Trzęsienie ziemi w Kobe (1995)
 (c) 神戸市, CC BY 2.1 jp Zniszczony wiadukt, na skutek trzęsienia. | |
| Nawiedzone państwa | |
|---|---|
| Epicentrum | Wyspa Awaji |
| Data | 17 stycznia 1995 |
| Godzina | 5:46:52 czasu lokalnego |
| Ofiary śmiertelne | 6434 osoby[1] |
| Ranni | 43 792 osób[1] |
| Stracili mieszkanie | 310 000 osób[1] |
| Siła | |
Położenie na mapie Japonii  | |
 34°35′N 135°02′E/34,583333 135,033333 | |
Trzęsienie ziemi w Kobe (jap. 阪神・淡路大震災 Hanshin-Awaji dai-shinsai) – trzęsienie ziemi o sile 7,3 stopnia w skali Richtera, które miało miejsce 17 stycznia 1995 o godzinie 5:46:52 rano w południowej części prefektury Hyōgo i trwało ok. 20 s. Epicentrum wstrząsu znajdowało się na wyspie Awaji, niedaleko miasta Kobe liczącego ok. 1,5 mln ludzi.
W czasie trzęsienia ziemi zginęły 6434 osoby, głównie mieszkańcy Kobe. Szacuje się, że 80% z nich zginęło przygniecionych meblami lub gruzami domów[3]. Straty spowodowane trzęsieniem oszacowano na ponad 10 bilionów jenów (ponad 100 miliardów USD), co sprawiło, że aż do czasu trzęsienia ziemi u wybrzeży Tōhoku (2011) było ono najbardziej kosztowną klęskę żywiołową, jaka wydarzyła się w jednym tylko państwie, w historii[4]. Tak wysokie straty wynikają z tego, że wstrząsy wystąpiły w gęsto zaludnionym i wysoko rozwiniętym obszarze. Jednocześnie okazało się, że wiele konstrukcji nie spełniało surowych norm sejsmicznych. Co więcej, nastąpiło tzw. upłynnienie gruntu. Wiele budynków zapadło się, a część sztucznych wysp i nabrzeży portowych znalazła się pod wodą.
Trzęsienie ziemi w Kobe było jednym z najsilniejszych i najtragiczniejszych w historii Japonii. Przewyższają je tylko trzęsienie ziemi w regionie Kantō w 1923 rpki, które pochłonęło 105 385 ofiar[5], oraz trzęsienie ziemi w Tōhoku, które pochłonęło prawie 16 tys. ofiar[6].
Przypisy
- ↑ a b c USGS: PAGER-CAT Earthquake Catalog. United States Geological Survey, 4 września, 2009.
- ↑ ISC, ISC-GEM Global Instrumental Earthquake Catalogue (1900–2009), International Seismological Centre, 2015, Version 2.0.
- ↑ Katarzyna Zuchowicz. Uczą się żyć ze wstrząsami. „Rzeczpospolita”, 2011-03-11.
- ↑ Louise Comfort: Self Organization in Disaster Response: The Great Hanshin Earthquake of January 17, 1995. 1995, s. 12.
- ↑ Masayuki Takemura, Takafumi Moroi: Mortality Estimation by Causes of Death Due to the 1923 Kanto Earthquake. 2004. [dostęp 2015-09-27].
- ↑ Damage Situation and Police Countermeasures associated with 2011Tohoku district – off the Pacific Ocean Earthquake (ang.). W: Emergency Disaster Countermeasures Headquarters [on-line]. National Police Agency of Japan, 2013-04-13.
Media użyte na tej stronie
Autor: Maximilian Dörrbecker (Chumwa), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Japan
Equirectangular projection.
Geographic limits to locate objects in the main map with the main islands:
- N: 45°51'37" N (45.86°N)
- S: 30°01'13" N (30.02°N)
- W: 128°14'24" E (128.24°E)
- E: 149°16'13" E (149.27°E)
Geographic limits to locate objects in the side map with the Ryukyu Islands:
- N: 39°32'25" N (39.54°N)
- S: 23°42'36" N (23.71°N)
- W: 110°25'49" E (110.43°E)
- E: 131°26'25" E (131.44°E)
.svg)
Variant version of a flag of Japan, used between January 27, 1870 and August 13, 1999 (aspect ratio 7:10).
Autor: Organellum, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kobe - nabrzeże zapadnięte w trzęsieniu ziemi 1995, zachowania pamiątka
Autor: Mikenorton, Licencja: CC BY-SA 3.0
Bull's eye graphic for use with earthquake location maps