Transliteracja Wyliego

Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959[1]. Została przystosowana do klawiatury standardowej maszyny do pisania, dlatego nie wymaga stosowania znaków diakrytycznych[2].

ཀ kaཁ ǩaག gaང nga
ཅ caཆ čaཇ jaཉ nya
ཏ taཐ ťaད daན na
པ paཕ p̌aབ baམ ma
ཙ tsaཚ ťšaཛ dzaཝ wa
ཞ ẑaཟ zaའ 'aཡ ya
ར raལ laཤ ŝaས sa
ཧ haཨ a


Dla zapisu dźwięków obcojęzycznych, których nie można zapisać powyższymi znakami, używa się następujących znaków:

ཊ Taཋ Ťaཌ Daཎ Naཥ Sa


Przykłady wymowy tych znaków w transkrypcji polskiej przedstawione są w artykule język tybetański.

Przypisy

  1. ↑ Agata Bareja-Starzyńska: Klasyczny język tybetański. Warszawa: Dialog, 2002, s. 55. ISBN 83-88938-13-4.
  2. ↑ Agata Bareja-Starzyńska: Klasyczny język tybetański. Warszawa: Dialog, 2002, s. 56. ISBN 83-88938-13-4.

Bibliografia