Trójkąt potrójnie asymptotyczny
Trójkąt potrójnie asymptotyczny – figura utworzona z trzech prostych, z których każde dwie są równoległe do siebie w pewnym kierunku[1].
Konstrukcja trójkąta potrójnie asymptotycznego
Można udowodnić, że:
Wykorzystując to twierdzenie, można skonstruować trójkąt potrójnie asymptotyczny na co najmniej dwa sposoby.
- Sposób 1
Niech i będą promieniami równoległymi o początkach odpowiednio i Wtedy promienie uzupełniające i [4] są nierównoległe, bo odległość między ich punktami rośnie. Dlatego istnieje prosta równoległa zarówno do jak i do Dlatego proste i są parami równoległe, czyli tworzą trójkąt potrójnie asymptotyczny.
- Sposób 2 (Gaussa)[5]
Niech i będą trzema punktami płaszczyzny hiperbolicznej. Wtedy jest trójkątem (skończonym). Promienie i są parami nierównoległe, bo proste i są nierównoległe. Jeśli:
- prosta jest wspólną prostą równoległą do promieni i
- prosta jest wspólną prostą równoległą do promieni i
- prosta jest wspólną prostą równoległą do promieni i
to proste i tworzą trójkąt potrójnie asymptotyczny.
Własności
- Każde dwa trójkąty potrójnie asymptotyczne są przystające.
- Każdy trójkąt potrójnie asymptotyczny ma pole skończone[6].
- Z twierdzenia Bolyai wynika, że wszystkie kąty trójkąta potrójnie asymptotycznego są kątami zerowymi.
- Z twierdzenia Gaussa wynika, że pole dowolnego trójkąta o skończonych bokach jest stałą wielokrotnością defektu trójkąta
Wtedy pole każdego trójkąta potrójnie asymptotycznego jest równe
- Punkty styczności okręgu wpisanego w trójkąt potrójnie asymptotyczny są wierzchołkami trójkąta równobocznego o boku
gdzie jest złotym stosunkiem[7]
Zastosowania w grafice
Podobnie jak trójkąty asymptotyczne i trójkąty podwójnie asymptotyczne trójkąty potrójnie asymptotyczne można wykorzystywać w grafice do tworzenia parkietaży koła.
Przypisy
- ↑ Coxeter H.S.M.: Wstęp do geometrii dawnej i nowej. Warszawa: PWN, 1967, s. 316.
- ↑ Carslaw H.S.: The Elements of Non-euclidean Plane Geometry and Trigonometry. London: 1916, s. 76.
- ↑ Coxeter, op. cit., s. 315.
- ↑ Promieniem uzupełniającym do promienia nazywamy zbiór punktów prostej leżących po przeciwnej stronie punktu niż punkt
- ↑ Coxeter, op. cit., s. 320.
- ↑ Coxeter, op. cit., s. 318.
- ↑ Isogonalité et autres dans le modèle de Klein Beltrami. cabri.net. [dostęp 2011-12-11]. (fr.).
Bibliografia
- Coxeter H.S.M.: Wstęp do geometrii dawnej i nowej. Warszawa: PWN, 1967.
- Carslaw H.S.: The Elements of Non-euclidean Plane Geometry and Trigonometry. London: 1916.
Media użyte na tej stronie
Regular tiling of hyperbolic plane, 3x3o∞o. These are the biggest finite triangles.
Generated by Python code at User:Tamfang/programs.
Dual:



Tiling of the hyperbolic plane by ideal triangles – the biggest triangles of finite area.
Generated by Python code at User:Tamfang/programs.
Dual:



Autor: Januszkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gauss construction of asymptotic triangle v2