Triangulacja (geodezja)
Triangulacja – metoda pomiaru osnów geodezyjnych, polegająca na precyzyjnym pomiarze kątów między wszystkimi sąsiednimi punktami oraz długości co najmniej jednego boku w sieci składającej się z trójkątów.
Pomiar służy, po obliczeniu i wyrównaniu wyników pomiarów, do określenia współrzędnych geodezyjnych wszystkich punktów sieci triangulacyjnej. W zależności od klasy sieci, długości boków w triangulacji wynoszą od 2 do 25 i więcej kilometrów.
Triangulacja służyła do określenia kształtu i wymiarów Ziemi. Dzięki stosowaniu precyzyjnych i pracochłonnych metod pomiaru w różnych porach doby oraz obliczeń z uwzględnieniem wszelkiego rodzaju poprawek (na krzywiznę Ziemi i refrakcję, odchylenie pionu, centrowanie wież triangulacyjnych i innych) bez użycia komputerów uzyskano wyniki, niewiele odbiegające od dzisiejszych pochodzących z pomiarów GPS.
Media użyte na tej stronie
Gemma Frisius's 1533 diagram introducing the idea of triangulation into the science of surveying. Having established a baseline, eg the cities of Brussels and Antwerp, the location of other cities, eg Middelburg, can be found by taking its compass direction at each end of the baseline, and plotting where the two directions cross. Note that this was only a theoretical presentation of the concept -- because of hills etc, it is in fact actually impossible to see Middelburg from either Brussels or Antwerp! Nevertheless, the figure soon became well known all across Europe.
triangulation map