Tracheomalacja

Wrodzone rozmiękanie tchawicy

ICD-10	Q32.0

Złamanie chrząstki pierścieniowatej tchawicy jako powikłanie tracheotomii widoczne w obrazie bronchoskopowym jako uwypuklenie ściany tchawicy do jej światła powyżej rurki tracheostomijnej^[1]

Tracheomalacja (wiotkość tchawicy, wrodzone rozmiękanie tchawicy, ang. tracheomalacia, łac. tracheomalacia) – stan patologicznej wiotkości ściany tchawicy, prowadzący do zapadania się jej światła.

Etiologia

Wiotkość tchawicy może być wrodzona lub nabyta. W pierwszym przypadku przyczynami tracheomalacji są:

• odcinkowa hipoplazja lub aplazja chrząstek pierścieniowatych
• wrodzone pierścienie naczyniowe lub anomalie unaczynienia tętniczego, powodujące ucisk tchawicy i uszkodzenie jej chrząstek
• tracheobronchomegalia (zespół Mounier–Kuhna), w którym istnieje wrodzony brak elastyczności i wtórna nadmierna wiotkość części mięśniowej ściany
• atrezja przełyku z przetoką przełykowo–tchawiczą, w której u około 3/4 pacjentów w miejscu przetoki dochodzi do hipoplazji chrząstek tchawicy.

Klasyfikacja

Wyróżnia się, ze względu na etiologię, trzy typy tracheomalacji:

• typ 1 – wrodzony
• typ 2 – nabyty, spowodowany uciskiem z zewnątrz, np. pierścieniami naczyniowymi
• typ 3 – nabyty, spowodowany przewlekłym stanem zapalnym lub przedłużoną intubacją.

Leczenie

W większości przypadków nie ma konieczności specjalistycznego leczenia. Wraz ze wzrostem dziecka narząd usztywnia się i objawy wiotkości tchawicy zanikają. W sytuacjach gdy tak się nie dzieje i dochodzi do sytuacji zagrożenia życia (bezdech, intubacja, sztuczna wentylacja) leczenie może polegać na aortopeksji^[2] lub bronchoskopowym stentowaniu narządu.

Przypisy

Bibliografia

• Wady rozwojowe układu oddechowego. W: Wojciech Korlacki, Józef Dzielicki: Chirurgia dziecięca. Jerzy Czernik (red.). Wyd. Wydanie I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 379-380. ISBN 83-200-3066-8.