Tramwaje w Kropywnyckim

Tramwaje w Kropywnyckim

tramwaj
Państwo	Ukraina
Lokalizacja	Kropywnycki (ówczesny Jelizawietgrad, Kirowohrad)
Liczba linii	4
Lata funkcjonowania	1897–1941
Infrastruktura
Długość sieci	16,2 km
Rozstaw szyn	1000 mm
Portal Transport szynowy

Tramwaje w Kropywnyckim^[1] − system komunikacji tramwajowej w ukraińskim mieście Kropywnycki, czynny w latach 1897-1941.

Historia

Pierwsze plany budowy tramwaju konnego powstały w ówczesnym Jelizawietgradzie w 1887. Kolejny projekt budowy tramwajów w mieście powstał w 1890. Jednak dopiero projekt z kwietnia 1895 inżyniera kolejowego I.A. Lichaczowa doczekał się realizacji. W maju podpisano umowę z autorem projektu na eksploatację tramwajów przez 50 lat. Budowa linii tramwajowej rozpoczęła się w kwietniu 1897. Otwarcie linii nastąpiło 13 lipca 1897. Linia prowadziła od dworca kolejowego do browaru Zelcera. W 1899 wybudowano linię o długości 3,6 km do Kuszcziwki i długość linii wzrosła do 9,7 km. Ruch tramwajów zawieszono 8 stycznia 1918. Wznowiono go 1 maja 1922. Po wznowieniu ruchu w mieście był dwie linie:

• 1: Dworzec kolejowy – Browar
• 2: Centrum – Kuszcziwka

W ulicy Gogola linia została zlikwidowana, a materiały pozyskane z rozbiórki zostały wykorzystane do remontu linii głównej linii. W 1929 wybudowano linię z centrum do Nowomykołajiwki o długości 3,5 km. W 1940 w mieście była jedna zajezdnia i trasy o długości 16,2 km po których kursowały 4 linie:

• Dworzec kolejowy – Browar
• Centrum – Kuszcziwka
• Ulica Lenina – Nowomykołajiwka
• Browar – Ogród miejski

Jedna linia była dwutorowa, natomiast trzy pozostałe były jednotorowe. Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941, w czasie II wojny światowej, wycofujące się wojska radzieckie wysadziły w powietrze w ówczesnym Kirowohradzie elektrownię miejską co spowodowało wstrzymanie ruchu tramwajów. Po zakończeniu wojny postanowiono nie odbudowywać sieci tramwajowej ze względu na duże koszty.

Tabor

Do obsługi pierwszej linii zamówiono w AEG 5 zamkniętych wagonów i trzy otwarte. W 1901 eksploatowano 22 wagony silnikowe i 3 doczepne. W 1929 zakupiono 11 tramwajów z Charkowa co pozwoliło na wycofanie najstarszych wagonów typu Herbrand. W 1940 system był obsługiwany przez 22 tramwaje. W 1945 wszystkie wagony zostały wysłane do Winnicy.

Przypisy

Bibliografia

• historia komunikacji tramwajowej na stronie miasta. kr-rada.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-27)].
• transit.parovoz.com