Truls Mørk
Truls Mørk (2015) | |
Imię i nazwisko | Truls Olaf Otterbech Mørk |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 kwietnia 1961 Bergen |
Instrumenty | wiolonczela |
Gatunki | muzyka poważna |
Zawód | wiolonczelista, pedagog |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Truls Olaf Otterbech Mørk (ur. 25 kwietnia 1961 w Bergen) – norweski wiolonczelista.
Życiorys
Urodził się w Bergen w rodzinie muzyków. Naukę gry na wiolonczeli rozpoczął u swojego ojca, a później studiował pod kierunkiem Fransa Helmersona, Heinricha Schiffa i Natalii Schakowskiej[1]. Jest laureatem wielu konkursów; otrzymał 6. nagrodę na Konkursie im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie (1982), 1. nagrodę na Konkursie Wiolonczelowym im. Gaspara Cassado we Florencji (1983), 2. nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Fundacji Waltera Naumberga w Nowym Jorku (1986) i in. Współpracował z uznanymi dyrygentami jak: Mariss Jansons, Esa-Pekka Salonen, Simon Rattle, Christoph Eschenbach, czy Gustavo Dudamel[2]. Grał z wieloma orkiestrami, m.in. Berliner Philharmoniker, Filharmonią Nowojorską, London Philharmonic Orchestra, Czeską Filharmonią, Gewandhausorchester Leipzig, Koninklijk Concertgebouworkest i Bostońską Orkiestrą Symfoniczną[3]. Występuje też z solowymi recitalami na całym świecie, w najbardziej prestiżowych salach koncertowych i na najważniejszych festiwalach muzycznych. Ma bogatą dyskografię, nagrywał głównie dla wytwórni Simax Classics, BIS Records, Ondine, Deutsche Grammophon, Virgin Classics i EMI[4]. Za nagrania płytowe otrzymał wiele nagród, m.in. Diapason d'Or, Le Choc, Spellemannprisen, Gramophone, Grammy i ECHO Klassik[2].
Jest też propagatorem muzyki współczesnej, mając na swoim koncie ponad 30 prawykonań, m.in. utworu Krzysztofa Pendereckiego Concerto grosso na 3 wiolonczele i orkiestrę (czerwiec 2001, Tokio)[5].
Od 1991 do 2003 był dyrektorem artystycznym festiwalu International Chamber Music Festival w Stavanger.
W 2009 artysta ogłosił, że będzie musiał zawiesić karierę muzyczną, ze względu na zapalenie mózgu i paraliż mięśni lewego ramienia, spowodowany ukąszeniem kleszcza[6]. Po 18 miesiącach rehabilitacji, wiolonczelista wrócił do koncertowania.
Gra na weneckiej wiolonczeli Domenico Montagnany z 1723 roku[7].
Truls Mørk jest profesorem w Wyższej Szkole Muzycznej w Oslo (Norges musikkhøgskole).
Odznaczenia
W 1998 został Kawalerem I Klasy Orderu Świętego Olafa[8].
Przypisy
- ↑ Truls Mørk. pl.chopin.nifc.pl [dostęp 2019-08-06]
- ↑ a b Truls Mørk (Cello). bach-cantatas.com (ang.) [dostęp 2019-08-06]
- ↑ Truls Mørk. snl.no (norw.) [dostęp 2019-08-06]
- ↑ Truls Mørk. discogs.com (ang.) [dostęp 2019-08-06]
- ↑ Krzysztof Penderecki. sinfoniavarsovia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-07)].
- ↑ Truls Mørk klarer ikke spille lenger, dagbladet.no, 7 listopada 2009 (norw.).
- ↑ Truls Mørk, Montagnana 1723. tarisio.com (ang.) [dostęp 2019-08-06]
- ↑ Grammy til Truls Mørk, aftenbladet.no, 28 lutego 2002 (norw.).
Linki zewnętrzne
- Truls Mørk. allmusic.com (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Macarrones, Licencja: CC BY-SA 4.0
Truls Mørk, Sir Neville Marriner y la Orquesta Nacional de España tras la interpretación del concierto para violonchelo de Elgar. Auditorio Nacional, Madrid, 1 de febrero de 2015.
Baretka Orderu św. Olafa 4 kl.