Troponina
Troponiny stanowią grupę trzech białek regulujących skurcze mięśni poprzecznie prążkowanych i mięśnia sercowego.
Troponin
Oznaczenie sercowych izoform troponin ma podstawowe znaczenie w diagnostyce zawału mięśnia sercowego.
Wyróżnia się:
- troponinę TnC - przyłączającą wapń podczas skurczu mięśnia
- troponinę TnI - wiążącą aktynę i hamującą jej kontakt z miozyną
- troponinę TnT - wiążącą tropomiozynę.
Podwyższenie wartości TnT lub TnI powyżej 99. percentyla w referencyjnej grupie kontrolnej (powyżej górnej granicy zakresu referencyjnego) w połączeniu z objawami ostrego niedokrwienia pozwala na rozpoznanie zawału serca.
Inne stany, w których dochodzi do wzrostu stężenia troponin w osoczu[1][2]:
- wstrząśnienie serca
- zabieg chirurgiczny na sercu
- zastoinowa niewydolność serca
- rozwarstwienie aorty
- kardiomiopatia przerostowa
- wady zastawki aortalnej
- tachyarytmie
- bradyarytmie
- blok serca
- zespół takotsubo
- rabdomioliza w sercu
- zatorowość płucna
- ciężkie nadciśnienie płucne
- niewydolność nerek
- udar mózgu
- krwawienie podpajęczynówkowe
- amyloidoza
- hemochromatoza
- twardzina
- sarkoidoza
- zapalenie mięśnia sercowego
- zapalenie wsierdzia lub osierdzia z zajęciem miokardium
- toksyczne działanie leków lub trucizn
- oparzenia zajmujące ponad 30% powierzchni ciała
- ekstremalny wysiłek fizyczny
Troponina I jest predyktorem wystąpienia kardiotoksyczności związanej z leczeniem trastuzumabem[3].
Przypisy
- ↑ Allan S. Jaffe, Chasing troponin: how low can you go if you can see the rise?, „Journal of the American College of Cardiology”, 48 (9), 2006, s. 1763-1764, DOI: 10.1016/j.jacc.2006.08.006, PMID: 17084246.
- ↑ John K. French, Harvey D. White, Clinical implications of the new definition of myocardial infarction, „Heart”, 90 (1), 2004, DOI: 10.1136/heart.90.1.99, PMID: 14676259, PMCID: PMC1768007.
- ↑ Troponina I – Pomocny marker w leczeniu herceptyną. www.alivia.org.pl. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-19)].
Bibliografia
- Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 27-28. ISBN 83-7430-031-0.
Media użyte na tej stronie