Transksiężycowa transmisja laserowa
Będący w toku eksperyment transksiężycowej transmisji laserowej służy pomiarom odległości pomiędzy Ziemią a Księżycem, przy pomocy transmisji laserowej. Lasery na Ziemi są kierowane ku retroreflektorom, umieszczonym na powierzchni Księżyca przez załogi misji księżycowych podczas programu Apollo (11, 14 i 15), po czym mierzy się czas powrotu odbitego światła.
Historia
Pierwsze udane testy przeprowadzono w 1962, kiedy to zespół z Massachusetts Institute of Technology, używając milisekundowych impulsów lasera, zaobserwował ich odbicie od powierzchni Księżyca. W tym samym roku podobne pomiary przeprowadził zespół radziecki w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym przy pomocy impulsowego lasera rubinowego[1]. Większą dokładność osiągnięto po ustawieniu 21 lipca 1969 zespołu retroreflektorów przez załogę Apollo 11, oraz dwóch dodatkowych zestawów przez załogi Apollo 14 i Apollo 15. Zwieńczone sukcesem pomiary księżycowej transmisji laserowej do retroreflektorów zgłoszono po raz pierwszy przez 3,1-metrowy teleskop w Obserwatorium Licka, Obserwatorium Transksiężycowych Transmisji laserowych Air Force Cambridge Research Laboratories w Arizonie, obserwatorium Pic du Midi de Bigorre we Francji, Obserwatorium Astronomiczne w Tokio oraz McDonald Observatory w Teksasie.
Szczegóły
Odległość do Księżyca obliczana jest w przybliżeniu równaniem:
- Odległość = (Prędkość światła × Czas potrzebny na odbicie) / 2.
W rzeczywistości, czas przejścia światła, wynoszący około 2,5 sekundy, jest obarczony względną prędkością Ziemi i Księżyca, obrotem Ziemi wokół osi, libracją, pogodą, ruchem polarnym, opóźnieniami w ziemskiej atmosferze, ruchem stacji obserwacyjnej na skutek ruchów tektonicznych oraz pływów morskich, różnymi prędkościami propagacji światła w powietrzu oraz efektami relatywistycznymi[2]. Niemniej jednak odległość Ziemia-Księżyc mierzona jest z rosnącą dokładnością od przeszło 35 lat. Dystans ten zmienia się ciągle na skutek wielu powodów, ale średnio wynosi 384 467 km.
Na powierzchni Księżyca, wiązka lasera jest szeroka na około 6,5 km[3], i naukowcy porównują zadanie dobrego wycelowania go do mierzenia karabinem w ruchomą dziesięciocentówkę oddaloną o 3 km. Odbite światło jest zbyt słabe, aby dostrzegło je ludzkie oko. Na 107 fotonów skierowanych w zwierciadło, tylko jeden powróci na Ziemię, nawet przy dobrych warunkach. Fotony te można rozpoznać jako pochodzące z lasera dzięki ich wysokiej monochromatyczności. Jest to jeden z najprecyzyjniejszych pomiarów odległości, jakich kiedykolwiek dokonano i odpowiada ustaleniu odległości pomiędzy Los Angeles a Nowym Jorkiem z dokładnością do 0,25 mm[4][5]. Od 2002 trwają starania nad zwiększeniem dokładności pomiarów do niemal milimetra, choć wydajność reflektorów maleje wraz z wiekiem[4].
Wyniki
Dane wyników pomiarów dostępne są w Paris Observatory Lunar Analysis Center[6], oraz w aktywnych stacjach. Niektóre z wyników tego długotrwałego eksperymentu to:
- Oddalanie się Księżyca w tempie 3,8 cm na rok[3]. Tempo to zostało określone jako anormalnie duże[7].
- Prawdopodobne posiadanie przez Księżyc ciekłego rdzenia o średnicy 20% Księżyca[8].
- Duża stabilność uniwersalnej siły grawitacji. Doświadczenia wykazały, że ewentualne zmiany newtonowskiej stałej grawitacji są mniejsze niż (2±7)×10−13 na rok[9].
- Wykluczenie z dużą precyzją prawdopodobieństwa efektu Nordtvedta (przyspieszenia różnicowego Księżyca i Ziemi ku Słońcu na skutek ich różnych stopni skupienia)[10][11], co silnie wspiera silną zasadę odpowiedniości.
- Potwierdzenie przewidywań ogólnej teorii względności na temat orbity Księżyca[8].
Galeria zdjęć
Aparatura pomiarowa w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda.
Przypisy
- ↑ P.L. Bender i inni, The Lunar Laser Ranging Experiment, „Science”, 182 (4109), 1773, s. 229–238, DOI: 10.1126/science.182.4109.229, PMID: 17749298, Bibcode: 1973Sci...182..229B [dostęp 2013-04-27] .
- ↑ Seeber, Gunter. Satellite Geodesy 2nd Edition. de Gruyter, 2003, p. 439
- ↑ a b Fred Espenek: NASA - Accuracy of Eclipse Predictions. eclipse.gsfc.nasa.gov, sierpień 1994. [dostęp 2008-05-04].
- ↑ a b It’s Not Just The Astronauts That Are Getting Older. Universe Today, 10 marca 2010. [dostęp 2012-08-24].
- ↑ Apollo 11 Experiment Still Going Strong after 35 Years. www.jpl.nasa.gov, 20 lipca 2004. [dostęp 2008-05-04].
- ↑ "LUNAR LASER RANGING OBSERVATIONS FROM 1969 TO MAY 2013" SYRTE Paris Observatory, retrieved 3 June 2014
- ↑ Bills, B.G., Ray, R.D.. Lunar Orbital Evolution: A Synthesis of Recent Results. „Geophysical Research Letters”. 26 (19), s. 3045–3048, 1999. DOI: 10.1029/1999GL008348. Bibcode: 1999GeoRL..26.3045B.
- ↑ a b James G. Williams, Jean O. Dickey: Lunar Geophysics, Geodesy, and Dynamics. ilrs.gsfc.nasa.gov. [dostęp 2008-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-15)]. 13th International Workshop on Laser Ranging, October 7–11, 2002, Washington, D. C.
- ↑ Jürgen Müller, Liliane Biskupek. Variations of the gravitational constant from lunar laser ranging data. „Classical and Quantum Gravity”. 24 (17), s. 4533, 2007. DOI: 10.1088/0264-9381/24/17/017. [dostęp 2014-05-07].
- ↑ Adelberger, E.G., Heckel, B.R., Smith, G., Su, Y. i inni. Eötvös experiments, lunar ranging and the strong equivalence principle. „Nature”. 347 (6290), s. 261–263, 20 września 1990. DOI: 10.1038/347261a0. Bibcode: 1990Natur.347..261A.
- ↑ Williams, J.G., Newhall, X.X., Dickey, J.O.. Relativity parameters determined from lunar laser ranging. „Phys. Rev. D”. 53, s. 6730–6739, 1996. DOI: 10.1103/PhysRevD.53.6730. Bibcode: 1996PhRvD..53.6730W.
Linki zewnętrzne
- Eksperymenty Apollo 15 - retroreflektor do transmisji laserowej, Instytut księżyca i planet (ang.)
- "History of Laser Ranging and MLRS", University of Texas at Austin, Centrum Badań Kosmicznych (ang.)
- „Księżycowe retroreflektory”, Tom Murphy (ang.)
- Station de Télémétrie Laser-Lune. obs-azur.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-11-12)]. w Grasse, Francja (fr.)
- Transksiężycowe Transmisje Laserowe, International Laser Ranging Service (ang.)
- „Badacz z UW planuje zmierzyć odległość Księżyca od Ziemi”, Vince Stricherz, UW Today, 14 stycznia 2002 (ang.)
- „Co Neil i Buzz zostawili na Księżycu”, Science@NASA, 20 lipca 2004 (ang.)
- „Eksperyment Apolla 11 wciąż przynosi wyniki”, Robin Lloyd, CNN, 21 lipca 1999 (ang.)
Media użyte na tej stronie
Apollo 15's Lunar Ranging Retro Reflector (LRRR). Original Caption: 125:33:21 Dave took this cross-Sun from the south of the LRRR, showing the orientation gnomon and bubble level. The LRRR, reflects laser pulses back to the telescopes on Earth used to illuminate it. By measuring the two-way travel time between the telescope and the LRRR, experiments can determine the distance between the two to a few centimeters and address such issues as Einstein's Theory of General Relativity and the existence of a liquid lunar core. As of February 2005, the retroreflectors deployed on Apollos 11, 14, and 15 were still being used in conjunction with a dedicated facility at the MacDondald Observatory in Texas.
Lunar Laser Ranging Experiment with the stereo camera in the background (NASA image number AS11-40-5952). This Retroreflector was left on the Moon by astronauts on the Apollo 11 mission. Astronomers all over the world have reflected laser light off the reflectors to measure precisely the Earth-Moon distance.
Apollo 14's LRRR.
A close-up view of the laser ranging retro reflector (LR3) which the Apollo 14 astronauts deployed on the moon during their lunar surface extravehicular activity (EVA). While astronauts Alan B. Shepard Jr., commander, and Edgar D. Mitchell, lunar module pilot, descended in the Lunar Module (LM) to explore the moon, astronaut Stuart A. Roosa, command module pilot, remained with the Command and Service Modules (CSM) in lunar orbit.
Autor: H. Raab (User:Vesta), Licencja: CC BY-SA 3.0
Wettzell Laser Ranging System (WLRS), the satellite and lunar laser ranging system of the geodetic observatory in Wettzell, Bavaria. The 75cm telescope in the dome is both used to send the laser pulses and to observe the reflected signal. The small radar dish besides the dome is used to monitor air traffic: The laser is automatically switched off when a aircraft approaches the target position of the laser.
Diagram of the Apollo 15 version of the Laser Ranging Retroreflector. Part of the equipment left on the Moon
1: Solar compass 2: Level indicator 3: Astronaut carry handle 4: Adjustable leveling foot 5: Thermal blankets 6: Handle
en:ALSEP.Autor: APOLLO Collaboration, found here., Licencja: CC BY 3.0
Time of arrival of lunar photons
This photograph shows the Laser Ranging Facility at the Geophysical and Astronomical Observatory at NASA's Goddard Spaceflight Center in Greenbelt, Md. The observatory helps NASA keep track of orbiting satellites. In this image, the lowerforeground? of the two green beams is from the Lunar Reconnaissance Orbiter's dedicated tracker. The other laser-beam originates from another ground system at the facility. Both beams are pointed at the LRO in orbit.