Transkrypcja (muzyka)

Transkrypcja (łac. transcriptio – „przepisywanie”) – opracowanie kompozycji na inny instrument, głos lub zespół niż przewidziano to pierwotnie[1][2].

Rodzaje transkrypcji

(na podstawie materiału źródłowego[2])

Transkrypcja redukująca brzmienie

Zredukowaniu utworu skomponowanego na wiele instrumentów (orkiestrę, zespół kameralny) do postaci umożliwiającej wykonanie go na instrumencie solowym (np. wyciąg fortepianowy). Przykładem mogą być koncerty Antonia Vivaldiego w opracowaniu Jana Sebastiana Bacha.

Transkrypcja wzbogacająca brzmienie

Rozpisanie utworu skomponowanego na instrument solowy (np. fortepian) na partyturę przeznaczoną do wykonania przez orkiestrę. Na przykład Obrazki z wystawy Modesta Musorgskiego w orkiestrowej przeróbce Maurice’a Ravela. Także nowa instrumentacja kompozycji wykonywanej z udziałem orkiestry; na przykład przeróbki dzieł Georga Friedricha Händla dokonane przez Wolfganga Amadeusza Mozarta.

Transkrypcja solistyczna

Opracowanie utworu skomponowanego na instrument solistyczny na inny instrument solo. Na przykład utwory organowe J.S. Bacha w przeróbce Ferruccia Busoniego na fortepian.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Habela 1968 ↓, s. 202.
  2. ↑ a b Chodkowski 1995 ↓, s. 907.

Bibliografia

  • Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)