Towarzystwo ku podniesieniu muzyki kościelnej

Towarzystwo ku podniesieniu muzyki kościelnej – polskie towarzystwo muzyczne, pierwsze polskie towarzystwo tego rodzaju w Poznaniu i na terenie zaboru pruskiego[1].

Organizacja powstała w 1840 z inicjatywy Maksymilina Brauna i Jana Chrzciciela Kiszwaltera. Głównym celem jej istnienia była pomoc skromnej liczebnie kapeli poznańskiej Fary, która we wcześniejszych latach artystycznie podupadła, m.in. z braku zainteresowania niektórych proboszczów. Towarzystwo wspomagało kapelę zarówno w kwestii chóralnej, jak i własną orkiestrą. Działało prężnie do 1844, czyli do śmierci Kiszwaltera. Potem nastąpił okres stagnacji. Zamknięto je około 20 września 1849, o czym doniosła Gazeta Polska. Przyczyną upadku mógł być brak wsparcia ze strony rządców farnych. Maksymilian Braun założył w tym czasie Towarzystwo Harmonia (1848-1852) o świeckim charakterze[1].

W skład zarządu towarzystwa wchodzili: Maksymilian Braun, Jan Chrzciciel Kiszwalter, Kazimierz Stęszewski (skarbnik) i osoba o nazwisku Krzyszkowski (sekretarz)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Krystyna Winowicz, Najstarsze tradycje polskiego amatorskiego ruchu chóralnego w Wielkim Księstwie Poznańskim, w: red. Jan Hellwig, Amatorski zorganizowany ruch śpiewaczy Wielkopolski w latach 1892–1992, Wielkopolski Związek Śpiewaczy, Poznań, 1990, s. 42-43