Trankwice
| Artykuł | 53°58′11″N 19°14′16″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 53°55'N, 19°15'E, 53°58'12.07"N, 19°14'16.33"E |
| - błąd | 20825 m |
| Odległość | 3 m |
| osada | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2015) | 165 |
| Strefa numeracyjna | 55 |
| Kod pocztowy | 82-410 |
| Tablice rejestracyjne | GSZ |
| SIMC | 0157546 |
Położenie na mapie gminy Stary Targ _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Stary Targ") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sztumskiego  | |
 53°58′11″N 19°14′16″E/53,969722 19,237778 | |
Trankwice (niem. Trankwitz) – osada w Polsce w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Targ. Wieś wchodzi w skład sołectwa Bukowo.
Historia
W 1321 Prus Witko otrzymał pole Semmolanx. W skład miejscowości wchodziły także dwa inne pola – Trankotin i Wissewil. Były to dobra rycerskie. W XV wieku występowały nazwy Trankot i Trankwicz. Na polu Wissewil istniał folwark Lubszynek (jeszcze w XVII wieku). Wieś szlachecka położona była w I Rzeczypospolitej w województwie malborskim[1]. Dobra były początkowo w posiadaniu Trankwiczów, a potem Czemów – posiadający także dobra waplewskie. Następnie, do czasów zaboru pruskiego, dobra były w posiadaniu dziedzica Waplewa. Potem dzierżyli je Białobłoccy. Zdecydowaną większość mieszkańców w XIX wieku stanowiły osoby wyznania ewangelickiego.
Osada folwarczna składała się z dworu, parku oraz budynków gospodarczych i inwentarskich; na wschód od folwarku powstał niewielki zespół czworaków. Pod koniec XIX wieku w miejscowości były m.in. cegielnia z okrągłym piecem oraz wytwórnia sera. Dawny układ przestrzenny został zachowany. Powstały w 1849 spichlerz oraz park w stylu angielskim z początku XX wieku zostały w 1977 wpisane do rejestru zabytków. Z okolic połowy XIX wieku pochodzi także dwór w stylu klasycystycznym, który znalazł się w ruinie. Zachowało się także kilka innych budowli z przełomu XIX i XX wieku, m.in. budynek dawnej szkoły czy kuźnia.
W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do województwa elbląskiego.
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[2] na listę zabytków wpisane są:
- park dworski, XIX/XX, nr rej.: A-878 z 29.12.1977
- spichrz folwarczny, 1849, nr rej.: A-878 z 18.11.1983
Przypisy
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku: suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022 [dostęp 2022-01-03].
Bibliografia
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy Stary Targ na lata 2016–2019, s. 22
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy Stary Targ 2011–2014, s. 69–70, 79
- Siedziba gminy: Stary Targ
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonia | |
| Osady | |
| Przysiółki | |
| Części wsi |
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Stary Targ, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa powiatu sztumskiego, Polska
