Tryskawiec sprężysty
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | tryskawiec |
Gatunek | tryskawiec sprężysty |
Nazwa systematyczna | |
Ecballium elaterium (L.) A. Rich. Bory, Dict. class. hist. nat. 6:19. 1824[3] |
Tryskawiec sprężysty, tryskacz, ośli ogórek (Ecballium elaterium (L.) A. Rich.) – gatunek byliny z rodziny dyniowatych z monotypowego rodzaju tryskawiec Ecballium A. Richard, Bory de St.-Vincent, Dict. Class. Hist. Nat. 6: 19. 9 Oct 1824 (nom. cons.)[4]. Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego i Azji Mniejszej. Rośnie na skalistych i piaszczystych wybrzeżach, rozprzestrzenia się, zasiedlając nieużytki i siedliska ruderalne – spotykany jest jako zdziczały w południowej Europie[5]. W Polsce gatunek uprawiany[6].
Morfologia
- Pokrój
- Bylina o pokładających się pędach o długości do 3 m (pozbawionych wąsów czepnych). Korzenie bulwiaste[5].
- Liście
- Długoogonkowe, szorstko owłosione, szarawozielone, nieregularnie trójkątne o sercowatej nasadzie, czasem słabo klapowane[5].
- Kwiaty
- Roślina jednopienna. Kwiaty żeńskie umieszczone pojedynczo, męskie zebrane w grona. Kwiaty są 5-krotne. Korona kwiatu szerokodzwonkowata, żółta[5].
- Owoce
- Jagoda podobna do małych ogórków, o długości do 5 cm. Gdy dojrzeje, w jej wnętrzu panuje wysokie ciśnienie – najlżejsze poruszenie powoduje odpadnięcie owocu, który wyrzuca nasiona z sokiem (autochoria)[5].
Zastosowanie
Roślina ozdobna sadzona w parkach i ogrodach botanicznych.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-03] (ang.).
- ↑ Ecballium elaterium (ang.). Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-03].
- ↑ Ecballium (ang.). Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2010-01-03].
- ↑ a b c d e Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 149. ISBN 0-333-74890-5.
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 73, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- African Plant Database: 142569
- BioLib: 38891
- EoL: 487852
- EUNIS: 168464
- Flora of China: 200022624
- Flora of North America: 200022624
- FloraWeb: 2048
- GBIF: 2874680
- INaturalist: 162161
- IPNI: 292573-1
- ITIS: 502196
- NCBI: 3679
- Plant Finder: 279546
- The Plant List: kew-2780660
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:292573-1
- Tela Botanica: 75101
- Tropicos: 9200004
- USDA PLANTS: ECEL
Media użyte na tej stronie
Ecballium elaterium, gouache on vellum, in: Gottorfer Codex
Autor: Lutz Maertens, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Spritzgurke (Ecballium elaterium), Rhodes
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
(suppr) (actu) 31 août 2004 à 07:56 . . Bouba (199303 octets) - Ecballium elaterium, Jardin des Plantes de Paris