Triple Crown of Thoroughbred Racing

Sir Barton, pierwszy zdobywca Triple Crown, 1919 r.

Triple Crown of Thoroughbred Racing, US Triple Crown (Potrójna Korona) – cykl trzech wyścigów dla koni pełnej krwi angielskiej, odbywający się co roku w Stanach Zjednoczonych. W skład Triple Crown wchodzą gonitwy Kentucky Derby, Preakness Stakes i Belmont Stakes. By koń uzyskał tytuł trójkoronowanego, musi wygrać wszystkie trzy. Udział w tych wyścigach mogą wziąć tylko konie trzyletnie. Cykl rozpoczyna się w pierwszą sobotę maja, a kończy pięć tygodni później.

Gonitwy wchodzące w skład Triple Crown

Kentucky Derby

Nazywane jest „Biegiem po róże” ze względu na różany wieniec, który wręcza się zwycięzcy. Wyścig odbywa się na torze Churchill Downs w Louisville w stanie Kentucky na dystansie 2 kilometrów. Po raz pierwszy odbył się w 1875 roku, a pierwszym zwycięzcą Derby był Aristides. Od 1975 roku maksymalna liczba startujących koni wynosi 20. Jest jednym z najbardziej prestiżowych wyścigów w Stanach Zjednoczonych. Obecny rekord czasowy wynosi 1:592⁄5. Został ustanowiony przez Secretariata w 1973 roku^[1].

Preakness Stakes

Odbywa się dwa tygodnie po Kentucky Derby, w trzecią sobotę maja na torze Pimlico Race Course w Baltimore, Maryland. Dystans wynosi 1,9 kilometra. Pierwsze Preakness Stakes odbyło się w 1873, a zwycięzcą został Survivor. Rekord czasowy wynosi 1:53 i został ustanowiony przez Secretariata w 1973 roku^[2].

Belmont Stakes

Najcięższa gonitwa, sprawdzian czempionów. Po raz pierwszy miała miejsce w 1867 roku, kiedy wygrała ją klacz Ruthless. Odbywa się na torze Belmont Park w Elmont, Nowy Jork, trzy tygodnie po Preakness Stakes, w pierwszą lub drugą sobotę czerwca. Dystans wynosi 2,4 kilometra. Niedoszli zdobywcy Triple Crown często przegrywają właśnie ten wyścig, głównie ze względu na długi dystans. Rekord czasowy wynosi 2:24 i został ustanowiony przez Secretariata w 1973 roku^[3].

Justify, zdobywca Triple Crown z 2018 roku.

Zdobywcy Triple Crown^[4]

Konie, które wygrały Kentucky Derby i Preakness Stakes, ale nie Belmont Stakes^[5]

Do 2018 roku 23 konie wygrały pierwsze dwa wyścigi Potrójnej Korony, ale z różnych przyczyn nie udało im się zwyciężyć w ostatniej gonitwie. Są to:

• 1932: Burgoo King. Nie wystartował w Belmont z powodu kulawizny.
• 1936: Bold Venture. Nie wystartował w Belmont z powodu kulawizny.
• 1944: Pensive. Zajął drugie miejsce, pokonany przez Bounding Home.
• 1958: Tim Tam. Dobiegł drugi, 6 długości za Cavan.
• 1961: Carry Back. Zajął siódme miejsce, wyścig wygrał Sherluck.
• 1964: Northern Dancer. Pokonany przez Quadrangle.
• 1966: Kauai King. Pokonany przez Amberoid.
• 1968: Forward Pass. Pokonany przez Stage Door Johnny.
• 1969: Majestic Prince. Pokonany przez Arts and Letters. Przegrał prawdopodobnie z powodu zmęczenia i kulawizny.
• 1971: Cañonero II. Ukończył bieg jako czwarty, prawdopodobnie z powodu urazu kopyta. Wyścig wygrał Pass Catcher.
• 1979: Spectacular Bid. Dobiegł trzeci. Wyścig wygrał Coastal.
• 1981: Pleasant Colony. Zajął trzecie miejsce.
• 1987: Alysheba. Dobiegł czwarty.
• 1989: Sunday Silence. Pokonał go jego największy rywal, Easy Goer.
• 1997: Silver Charm. Pokonał go Touch Gold.
• 1998: Real Quiet. Victory Gallop pokonał go o nos.
• 1999: Charismatic. Dobiegł trzeci za Lemon Drop Kid i Vision and Verse. Po przebiegnięciu przez metę został wstrzymany; okazało się, że Charismatic złamał lewą przednią nogę. Konia udało się wyleczyć i przeszedł na emeryturę.
• 2002: War Emblem. Potknął się przy starcie, niemal upadając na przednie nogi. Dobiegł jako ósmy.
• 2003: Funny Cide. Ukończył bieg jako trzeci, wyścig wygrał Empire Maker.
• 2004: Smarty Jones. Dobiegł drugi za Birdstone.
• 2008: Big Brown. Został wstrzymany w trakcie wyścigu z powodu urazu kopyta. Podobny uraz innego kopyta zakończył jego karierę sportową kilka miesięcy później.
• 2012: I'll Have Another. Dzień przed wyścigiem został wycofany z powodu urazu ścięgna.
• 2014: California Chrome. Dobiegł czwarty. Przyczyniło się do tego zadrapanie nogi, które powstało przy starcie, gdy nadepnął na niego koń Matterhorn.

Klacze w Triple Crown

Żadna klacz nigdy nie zdobyła amerykańskiej Potrójnej Korony, jednak niektórym udało się wygrać pojedyncze wyścigi.

• 1867: Ruthless, Belmont Stakes^[6].
• 1903: Flocarline, Preakness Stakes^[7].
• 1905: Tanya, Belmont Stakes^[6].
• 1906: Whimsical, Preakness Stakes^[7].
• 1915: Rhine Maiden, Preakness Stakes^[7].
• 1915: Regret, Kentucky Derby^[8]
• 1924: Nellie Morse, Preakness Stakes^[7].
• 1980: Genuine Risk, Kentucky Derby^[8].
• 1988: Winning Colors, Kentucky Derby^[8].
• 2007: Rags to Riches, Belmont Stakes^[6].
• 2009: Rachel Alexandra, Preakness Stakes^[7][9].

Klacze posiadają własny odpowiednik Triple Crown – Triple Tiarę. Od 2010 roku w jej skład wchodzą Acorn Stakes, Coaching Club American Oaks i Alabama Stakes.

Przypisy