Triada harmoniczna

Triada harmoniczna (inaczej akordy główne) – trzy podstawowe trójdźwięki zbudowane na pierwszym, czwartym i piątym stopniu gamy. Mają budowę tercjową^[1][2].

Akordy te kolejno nazywane toniką, subdominantą oraz dominantą stanowią system tonalny oparty na dwóch typach skali muzycznej: majorowej (dur) i minorowej (moll)^[1][2].

Tonika jest ośrodkiem tonacji, punktem centralnym, od którego uzależnione są akordy zbudowane na pozostałych stopniach gamy. Każdy z tych akordów pełni określoną funkcję w konstrukcji muzycznej, przy czym podstawowym elementem zależności jest kierowanie się w stronę ośrodka, czyli tonacji.

W gamach minorowych (molowych) tonika i subdominanta są molowe (moll tonika, moll subdominanta). Dominanta jest zwykle majorowa (durowa); występuje także rzadko spotykana dominanta minorowa (molowa).

Wykorzystanie triady harmonicznej jest jednym z najprostszych sposobów harmonizowania utworu.

Przykład triady (gama C-dur)

Triady w różnych tonacjach

W lewej kolumnie triady gam durowych, w prawej triady gam molowych.

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Triada harmoniczna. www.gitara.pl. [dostęp 2006-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-02)].

Koło kwintowe

(c) I, Bostaf, CC-BY-SA-3.0 Deses=C C His=C gisis=a a heses=a Asas G e fes Eses D h ces Heses A fis ges Fes E cis des Ces H gis as Ges Fis dis es Des Cis ais b As Gis eis f Es Dis his c B Ais fisis g F Eis cisis d

W czerwonym pierścieniu znajdują się nazwy tonacji durowych, w zielonym – molowych. Teoretycznie istniejące, ale niestosowane w praktyce tonacje enharmoniczne zapisane są drobną czcionką. W zewnętrznym szarym pierścieniu pokazane są odpowiadające danej gamie znaki przykluczowe.