Tryb sprzężenia zwrotnego szyfrogramu

Tryb sprzężenia zwrotnego szyfrogramu (z ang. Cipher Feedback – CFB) – jeden z trybów działania szyfrów blokowych, przeznaczony do szyfrowania strumieni danych. Szyfrowanie nie może być jednak rozpoczęte zanim nie zostanie odebrany pełny blok danych do zaszyfrowania[1].

Zasada działania

Szyfr blokowy działający w trybie sprzężenia zwrotnego szyfrogramu działa na rejestrze, który jest w stanie pomieścić pełny blok danych przeznaczonych do szyfrowania. Przed rozpoczęciem procedury szyfrowania rejestr ten wypełniany jest losowymi danymi, które umownie nazwane są wektorem początkowym (ang. IV - initialization vector). Zawartość tego rejestru jest szyfrowana a następnie n-skrajnych, lewych bitów jest sumowana modulo dwa z n pierwszymi bitami tekstu jawnego – w ten sposób powstaje pierwsze n-bitów szyfrogramu. Zaszyfrowane w ten sposób bity zapisywane są na n-skrajnych, prawych bitach kolejki, jednocześnie pozostałe bity kolejki przesuwane są w lewo i procedura szyfrowania jest powtarzana[1].

Liczba n jest zależna od trybu CFB – możliwe jest szyfrowanie bit po bicie (1-bitowy CFB), bajt po bajcie (8-bitowy CFB) lub dowolne inne.

Przypisy

  1. ↑ a b Typy algorytmów i tryby ich pracy. W: Bruce Schneier: Kryptografia dla praktyków. Protokoły, algorytmy i programy źródłowe w języku C. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo Techniczne, 2002, s. 253-280. ISBN 83-204-2678-2. (pol.).