Triumph (zespół muzyczny)

Triumph

Triumph w 2008 roku
Rok założenia	1975
Rok rozwiązania	1993
Pochodzenie	Kanada
Gatunek	hard rock, rock progresywny, heavy metal
Aktywność	1975–1993 2008 2019
Wydawnictwo	Attic, RCA, MCA, TML, Victory
Skład
Rik Emmett Mike Levine Gil Moore
Byli członkowie
Phil X
Strona internetowa

Triumph – kanadyjski zespół rockowy, funkcjonujący w latach 1975–1993.

Historia

Zespół został założony w 1975 roku w Toronto przez Rika Emmetta (gitara, wokal), Mike'a Levine'a (perkusja, wokal) i Gila Moore'a (bas, klawisze)^[1]. Muzycy ci wcześniej przypadkowo spotkali się podczas zbiorowego jam session^[2]. Inspirację dla powstania Triumph stanowił Rush. Muzycy podpisali kontrakt z niezależną wytwórnią Attic i w 1976 roku wydali swój pierwszy album, Triumph. Nie odniósł on sukcesu komercyjnego, ale często był odtwarzany w rozgłośni z San Antonio, dzięki czemu grupa zyskała lokalną popularność w Teksasie. Dzięki temu nowym wydawcą został RCA, który wznowił pierwszy album oraz wydał w 1977 roku Rock & Roll Machine. Na tym wydawnictwie znalazła się piosenka „Rocky Mountain Way”, będąca coverem utworu Joe Walsha, która dostała się na kanadyjską listę przebojów. W tym czasie zespół rozpoczął udzielanie charakterystycznych koncertów, opartych na pirotechnice i skomplikowanym pokazie świetlnym^[1].

Wydany w 1979 roku album Just a Game był komercyjnym przełomem dla zespołu, jako że pochodząca z niego piosenka „Hold On” dostała się do pierwszej czterdziestki listy Hot 100, ponadto popularność odniósł także „Lay It On the Line”. Sam album natomiast uzyskał status złotej płyty. Allied Forces z 1981 roku uzyskał natomiast status platynowej płyty, zajmując ponadto 23. miejsce na liście Billboard 200^[2].

Po opublikowaniu albumu Never Surrender RCA zakończył współpracę z Triumph, a nowym wydawnictwem został MCA. Pierwszym albumem wydanym przez MCA był Thunder Seven, którego producentem był Eddie Kramer, wcześniej pracujący z Led Zeppelin, The Beatles, Jimim Hendrixem czy Kiss. Płyta osiągnęła status złotej. Pochodząca z albumu The Sport of Kings (1986) piosenka „Somebody's Out There” zajęła 27. miejsce na liście Hot 100, stając się najwyżej notowanym utworem Triumph na tej liście^[2].

W 1988 roku Emmett opuścił grupę, aby rozpocząć karierę solową. Były członek Thin Lizzy i Whitesnake, John Sykes, odrzucił propozycję dołączenia do zespołu, więc nowym muzykiem został Phil X, który współpracował m.in. z Aldo Novą. Z nowym członkiem Triumph nagrał jedynie album Edge of Excess, zanim w 1993 roku rozpadł się^[1].

W 2008 roku zespół został wcielony do Canadian Music Hall of Fame, udzielając z tej okazji koncertu w oryginalnym składzie^[1]. W 2019 roku udzielono jednorazowego koncertu w Mississaudze^[3].

Skład zespołu

• Mike Levine – gitara basowa, instrumenty klawiszowe (1975–1993)
• Gil Moore – perkusja, wokal (1975–1993)
• Rik Emmett – gitary, gitara basowa, instrumenty klawiszowe, wokal (1975–1988)
• Phil X – gitary (1988–1993)

Dyskografia

Albumy studyjne

• Triumph (1976)
• Rock & Roll Machine (1977)
• Just a Game (1979)
• Progressions of Power (1980)
• Allied Forces (1981)
• Never Surrender (1982)
• Thunder Seven (1984)
• The Sport of Kings (1986)
• Surveillance (1987)
• Edge of Excess (1992)

Albumy koncertowe

• Stages (1985)
• King Biscuit Flower Hour (1996)
• Live at the US Festival (2003)
• Live at Sweden Rock Festival (2012)

Albumy wideo

• Live at the US Festival (2003)
• A Night of Triumph (2004)
• Live at Sweden Rock Festival (2012)

Kompilacje

• Classics (1989)
• Livin' For the Weekend: Anthology (2005)
• Extended Versions: Triumph (2006)
• Greatest Hits Remixed (2010)

Przypisy