Trambulina Tintina

Trambulina Tintina
Punkt konstrukcyjny K-110
Ilustracja
Państwo

 Rumunia

Miejscowość

Borșa

Igelit

brak

Rekord

118 m

(1999-03-14 /
1984)

Rumunia Florin Spulber /
Polska Bogdan Zwijacz

Położenie na mapie Rumunii
Mapa konturowa Rumunii, u góry znajduje się punkt z opisem „Trambulina Tintina”
Ziemia47°37′04,440″N 24°46′06,474″E/47,617900 24,768465

Trambulina Tintina – nieistniejąca skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K-110 położona około 10 kilometrów od miasta Borșa. Największy tego typu obiekt jaki kiedykolwiek funkcjonował na terenie Rumunii.

Pierwsza skocznia narciarska w okolicach miejscowości Borșa powstała już w okresie, gdy teren ten należał do Austro-Węgier[1]. W latach 1941–1942 wojskowy klub C.S. Honvéd Militar doprowadził do powstania nowego obiektu o punkcie konstrukcyjnym od 85 do 90 metrów, którego budową zarządzał Stanisław Marusarz[2]. W tym czasie, na mocy arbitrażu wiedeńskiego, tereny te należały do Węgier, które, wspólnie z miejscową ludnością narodowości rumuńskiej, podjęły decyzję o budowie nowoczesnego ośrodka narciarskiego w Górach Rodniańskich – oprócz skoczni w jego skład weszły również trasy do narciarstwa alpejskiego i wyciągi narciarskie. Sama skocznia, która za sprawą Marusarza (który w ten sposób uhonorował swoją siostrę[a]) otrzymała wówczas swoją nazwę (Tintina) należała do jednych z ówcześnie największych – był to największy tego typu obiekt w Europie i 4. największy biorąc pod uwagę cały świat. Do 1944 cały ośrodek narciarski był wykorzystywany zarówno do zawodów krajowych, jak i międzynarodowych. Najdłuższy oddany w tym czasie skok wyniósł 88 metrów[3].

Podczas walk w sierpniu 1944 uległ on jednak poważnym zniszczeniom. Ze względu na brak zainteresowania ze strony nowych, komunistycznych władz nie wrócił on już do swojej pozycji z lat 40. XX wieku. W kolejnych latach skocznia nadal była jednak areną zarówno krajowych, jak i międzynarodowych konkursów. W latach 60. XX wieku kraje bloku wschodniego zaczęły organizować swoje własne zawody sportowe (m.in. Spartakiady), a podczas spotkania w sprawie ich organizacji, które odbyło się w Warszawie w 1968 Stanisław Marusarz przypomniał o istnieniu skoczni Tintina – wkrótce później została ona odwiedzona przez delegację działaczy, którzy uznali obiekt za odpowiedni, dzięki czemu w latach 70. XX wieku ponownie zaczął on gościć większe imprezy[3] (m.in. w 1979 odbyły się tutaj konkursy Międzynarodowej Zimowej Spartakiady Gwardyjskiej, w których zwyciężali Norbert Maischke z NRD[4] i Polak Janusz Guńka[5]). Rekordzistą skoczni wybudowanej w latach 1941–1942 był Gheorghe Gerea, który w 1980 uzyskał na niej odległość 96 lub 98 metrów[2].

W 1981, za sprawą V. Teodorescu, Trambulina Tintina została poddana modernizacji, osiągając punkt konstrukcyjny K-110[2]. Dwa lata później otrzymała ona certyfikat FIS. Podczas mistrzostw Rumunii w skokach narciarskich w 1984 wynikiem 104,5 metra rekord przebudowanego obiektu ustanowił Lorincz Balint, a w tym samym roku rezultat ten odległością 118 metrów poprawił Polak Bogdan Zwijacz[1] podczas zawodów międzynarodowych, w których, oprócz Polaków i Rumunów, brali udział również skoczkowie ze Związku Radzieckiego, NRD, Węgier i Czechosłowacji[3]. W 1985 Tintina ponownie gościła konkurs Międzynarodowej Zimowej Spartakiady Gwardyjskiej, w którym zwyciężył Zwijacz[b][6]. Pod koniec lat 80. XX wieku rozpoczęto budowę skoczni K-70 i K-30, które miały umożliwić większej liczbie zawodników przygotowanie się do skoków ze skoczni Tintina, która dla większości miejscowych skoczków była zbyt dużym obiektem. Rewolucja w Rumunii w grudniu 1989 przerwała jednak te prace, a nowe obiekty, mimo dużego zaawansowania ich budowy (do zakończenia zaplanowanych prac zabrakło około miesiąca) nigdy nie zostały już ukończone. W związku z brakiem funduszy Trambulina Tintina w latach 90. XX wieku również pozostawała niewykorzystana[7].

Na przełomie XX i XXI wieku podjęto próbę reaktywacji obiektu[7]. W 1999 i 2000 odbyły się na niej mistrzostwa Rumunii w skokach narciarskich (indywidualnie tytuły zdobyli kolejno Florin Spulber i Vasile Cosmeanu, a drużynowo w obu przypadkach klub CS Dinamo Braszów), a podczas pierwszej z tych imprez rekord skoczni ustanowiony przez Zwijacza wyrównał Spulber[1], który wynikiem 118 metrów ustanowił również ówczesny rekord Rumunii w długości skoku narciarskiego mężczyzn[2]. Trambulina Tintina była nieregularnie wykorzystywana jeszcze do 2003, jednak liczba startujących w zawodach zawodników była niewielka[7].

Od czasu ostatnich konkursów kilkukrotnie wysuwano propozycje reaktywacji zarówno skoczni Tintina, jak i niedokończonych mniejszych obiektów (między innymi w 2005[7] i 2012[8]), jednak koszty przystosowania dawnej naturalnej skoczni do współczesnych standardów sprawiły, iż do ich realizacji nie doszło[9].

Uwagi

  1. ↑ Źródło nie precyzuje o którą z sióstr Marusarza chodzi – przypuszczalnie uhonorował on w ten sposób Helenę Marusarzównę, która w 1941 została rozstrzelana przez Niemców.
  2. ↑ W bazie Adama Kwiecińskiego do miasta Borșa przypisane są również wyniki konkursu tej samej rangi rozegranego kilka dni później na obiekcie K-75. W rzeczywistości nie mógł się on jednak tam odbyć, gdyż w miejscowości tej nigdy nie istniał obiekt tej wielkości. Miejscem rozegrania tych zawodów mogła być skocznia Trambulina Harghita, która spośród rumuńskich skoczni wówczas funkcjonujących miała rozmiar najbliższy wskazanemu w bazie Kwiecińskiego, a także była położona najbliżej skoczni Tintina.

Przypisy

  1. ↑ a b c Borşa. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-18]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Lorand Balint, Wilhelm-Robert Grosz. Date şi evenimente semnificative din evoluţia sistemului competiţional în schi sărituri, pe plan internaţional şi naţional Data and significant events for the evolution of competition ski jumping at international and national level. „Palestrica Mileniului III – Civilizaţie şi Sport”. 11, nr 4, s. 364, październik-grudzień 2010. (rum.). 
  3. ↑ a b c Tinuta Grec: Editorial – Trambulina de sărituri cu schiurile Tintina din Borșa – FOTO. jurnalmm.ro, 2016-01-11. [dostęp 2016-10-18]. (rum.).
  4. ↑ Adam Kwieciński: Borsa ROU 1979.02.22 MZSG Międzynarodowa Zimowa Spartakiada Gwardyjska. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-10-18].
  5. ↑ Adam Kwieciński: Borsa ROU 1979.02.29 MZSG Międzynarodowa Zimowa Spartakiada Gwardyjska. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-10-18].
  6. ↑ Adam Kwieciński: Borsa ROU 1985.02.28 MZSG Międzynarodowa Zimowa Spartakiada Gwardyjska. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-10-18].
  7. ↑ a b c d Claudiu Baban: Zbor spre maracini. gazetademaramures.ro, 2005-08-01. [dostęp 2016-10-18]. (rum.).
  8. ↑ PROMISIUNI: Concursuri de sărituri cu schiurile în Borşa în această iarnă. maramures.citynews.ro, 2012-10-30. [dostęp 2016-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. (rum.).
  9. ↑ Paweł Borkowski: W Rasnovie powstanie duża skocznia?. skijumping.pl, 2014-02-20. [dostęp 2016-10-18].

Media użyte na tej stronie