Tragiczny Tydzień (Argentyna)

Tragiczny Tydzień
Tragiczny Tydzień w Argentynie
Tragiczny Tydzień w Argentynie
Tragiczny Tydzień w Argentynie
Tragiczny Tydzień w Argentynie
Tragiczny Tydzień w Argentynie

Tragiczny Tydzień[1][2] (hiszp. Semana Trágica)[3] – seria krwawych konfrontacji pomiędzy siłami porządkowymi popieranymi przez elity finansowe i polityczne Partii Radykalnej a robotnikami Buenos Aires, które trwały przez tydzień[4] od 7 do 14 stycznia 1919 r.[5] i są uważane za najbrutalniejszy tydzień w historii Argentyny[6].

Starcia zostały sprowokowane przez interwencję policji, która siłą pomogła łamistrajkom w wejściu do zakładów metalurgicznych Pedro Vasena[4]. Była to największa firma metalurgiczna w Ameryce Południowej[5], zatrudniająca 2500 osób[6]. Od 2 grudnia 1918 r.[6] protestowało tam 800 robotników[7], którzy domagali się poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy[6], ośmiogodzinnego dnia roboczego, podwyżek płac i wypłacania wynagrodzenia za nadgodziny. Łamistrajki szturmowali zakład również dwa tygodnie wcześniej, gdy robotnicy zablokowali wywóz towaru z magazynu. W czasie interwencji policji trzy osoby zginęły od kul, a czwarta od szabli[5] – wśród ofiar było trzech robotników i żołnierz[6]; ranne zostały 34 osoby. Ogłoszony wówczas przez Federación Obrera Regional Argentina na 9 stycznia strajk generalny[7] zmobilizował robotników wielu branż[5], jednak już 8 stycznia dochodziło do spontanicznych walk w mieście[7].

9 stycznia władze spacyfikowały pogrzeb ofiar tego starcia[4]. Trzystutysięczny[5] kondukt pogrzebowy został ostrzelany z broni maszynowej[7] nieopodal kościoła przy Corrientes Avenue, a następnie na cmentarzu Chacarita[5], w efekcie czego zginęło 50 osób. W odpowiedzi jeden z odłamów FORA wezwał do bezterminowego strajku generalnego, w którym udział wzięło ok. 200 tysięcy robotników, a inny do strajku dwugodzinnego, jak również podjął negocjacje z rządem na temat uwolnienia więźniów politycznych i spełnienia żądań robotniczych. Podczas protestu policja ponownie otworzyła ogień do strajkujących w zakładach Vasena[7].

Wbrew planom tej frakcji FORA, strajk rozszerzył się na cały kraj, zaś w samym Buenos Aires wybuchło powstanie robotnicze[7]. Dochodziło wówczas również do prześladowań Żydów[4] i plądrowania żydowskiego majątku, co inspirowała argentyńska oligarchia, uważając Żydów za nosicieli idei anarchistycznych i socjalistycznych[5].

Wobec eskalacji sytuacji rząd wezwał do pomocy armię[5]. Strajk spacyfikowany został ostatecznie 13 stycznia przy pomocy wojska oraz sponsorowanej przez burżuazję Ligi Patriotycznej[7]. Konflikt zakończył się 14 stycznia, gdy robotnicy wrócili do fabryki Vasena, po uznaniu organizacji związkowej za stronę rozmów, a także spełnieniu postulatów dotyczących ośmiogodzinnego dnia pracy, wolnych niedziel, podwyżki wynagrodzenia i płatnych nadgodzin[5].

Był to epizod argentyńskiej walki klas, trwającej od udanego strajku portowców w 1916–1917 do nieudanego strajku generalnego z 1921 r. Zdarzenia Tragicznego Tygodnia wywołały w społeczeństwie szok i obawy przed powtórzeniem w kraju rewolucji w stylu rosyjskim[3]. Podczas tych zajść zginęło co najmniej 700 osób[5], choć niektóre szacunki mówią o 1400 ofiarach[6]. Tysiące osób zostało rannych, zatrzymanych i deportowanych[5].

Przypisy

  1. Argentyna, placeandsee.com [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  2. Tragiczny tydzień w Buenos Aires, [w:] Anarchosyndykalizm. Strajki, powstania, rewolucje 1892 – 1990, Federacja Anarchistyczna sekcja Poznań, Poznań – Kraków, 2006, s. 63
  3. a b Eduardo Sartelli, Argentina, General Strike ( Semana Trágica ), 1919, Immanuel Ness (red.), Oxford, UK: John Wiley & Sons, Ltd, 20 kwietnia 2009, s. 1–3, DOI10.1002/9781405198073.wbierp0115, ISBN 978-1-4051-9807-3 [dostęp 2022-06-24] (ang.).
  4. a b c d Victor A. Mirelman, The Semana Trágica of 1919 and the Jews in Argentina, „Jewish Social Studies”, 37 (1), 1975, s. 61–73, ISSN 0021-6704, JSTOR4466861 [dostęp 2022-06-24].
  5. a b c d e f g h i j k Mar Centenera, A 100 años de la Semana Trágica en Argentina, una huelga obrera que acabó en masacre, „El País”, Madrid, 9 stycznia 2019, ISSN 1134-6582 [dostęp 2022-06-24] (hiszp.).
  6. a b c d e f Historia - 100 años de la Semana Trágica en Argentina, la violenta represión obrera, France 24, 15 stycznia 2019 [dostęp 2022-06-24].
  7. a b c d e f g a, Historia argentyńskiego anarchosyndykalizmu do II Wojny Światowej, Maciej D., 29 lutego 2012 [dostęp 2022-06-25] (pol.).

Media użyte na tej stronie

34d semana trágica.jpg
Semana Trágica de 1919 en Buenos Aires. 9 de enero de 1919: cortejo fúnebre hacia Chacarita para enterrar a los cinco personas que murieron en la masacre del 7 de enero.
Semana Tragica (Argentina) 01.jpg
Photograph taken during the "Semana Trágica" in Argentina, in 1919.
Semana Tragica (Argentina) 04.jpg
Photograph taken during the Semana Trágica in Argentina. Published in 1919 by Revista Caras y Caretas.
Semana Tragica (Argentina) 03.jpg
Photograph taken during the Semana Trágica in Argentina, in 1919.
Semana Trágica (1).jpg
Semana Trágica in Argentina