Traktat w Bachczysaraju

Traktat w Bachczysaraju – kończący wojnę rosyjsko-turecką dwudziestoletni rozejm, zawarty 13 stycznia?/ 23 stycznia 1681 w Bachczysaraju pomiędzy Carstwem Rosyjskim a Imperium Osmańskim i Chanatem Krymskim[1].

Postanowienia

  • pokój miał trwać 20 lat[1]
  • granicę pomiędzy Rosją a Turcją miała stanowić rzeka Dniepr, przy czym Rosji przyznano Kijów wraz z miasteczkami Stajki, Trypol, Wasylków, Didowszczyzna leżącymi na prawym, „tureckim” brzegu rzeki, Turcja uznała suwerenność Rosji nad Ukrainą Lewobrzeżną
  • ziemie Ukrainy Prawobrzeżnej pomiędzy Dnieprem, Bohem, Kijowem a Czehryniem miały pozostać niezasiedlone
  • sułtan turecki zobowiązał się do niewspierania wrogów Rosji
  • Tatarom przyznano prawo koczowania i polowania na południowych stepach Ukrainy po obydwu stronach Dniepru
  • terytorium pomiędzy Dniestrem a Bohem miało pozostać niezasiedlone i niezamieszkane przez 20 lat, nie wolno tam było również budować umocnień
  • Kozacy zaporoscy otrzymali prawo wolnej żeglugi po Dnieprze i jego dopływach aż do Morza Czarnego, a także prawo do połowu ryb oraz wydobycia i produkcji soli

Przypisy

  1. ↑ a b Andrzej Witkowicz, Kara Mustafa nad Dnieprem. Geneza, przebieg i skutki wojny czehryńskiej 1678 r., Zabrze – Tarnowskie Góry: Inforteditions, 2017, s. 254 – 255, ISBN 978-83-65982-04-9.

Bibliografia

  • Natalia Jakowenko: Historia Ukrainy od czasów najdawniejszych do końca XVIII wieku, Lublin 2000, ISBN 83-85854-54-1.