Trietylenotetraamina

Trietylenotetraamina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H18N4

Masa molowa

146,23 g/mol

Wygląd

żółtawa oleista ciecz o charakterystycznym zapachu amin[1]

Identyfikacja
Numer CAS

112-24-3

PubChem

5565

DrugBank

DB06824

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Trietylenotetraaminaorganiczny związek chemiczny z grupy poliamin. Jest to oleista, bezbarwna cieczą, ale jak wiele amin, może mieć barwę żółtą z powodu zanieczyszczeń będących produktami jej utleniania. Jest rozpuszczalna w rozpuszczalnikach polarnych i cechuje się reaktywnością typową dla amin.

Trietylenotetraamina jest otrzymywana z etylenodiaminy lub etanoloaminy i amoniaku[5].

Zastosowanie

Zastosowanie TETA wynika z jej reaktywności i obecności czterech grup aminowych. Przede wszystkim stosuje się ją jako czynnik sieciujący żywice epoksydowe. Chlorowodorek TETA jest czynnikiem chelatującym, którego używa się do wiązania i usuwania miedzi z organizmu w leczeniu choroby Wilsona, szczególnie w przypadkach, gdy nie można zastosować penicylaminy[6].

W chemii koordynacyjnej ligand TETA oznacza się skrótem „trien[7].

Przypisy

  1. a b c d e f g Triethylenetetramine, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 013410 [dostęp 2011-11-07] (niem. • ang.).
  2. 3,6-diazaoctanethylenediamin (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-03-28].
  3. Trietylenotetraamina (nr 90460) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski. [dostęp 2022-06-17]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. Triethylenetetramine (nr 90460) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-11-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. Karsten Eller i inni, Amines, Aliphatic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, 2005, DOI10.1002/14356007.a02_001 (ang.).
  6. Eve A. Roberts, Michael L. Schilsky, A practice guideline on Wilson disease, „Hepatology”, 37 (6), 2003, s. 1475–1492, DOI10.1053/jhep.2003.50252, PMID12774027 (ang.).
  7. Alexander von Zelewsky, Stereochemistry of Coordination Compounds, Chichester: John Wiley, 1995, ISBN 0-471-95599-X.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
N1,N1'-(ethane-1,2-diyl)bis(ethane-1,2-diamine) 200.svg
Structure of N1,N1'-(ethane-1,2-diyl)bis(ethane-1,2-diamine)
GHS-pictogram-acid.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for corrosive substances
NFPA 704.svg
The "fire diamond" as defined by NFPA 704. It is a blank template, so as to facilitate populating it using CSS.