Truyère

Truyère

Rzeka Truyère w miejscowości Entraygues-sur-Truyère
Kontynent	Europa
Państwo	Francja
Rzeka
Długość	167,2[1] km
Powierzchnia zlewni	3280[2] km²
Średni przepływ	69,5 m³/s
Źródło
Miejsce	La Villedieu
Wysokość	1450 m n.p.m.
Współrzędne	44°43′37,2″N 3°33′42,8″E/44,727000 3,561900
Ujście
Recypient	Lot
Miejsce	Entraygues-sur-Truyère
Wysokość	228 m n.p.m.[3]
Współrzędne	44°38′36,2″N 2°33′45,0″E/44,643400 2,562500
Położenie na mapie Francji źródło ujście

Truyère (wym. [tɾɥjɛɾə]) – rzeka we Francji przepływająca przez departamenty: Lozère, Cantal i Aveyron. Ma długość 167,2 km. Uchodzi do rzeki Lot^[1].

Geografia

Rzeka ma źródła w pobliżu przełęczy Col des Trois Sœurs, na wysokości 1450 m n.p.m. w paśmie Margeride (Masyw Centralny), na terenie w gminy La Villedieu. Początkowo rzeka płynie w kierunku północno-zachodnim, w dolinie będącej kiedyś częścią dorzecza Allier. Około 7 milionów lat temu wybuch wulkanu Plomb du Cantal spowodował wypływ bazaltowej lawy, która zatamowała dolinę rzeki w pobliżu dzisiejszej miejscowości Saint-Flour. W efekcie rzeka zmieniła swój bieg oraz dorzecze – od tego miejsca płynie w kierunku południowym i schodzi do głębokiej doliny z relatywnie młodą rzeźbą terenu. Truyère uchodzi do Lot w gminie Entraygues-sur-Truyère^[4][5].

Truyère płynie na terenie trzech departamentów, w tym 44 gmin^[1]:

Lozère

La Villedieu (źródło), Estables, Les Laubies, Chaulhac, Saint-Léger-du-Malzieu, Blavignac, Rimeize, Fontans, Saint-Pierre-le-Vieux, Le Malzieu-Ville, Serverette, Saint-Gal, Saint-Alban-sur-Limagnole, Saint-Amans, Le Malzieu-Forain, Prunières, Albaret-Sainte-Marie, Javols

Cantal

Oradour, Neuvéglise, Chaliers, Fridefont, Alleuze, Faverolles, Saint-Martial, Sainte-Marie, Paulhenc, Lieutadès, Espinasse, Chaudes-Aigues, Lavastrie, Loubaresse, Ruynes-en-Margeride, Anglards-de-Saint-Flour

Aveyron

Cantoin, Brommat, Saint-Symphorien-de-Thénières, Sainte-Geneviève-sur-Argence, Thérondels, Saint-Hippolyte, Lacroix-Barrez, Montézic, Campouriez, Entraygues-sur-Truyère (ujście)

Hydroenergia

Relatywnie duże opady w masywach Aubrac oraz Cantal, a także znaczne spadki biegu rzek, pozwoliły zbudować szereg zapór w głębokich wąwozach dorzecza Lot, w tym także w dolinie rzeki Truyère. Zapory te dostarczają około 10% hydroenergii wytwarzanej we Francji. Rozwój hydroenergetyki rozpoczął się w 1930 roku wraz z budową zapór Sarrans i Bromme^[5].

Most Garabit

Wiadukt Garabit nad rzeką Truyère

Nad doliną rzeki wzniesiono most kolejowy Garabit, który jest jednym z najbardziej charakterystycznych dzieł Gustave’a Eiffela. Most ten powstał w następstwie podobnego projektu w Portugalii. Był częścią serii, która utworzyła nowy etap w sztuce konstrukcji, której styl charakteryzował się lekkością detali zaczerpniętym z końca średniowiecza. W 1877 roku zapadła decyzja o połączeniu linią kolejową miejscowości Neussargues-Moissac i Marvejols, w tym o budowie mostu nad ponadstumetrowej wysokości doliną Truyère. Projekt został zrealizowany przez Gustave’a Eiffela przy pomocy inżyniera Léona Boyera. Łuk środkowy powstał w 1884 roku, a prace nad całym mostem zostały ukończone 4 lata później. Most został oddany do użytku w 1889 roku. Od 14 września 1965 roku ma status zabytku monument historique^[6].

Hydrologia

Uśredniony roczny przepływ rzeki Truyère wynosi 69,5 m³/s. Pomiary zostały przeprowadzone na przestrzeni ostatnich 78 lat^[a] w miejscowości Entraygues-sur-Truyère. Największy przepływ notowany jest w marcu (109,0 m³/s), a najmniejszy w sierpniu – 17,1 m³/s^[2].

Dopływy

Truyère ma 99 dopływów. Są to^[1]:

Uwagi

Przypisy