]. Wolff został mianowany partnerem zarządzającym zespołu Mercedes F1 Team i nabył 30% udziałów zespołu wraz z innym współwłaścicielem, Nikim Laudą[10]. Zajął się także programami sportowymi zarówno Formuły 1 jak i Formuły E. Pod koniec sezonu 2020 Formuły 1 ogłoszono, że Wolff, obok firmy INEOS i Daimler AG został jednym z trzech udziałowców zespołu Mercedes przy jednoczesnym zachowaniu dotychczasowego stanowiska szefa zespołu i dyrektora generalnego do co najmniej 2023 roku[7]. W 2020 roku nabył również niewielki pakiet udziałów w Aston Martin F1[11].

W latach 2014–2021 zespół Formuły 1 Mercedes AMG Petronas Motorsport Formula One Team zdobył osiem tytułów mistrzowskich w klasyfikacji konstruktorów, zaś jego kierowcy siedmiokrotnie zdobywali tytuł mistrzowski w klasyfikacji kierowców[7].

Życie prywatne

Jego pierwszą żoną była Stephanie, kuzynka Nikiego Laudy[4], z którą ma syna Benedicta i córkę Rosę[12]. W październiku 2011 roku poślubił Szkotkę Susie (z domu Stoddart), która była kierowcą wyścigowym[13], a następnie dyrektorem wykonawczym w zespole Venturi Racing w Formule E[14]. Para poznała się tuż po wypadku Wolffa na torze Nürburgring w 2009 roku[4]. 10 kwietnia 2017 roku na świat przyszedł ich syn Jack[15].

Przypisy

  1. a b Elena Luchian: Half-Polish, half-Romanian and speaking 6 languages – Breakfast with Toto Wolff (ang.). mercedesblog.com, 2016-09-05. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-14)].
  2. Wolff explains how his father’s death influenced his leadership style (ang.). silverarrows.net, 2021-04-01. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-30)].
  3. a b Wojciech Krzemiński: Toto Wolff udzielił wywiadu po polsku. Zaskoczył wszystkich!. namasce.pl, 2021-11-30. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-30)].
  4. a b c d e f g h Mikołaj Sokół: Toto Wolff: od zera do milionera… i Formuły 1. sokolimokiem.com, 2022-01-15. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-03)].
  5. a b c Laurence Edmondson: 'The stupidest thing I've ever done' – The story behind Toto Wolff's lap record and huge crash at the Nurburgring (ang.). espn.com, 2020-10-07. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-17)].
  6. a b Phillip van Osten: Toto Wolff once turned down a Formula 1 drive! (ang.). f1i.com, 2017-01-09. [dostęp 2022-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-23)].
  7. a b c d e Toto Wolff (ang.). mercedesamgf1.com. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-30)].
  8. Success is temporary, legacy is permanent (ang.). ubs.com. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-05)].
  9. Luke Smith: Williams explains Toto Wolff’s shareholding in F1 team (ang.). motorsport.com, 2020-07-10. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)].
  10. Andrew Benson: Mercedes appoint Toto Wolff as director of motorsport (ang.). bbc.com, 2013-01-21. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-15)].
  11. Jonathan Noble: Wolff buys shares in Aston Martin (ang.). motorsport.com, 2020-04-18. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-27)].
  12. Pedro Henrique Marum: “Estudando opções”: Wolff descarta saída, mas admite deixar chefia da Mercedes (port.). grandepremio.com.br, 2020-09-09. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-31)].
  13. Susie Stoddart and Toto Wolff married (ang.). dtm.com, 2011-10-17. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-29)].
  14. Susie Wolff (ang.). venturiracing.com. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-30)].
  15. Scottish F1 driver Susie Wolff 'could burst with happiness' after giving birth to first child (ang.). dailyrecord.co.uk, 2017-04-13. [dostęp 2022-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-12)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie