Trifluorek bromu

Trifluorek bromu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	trifluorek bromu, fluorek(1−) bromu(3+)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	fluorek bromu(III)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	BrF3
Masa molowa	136,9 g/mol
Wygląd	bezbarwna, higroskopijna ciecz
	Identyfikacja
Numer CAS	7787-71-5
PubChem	24594
SMILES
	FBr(F)F
InChI
	InChI=1S/BrF3/c2-1(3)4
	InChIKey
	FQFKTKUFHWNTBN-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	2,803 g/cm³; ciecz
	Rozpuszczalność w wodzie
	gwałtownie reaguje
Temperatura topnienia	8,77 °C
Temperatura wrzenia	125,75 °C
Współczynnik załamania	1,4536 (589 nm, 25 °C)
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 4 3 W; OX
	Podobne związki
Inne aniony	monochlorek bromu
Inne kationy	trifluorek chloru, trifluorek jodu
Podobne związki	monofluorek bromu, pentafluorek bromu
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Trifluorek bromu, BrF
3 – nieorganiczny związek chemiczny fluoru i bromu na III stopniu utlenienia. W kontakcie z wodą bądź związkami organicznymi może rozkładać się wybuchowo^[2]. Można go jednak roztworzyć w kwasie siarkowym. BrF
3 jest wykorzystywany przy wytwarzaniu fluorku uranu(VI), stosowanego w produkcji paliwa jądrowego.

Po raz pierwszy trifluorek bromu otrzymał w 1906 roku Francuz, Paul Lebeau, w wyniku reakcji bromu cząsteczkowego z gazowym fluorem:

Br
2 + 3F
2 → 2BrF
3

Związek ten można też otrzymać jako jeden z produktów reakcji dysproporcjonowania monofluorku bromu:

3BrF → BrF
3 + Br
2

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-52, 4-132, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Bromine trifluoride, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24594 [dostęp 2022-01-24] (ang.).
↑ Bromine trifluoride Safety Data Sheet, Airgas [dostęp 2017-04-02] (ang.).

bromine trifluoride, [w:] NIST Chemistry WebBook [online], National Institute of Standards and Technology, identyfikator: C7787715 (ang.).

1. Wodoru i litowców	HF LiF NaF KF RbF CsF
2. Berylowców	BeF 2 MgF 2 CaF 2 SrF 2 BaF 2 RaF 2
3. Skandowców	ScF 3 YF 3 LaF 3 AcF 3
Lantanowców	CeF 3 CeF 4 PrF 2 PrF 3 PrF 4 NdF 3 PmF 3 SmF 2 SmF 3 EuF 2 EuF 3 GdF 3 TbF 3 TbF 4 DyF 3 HoF 3 ErF 3 TmF 3 YbF 2 YbF 3 LuF 3
Aktynowców	ThF 4 PaF 4 PaF 5 UF 3 UF 4 UF 5 UF 6 UO 2F 2 NpF 3 NpF 4 NpF 6 PuF 3 PuF 4 PuF 6 AmF 3 AmF 4 CmF 3 CmF 4 BkF 3 BkF 4 CfF 3 CfF 4 EsF 3 EsF 4
4. Tytanowców	TiF 3 TiF 4 ZrF 4 HfF 4
5. Wanadowców	VF 3 VF 4 VF 5 VOF 3 NbF 4 NbF 5 TaF 5
6. Chromowców	CrF 2 CrF 3 CrF 4 CrF 5 CrF 6 CrO 2F 2 MoF 5 MoF 6 WF 4 WF 5 WF 6
7. Manganowców	MnF 2 MnF 3 MnF 4 TcF 6 ReF 6 ReF 7
8. Żelazowców	FeF 2 FeF 3 RuF 6 OsF 6
9. Kobaltowców	CoF 2 CoF 3 RhF 6 IrF 4 IrF 5 IrF 6 IrF 7
10. Niklowców	NiF 2 NiF 3 PdF 2 PdF 3 (Pd[PdF 6]) PdF 4 PdF 6 PtF 4 PtF 6
11. Miedziowców	CuF CuF 2 Ag 2F AgF AgF 2 AgF 3 AuF AuF 3 AuF 5 AuF 7 (AuF 5·F 2)
12. Cynkowców	ZnF 2 CdF 2 Hg 2F 2 HgF 2 HgF 4
13. Borowców	BF B 2F 4 BF 3 AlF AlF 3 GaF GaF 3 InF InF 3 TlF TlF 3
14. Węglowców	CF CF 4 C 2F 6 PFC SiF 4 GeF 2 GeF 4 SnF 2 SnF 4 PbF 2 PbF 4
15. Azotowców	N 2F 2 NF 3 NH 4F NOF PF 3 PF 5 POF 3 AsF 3 AsF 5 SbF 3 SbF 5 BiF 3 BiF 5
16. Tlenowców	OF 2 O 2F 2 O 3F 2 S 2F 2 SF 2 SF 4 SF 6 S 2F 10 SOF 2 SO 2F 2 Se 2F 2 SeF 2 SeF 4 SeF 6 SeO 2F 2 TeF 4 TeF 6 PoF 2 PoF 4 PoF 6
17. Fluorowców	ClF ClF 3 ClF 5 BrF BrF 3 BrF 5 IF IF 3 IF 5 IF 7
18. Helowców	HArF KrF 2 KrF 4 XeF 2 XeF 4 XeF 6 RnF 2 RnF 6