Tour de France 1975

Tour de France 1975

1974 1976
Trasa Tour de France 1975
Data	26 czerwca – 20 lipca 1975
Etapów	20 (27)
Dystans	3999 km
Czas zwycięzcy	114 h 35' 31" (34,899 km/h)
Zgłoszenia	140 kolarzy
Ukończyło wyścig	86 kolarzy
Podium
Pierwsze miejsce	Bernard Thévenet
Drugie miejsce	Eddy Merckx
Trzecie miejsce	Lucien Van Impe
Pozostałe klasyfikacje
Górska	Lucien Van Impe
Punktowa	Rik Van Linden
Sprinterska	Marc Demeyer
Młodzieżowa	Francesco Moser
Najaktywniejszych	Eddy Merckx
Drużynowa	Gan–Mercier
Drużynowa punktowa	Gan–Mercier

62. Tour de France odbył się w dniach 26 czerwca do 20 lipca 1975 i prowadził przez 22 etapy o łącznej długości 3999 km. Pięciokrotny zwycięzca Touru, Eddy Merckx był postrzegany na starcie jako faworyt, nie udało mu się jednak odnieść kolejnego sukcesu. Wyścig zaczął się w belgijskim Charleroi, a zakończył na Avenue des Champs-Élysées w Paryżu.

W klasyfikacji generalnej zwyciężył Francuz Bernard Thévenet. W klasyfikacji górskiej najlepszy był Belg Lucien Van Impe, w punktowej jego rodak Rik Van Linden, sprinterskiej kolejny reprezentant Belgii - Marc Demeyer, a w klasyfikacji młodzieżowej wygrał Włoch Francesco Moser. Najaktywniejszym kolarzem został Merckx^[1]. W obu klasyfikacjach drużynowych zwyciężyła francuska ekipa Gan–Mercier.

Trzej kolarze: Francuz Régis Delépine, Włoch Felice Gimondi i Hiszpan José Luis Viejo zostali zdyskwalifikowani za doping. Parę lat później Bernard Thévenet przyznał się, że wygrywając Tour de France stosował kortyzon^[2].

Zmiany w stosunku do poprzednich edycji

W roku 1975 zmieniono klasyfikacje Touru. Zrezygnowano z klasyfikacji kombinowanej, wprowadzono za to koszulkę dla lidera klasyfikacji górskiej. Po raz trzeci zwycięzcą w tej klasyfikacji został Lucien van Impe, który wystartował na nowoczesnej ramie z karbonu i włókna szklanego. Francesco Moser na swoim jedynym starcie w „Wielkiej Pętli” został sklasyfikowany na siódmym miejscu i zdobył nowo wprowadzoną białą koszulkę dla najlepszego młodego zawodnika. Trzykrotny zwycięzca etapowy, Rik van Linden wygrał w klasyfikacji punktowej i zdobył tym samym zieloną koszulkę.

Również od roku 1975 ostatni etap Tour de France zawsze kończy się na Avenue des Champs-Élysées. Walter Godefroot był pierwszym kolarzem, któremu udało się wygrać ten prestiżowy sprint.

Przebieg wyścigu

Prolog wygrał Włoch, Francesco Moser i utrzymał żółtą koszulkę aż do piątego etapu. Na pierwszej czasówce na 6. etapie, wygrał Merckx i odebrał Włochowi prowadzenie w wyścigu. Belg triumfował również podczas drugiej jazdy indywidualnej na czas, utrzymując tym samym prowadzenie, jednak po wjechaniu w Pireneje stracił kilka sekund do Bernarda Theveneta, Joopa Zoetemelka, Luciena Van Impe i Felice Gimondiego.

Po etapie na Puy de Dôme, wygranym przez Belga Van Impe, Merckx miał wciąż około minuty przewagi nad drugim w klasyfikacji generalnej Bernardem Thevenetem. Na tym odcinku jednak, podczas ostatniego podjazdu, jeden z kibiców uderzył słynnego „Kanibala” w brzuch. Na kolejnym etapie do Pra Loup Merckx zaatakował jako pierwszy i na ostatniej przełęczy tego dnia, Col d’Allos, udało mu się zwiększyć przewagę. Przed końcowym podjazdem do Pra Loup został jednak doścignięty. Kiedy Gimondi zaatakował, Merckx nie dał rady dotrzymać mu tempa, udało się to jednak Thevenetowi, który później jeszcze odskoczył Włochowi. Merckx, który w tym momencie miał chwilę słabości, na ostatnich 6 kilometrach stracił ponad 3 minuty do zwycięzcy dnia – Bernarda Theveneta, który przejął tym samym koszulkę lidera. Na trasie 17. etapu Merckx zderzył się z Duńczykiem Ole Ritterem i w wyniku upadku złamał kość jarzmową, co spowodowało problemu z jedzeniem. Belg zdecydował się jednak kontynuować wyścig. Decyzję o niewycofaniu się nazwał później głupotą, która skróciła jego karierę^[3]. Po ataku Francuza na Col d’Izoard i kolejnym zwycięstwie następnego dnia, nic nie było mu już w stanie odebrać zwycięstwa i Merckx musiał zadowolić się drugim miejscem, przed Van Impe.

Drużyny

W tej edycji TdF wzięło udział 14^[4] drużyn:

• Molteni
• Gan-Mercier
• KAS
• Jolly Ceramica
• Super-Ser
• Peugeot
• Bianchi
• Gitane
• Filotex
• Flandria-Carpenter
• Sporting-Lejeune
• Miko-De Gribaldy
• Frisol-GBC
• Jobo-Sabliere-Wolber

Etapy

Etap	Data	Trasa	Dystans	Zwycięzca	Lider
P	26 czerwca	Charleroi	ITT 6,25 km	Francesco Moser	Francesco Moser
1A	27 czerwca	Charleroi – Molenbeek	94,0 km	Cees Priem	Francesco Moser
1B		Molenbeek – Roubaix	108,5 km	Rik Van Linden	Francesco Moser
2	28 czerwca	Roubaix – Amiens	121,5 km	Ronald De Witte	Francesco Moser
3	29 czerwca	Amiens – Wersal	169,5 km	Karel Rottiers	Francesco Moser
4	30 czerwca	Wersal – Le Mans	223,0 km	Jacques Esclassan	Francesco Moser
5	1 lipca	Sablé-sur-Sarthe – Merlin-Plage	222,5 km	Theo Smit	Francesco Moser
6	2 lipca	Merlin-Plage	ITT 16,0 km	Eddy Merckx	Eddy Merckx
7	3 lipca	Saint-Gilles-Croix-de-Vie – Angoulême	235,5 km	Francesco Moser	Eddy Merckx
8	4 lipca	Angoulême – Bordeaux	134,0 km	Barry Hoban	Eddy Merckx
9A	5 lipca	Langon – Fleurance	131,0 km	Theo Smit	Eddy Merckx
9B		Fleurance – Auch	ITT 37,5 km	Eddy Merckx	Eddy Merckx
	6 lipca	Dzień przerwy
10	7 lipca	Auch – Pau	206,0 km	Felice Gimondi	Eddy Merckx
11	8 lipca	Pau – Saint-Lary-Soulan	160,0 km	Joop Zoetemelk	Eddy Merckx
12	9 lipca	Tarbes – Albi	242,0 km	Gerrie Knetemann	Eddy Merckx
13	10 lipca	Albi – Le Lioran	260,0 km	Michel Pollentier	Eddy Merckx
14	11 lipca	Aurillac – Puy de Dôme	173,5 km	Lucien Van Impe	Eddy Merckx
	12 lipca	Dzień przerwy
15	13 lipca	Nicea – Pra Loup	217,5 km	Bernard Thévenet	Bernard Thévenet
16	14 lipca	Barcelonnette – Serre Chevalier	107,0 km	Bernard Thévenet	Bernard Thévenet
17	15 lipca	Valloire – Morzine-Avoriaz	225,0 km	Vicente López Carril	Bernard Thévenet
18	16 lipca	Morzine – Châtel	ITT 40,0 km	Lucien Van Impe	Bernard Thévenet
19	17 lipca	Thonon-les-Bains – Chalon-sur-Saône	229,0 km	Rik Van Linden	Bernard Thévenet
20	18 lipca	Pouilly-en-Auxois – Melun	256,0 km	Giacinto Santambrogio	Bernard Thévenet
21	19 lipca	Melun – Senlis	220,5 km	Rik Van Linden	Bernard Thévenet
22	20 lipca	Paryż – Paryż	163,4 km	Walter Godefroot	Bernard Thévenet

Klasyfikacje końcowe

Klasyfikacja generalna

Pozycja	Zawodnik	Drużyna	Czas
1.	Bernard Thévenet	Peugeot	114 h 35' 31"
2.	Eddy Merckx	Molteni	+2' 47"
3.	Lucien Van Impe	Gitane	+5' 01"
4.	Joop Zoetemelk	Gan-Mercier	+6' 42"
5.	Vicente López Carril	KAS	+19' 29"
6.	Felice Gimondi	Bianchi	+23' 05"
7.	Francesco Moser	Filotex	+24' 13"
8.	Josef Fuchs	Filotex	+25' 51"
9.	Edouard Janssens	Molteni	+32' 01"
10.	Pedro Torres	Super Ser	+35' 36"

Klasyfikacja punktowa

Pozycja	Zawodnik	Drużyna	Punkty
1.	Rik Van Linden	Bianchi	342
2.	Eddy Merckx	Molteni	240
3.	Francesco Moser	Filotex	199
4.	Walter Godefroot	Flandria	190
5.	Barry Hoban	Gan-Mercier	183

Klasyfikacja górska

Pozycja	Zawodnik	Drużyna	Punkty
1.	Lucien Van Impe	Gitane	285
2.	Eddy Merckx	KAS	206
3.	Bernard Thevenet	Molteni	166
4.	Joop Zoetemelk	Peugeot	161
5.	Felice Gimondi	Gan-Mercier	78

Klasyfikacja młodzieżowa

Pozycja	Zawodnik	Drużyna	Czas
1.	Francesco Moser	Filotex	114h 59' 44
2.	Hennie Kuiper	Frisol	+16' 32"
3.	André Romero	Jobo	+20' 11"
4.	Georges Talbourdet	Gan-Mercier	+20' 36"
5.	Fedor den Hertog	Frisol	+32' 32"

Klasyfikacja sprinterska

Pozycja	Zawodnik	Drużyna	Punkty
1.	Marc Demeyer	Flandria	77
2.	Barry Hoban	Gan-Mercier	47
3.	Robert Mintkiewicz	Gitane	35
4.	Claude Magni	Jobo	12
5.	Francis Campaner	Lejeune	10

Klasyfikacja drużynowa punktowa

Pozycja	Drużyna	Punkty
1.	Gan-Mercier	950
2.	Gitane	1072
3.	Molteni	1425
4.	Bianchi	1538
5.	Peugeot	1633

Klasyfikacja drużynowa

Pozycja	Drużyna	Czas
1.	Gan-Mercier	345 h 03' 49"
2.	Molteni	+8' 28"
3.	Filotex	+11' 17"
4.	Gitane	+20' 08"
5.	Peugeot	+28' 47"

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Le Dico Du Tour: Le Tour de France 1975 (fr.)
• Bike Race Info: 1975 Tour de France (ang.)
• "Clasificaciones", El Mundo Deportivo, 21 lipca 1975 (hiszp.)