Traktat Claytona-Bulwera

Traktat Claytona-Bulwera - porozumienie pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią, zawarte w 1850 roku, gwarantujące neutralność projektowanego kanału międzyoceanicznego. Stronę amerykańską reprezentował John M. Clayton, a brytyjską Henry Bulwer. W 1901 został zastąpiony nowym traktatem amerykańsko-brytyjskim, który przyznał Stanom Zjednoczonym wyłączne prawo do budowy Kanału Panamskiego[1].

Przypisy

  1. Claytona–Bulwera traktat, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-07-20].