Towarzystwo Wydawnicze „Ignis”
Towarzystwo Wydawnicze „Ignis” – polskie wydawnictwo w formie spółki akcyjnej założone w 1920 przez Ludwika Fiszera oraz grupę działaczy PPS, istniejące do 1928 roku.
Spółka wydawała książki o tematyce historycznej, młodą poezję, poradniki praktyczne oraz beletrystykę, w tym głównie książki dla dzieci i młodzieży. W latach 1920–1924 nakładem oficyny „Ignis” ukazywały się utwory skamandrytów oraz ich miesięcznik programowy. W latach 1923–1926 wydano tłumaczenia pism wybranych Josepha Conrada[1]. W 1924 roku z inicjatywy Fiszera podjęto wydawanie popularnych utworów literatury pięknej w ramach serii „Biblioteka Groszowa”. Poszczególne tomy serii kosztowały 95 gr[2], co czyniło je dostępnymi dla szerokich mas odbiorców.
Siedzibę Towarzystwo „Ignis” miało w Warszawie, oddziały i księgarnie znajdowały się również przez jakiś czas w Bydgoszczy, Siedlcach i Toruniu. W 1928 roku spółka zakończyła działalność w wyniku przymusowej likwidacji.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Polskie wydania dzieł Josepha Conrada. conrad-centre.w.interia.pl. [dostęp 2009-08-22].
- ↑ Encyklopedia wiedzy o książce. Aleksander Birkenmajer, Bronisław Kocowski, Jan Trzynadlowski (red.). Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, s. 715.
Bibliografia
- Encyklopedia wiedzy o książce. Aleksander Birkenmajer, Bronisław Kocowski, Jan Trzynadlowski (red.). Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971.
Linki zewnętrzne
- Galeria zawierająca logotyp Towarzystwa Wydawniczego „Ignis”: Galeria dwudziestolecia. Znaki firmowe domów wydawniczych. W: Podkowiański Magazyn Kulturalny, nr 47 (jesień 2005) [on-line]. podkowianskimagazyn.pl. [dostęp 2009-08-22].
Media użyte na tej stronie
logo wydawnictwa Ignis