Trydymit
Ten artykuł od 2014-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Drobne kryształki trymidytu na skale | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny | dwutlenek krzemu (SiO2) |
---|---|
Twardość w skali Mohsa | 6,5–7 |
Przełam | muszlowy |
Łupliwość | brak |
Układ krystalograficzny | rombowy lub jednoskośny |
Gęstość minerału | 2,27 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa | bezbarwny i przezroczysty lub biały aż do barwy szarobiałej |
Rysa | biała |
Połysk | szklisty lub perłowy |
Trydymit – minerał z gromady krzemianów. Nazwa pochodzi od gr. tridymos = potrójny; zawdzięcza swoją nazwę szczególnie częstemu występowaniu w formie trojaków, ale spotyka się również bliźniaki i zbliźniaczenia wielokrotne.
Charakterystyka
Właściwości
Małe kryształy występują w postaci cienkotabliczkowych i sześciobocznych kryształów, tworzą wachlarzowate lub koliste skupienia. Kryształy mikroskopijnej wielkości występują w postaci dachówkowatych skupień. Np. kryształy z rejonu Eifel (Niemcy) są czasem podobne do płatków śniegu. Stanowi jedną z poliformicznych odmian dwutlenku krzemu. Jest kruchy, przezroczysty. Tworzy się w wysokich temperaturach (między 867–1470 °C). W temperaturze poniżej 867 °C zmienia swoją strukturę i zazwyczaj przechodzi w kwarc. Można otrzymać go sztucznie, w wymurówce pieca martenowskiego.
Występowanie
W zagłębieniach młodych skał wulkanicznych (powstałych najwcześniej w trzeciorzędzie), także w druzach w tych skałach, razem z sanidynem, kwarcem, krystobalitem. Został także znaleziony w meteorytach kamiennych.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Niemcy – w Siebengebirge, w Górach Eifel, Włochy – okolice Padwy. Monte Calvario (Etna), Francja – koło Puy-de-Dome, Mont Dore, Meksyk – w San Cristobal (znaleziony jako produkt dewitryfikacji szkliw naturalnych), USA.
- W Polsce: został stwierdzony w bazaltach w okolicach Góry Świętej Anny oraz w okolicach Strzegomia i w Pieninach.
Zastosowanie
- interesuje naukowców – służy do określenia warunków tworzenia się skał,
- jest poszukiwany przez kolekcjonerów,
- używany do produkcji materiałów ognioodpornych (specjalnej porcelany),
- bywa wytwarzany syntetycznie.
Zobacz też
Bibliografia
- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.
- W. Schumann: Minerały świata. Alma-Press, 2003.
- J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały. Multico, 1997.
- C. Hall: Klejnoty, Kamienie szlachetne i ozdobne. Wiedza i Życie, 1996.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Fred Kruijen, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
A common form of Tridymite, ultra thin colorless tabulars (image width: 1,1 mm) - Locality: Wannenköpfe, Ochtendung, Eifel region, Germany
Autor: Didier Descouens, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tridymite - San Pietro Montana (Padova) Italia (XX 6mm)
Autor: Fred Kruijen, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Tridymite skeleton - Locality: Wannenköpfe, Ochtendung, Eifel region, Germany