Trogir
Widok na Trogir | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Żupania | |||||
Miasto | |||||
Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy | 021 | ||||
Kod pocztowy | 21220 | ||||
43°31′02″N 16°15′02″E/43,517222 16,250556 | |||||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Widok z mostu na Trogir | |
Państwo | |
---|---|
Typ | kulturowy |
Spełniane kryterium | II, IV |
Numer ref. | |
Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 1997 |
Trogir (włos. Traù, niem. i węg. Trau) – miasto w Chorwacji, w żupanii splicko-dalmatyńskiej, siedziba miasta Trogir. Jest miastem portowym położonym na wybrzeżu Morza Adriatyckiego, znajdującym się w środkowej Dalmacji. Jest połączony podnoszonym mostem z wyspą Čiovo[2]. W 2011 roku liczył 10 923 mieszkańców[1].
Starówka Trogiru wpisana jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO od 1997 roku. Zwarta, średniowieczna starówka Trogiru położona jest na wyspie. Wzdłuż portu znajduje się wysadzany palmami, szeroki bulwar, wokół którego skupia się wieczorne życie miasta. Znajdują się tam najważniejsze zabytki, ale też restauracje, bary i hotele. Historyczne centrum za pomocą mostu połączone jest z kontynentalną częścią Chorwacji. Drugi z mostów prowadzi na wyspę Čiovo. To właśnie na wyspie znajdują się kempingi i malownicze plaże najchętniej odwiedzane przez turystów w tym regionie[3].
Historia
Założony w III wieku p.n.e. przez greckich kolonistów z wyspy Issa (dzisiejszy Vis) pod nazwą Tragurion (Kozia Wieś). Od tego czasu Trogir stał się znaczącym portem. W roku 304 cesarz Dioklecjan nakazał tutaj stracić biskupa Splitu Dujama za głoszenie wiary chrześcijańskiej. Od roku 1107 pod panowaniem węgierskim. W roku 1123 zniszczony przez Saracenów. Miasto odbudowano 70 lat później. Od 1420 pod panowaniem Weneckim[4].
Galeria
Wieża zegarowa w 1909
Zabytki
- Twierdza Kamerlengo – warownia z XV wieku[5].
- Brama Lądowa (Kopnena vrata) – przebudowana w XVI wieku w jasnym kamieniu. Na gzymsie nad łukiem umieszczony jest lew św. Marka, a ponad nim figura bł. Jana z Trogiru – patrona miasta.
- Pałac Stafileo (Palača Stafileo) – zbudowany pod koniec XV wieku. Charakterystyczne są gotyckie okna weneckie bogato zdobione rzeźbionymi motywami roślinnymi.
- Katedra Świętego Wawrzyńca (Sv. Lovre) – zbudowana na ruinach kościoła zniszczonego przez Saracenów w 1123 roku. Budowa rozpoczęta została w roku 1193. Obok katedry stoi dzwonnica z XIV wieku.
- Pałac Ćipiko (Palača Ćipiko), pałac w stylu renesansowym zbudowany w 1457 roku dla najzamożniejszej w tym czasie trogirskiej rodziny Ćipiko. Pierwsze piętro wyróżnia się dwoma dużymi triforiami z balustradą z jasnego kamienia. Na krańcach umieszczone dwa pilastry zakończone dekoracją o motywie spirali. Między łukami umieszczone są cztery figury aniołów, z których dwa środkowe trzymają zwój z herbami rodziny Ćipiko. Drugie piętro w podobnym stylu, ale skromniej zdobione i bez balustrady.
Urodzeni
- Trogir (Trau) jest miejscem urodzenia bł. Augustyna Kazotica (ok. 1260-1323) biskupa Zagrzebia, a potem Lucery.
- W Trogirze urodził się znany chorwacki tenor, nazywany chorwackim Pavarottim – Vinko Coce.
Miasta partnerskie
Zobacz też
- Trogirski kanal
- Trogirski zaljev
Przypisy
- ↑ a b Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske. Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske. [dostęp 2020-02-18]. (chorw.).
- ↑ Dorothy Stannard: Podróże marzeń. Chorwacja. przygot. ed. pol. Bogdan Rudnicki; red. prow. Joanna Zaborowska; tłum. Maciej Falski. Warszawa: Mediaprofit Sp. z o.o., 2007, s. 201. ISBN 978-83-60174-64-7. Cytat: Trogir, malowniczo położony na wąskiej wysepce połączonej mostem ze stałym lądem oraz drugim mostem z wysepką Čiovo..
- ↑ Ropczyński Ł: Trogir. Kierunek Chorwacja. [dostęp 2015-07-01]. (pol.).
- ↑ Karolina Brusić, Zuzanna Brusić, Michał Jurecki: Wybrzeże Chorwacji, Słowenii i Czarnogóry. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2009, s. 119. ISBN 978-83-7661-059-7. Cytat: W 1920 r. przeszedł pod panowanie Wenecji, co nie zahamowało jego prężnego rozwoju. Wenecjanie zadbali m.in. o rozbudowę istniejących tu od XII w. murów obronnych. Kolejnymi władcami miasta stali się Austriacy – z kilkuletnią przerwą na panowanie Francji na początku XIX w. – utrzymali się tu do końca I wojny światowej..
- ↑ Twierdza Kamerlengo w Casctle Today. castle.today. [dostęp 2020-08-27].
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa miasta
- Historic City of Trogir – UNESCO World Heritage Centre
- Trogir – plan miasta z opisem zabytków. trogir.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-19)].
- Trogir na stronie Narodowego ośrodka informacji turystycznej Republiki Chorwacji
- Trogir Online
- Zdjęcia Trogiru na crolove.pl
Media użyte na tej stronie
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Phc~commonswiki (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Description - zdjęcie przedstawia miasto Trogir w Chorwacji Source - own work Date- 17-07-2002
Author - phcAutor: Martin Brož, Licencja: CC BY 3.0
Town of Trogir, Croatia
Autor: LBM1948, Licencja: CC BY-SA 4.0
Façade of the Cipiko Palace. Trogir, Dalmatia, Croatia
Autor: Romanceor, Licencja: CC BY-SA 3.0
Panoramic view of the City of Trogir in Croatia
Flag of Trogir
Autor: Klapi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Croatia, Trogir, old town - 5x normal speed
Denkmäler der Kunst in Dalmatien, Herausgegeben von Georg Kowalczyk, mit einer Einleitung von Cornelius Gurlitt.
132 Lichtdrucktafeln nach Naturaufnahmen des Herausgebers Georg Kowalczyk sowie nach Kupfern aus dem Werke von Robert Adam:
Ruins of the Palace of the Emperor Diocletian at Spalat(r)o, 1764
Wien, 1910, Verlag von Franz MalotaCoat of Arms of Trogir